![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Iceage
Από τη μία αναμενόμενα αποτελέσματα, με γνωστά ονόματα όπως αυτό των Arcade Fire και των Daft Punk να προτιμώνται, από την άλλη κάποιες εκπλήξεις όπως αυτό της Torres και του δικού μας Pan Pan. Άβυσσος η ψυχή του μουσικόφιλου, άβυσσος. Ιδού, λοιπόν, οι επιλογές που ξεχωρίσαμε. Τις μαζέψαμε κιόλας στο spotify της Popaganda.
David Bowie – The Next Day
Torres – Torres
“Minimal pop, υπνωτική folk. “It is an ‘I-haven’t-eaten-in-three-days’ sound, pitched between stray-dog growl, moan, and sigh” (Pitchfork) -ως μεγαλύτερες επιρροές της αναφέρει την Brandi Carlisle και την St Vincent.”
Factory Floor – Factory Floor
the-music-chronicles.blogspot.com
Pan Pan – Missing Two Trains On Purpose
“Not the first time one of his albums finds its way into my personal top-20 of the year. Panayiotis is extremely talented and creative in all the facets of his oeuvre. This must be his most easily accessible record to date. And if this year did not have so many extremely good records, it would have been even higher”
James Blake – Overgrown
gravityneverfailed.wordpress.com
Capital Cities – In A Tidal Wave Of Mystery
“για ‘κείνο το απόγευμα με τον περίεργο ήλιο, για άλλο ένα -λάθος- κέρασμα”
Fuck Buttons – Slow Focus
“Στον ορίζοντα, έξω απ’το αχνιασμένο παράθυρο του δωματίου μου, κάπου σταματάνε τα φώτα της πόλης και σαν να ξεκινάει η θάλασσα και νομίζω ότι είμαι στο σπίτι μου. Κάποιες φορές φυσάει μπριστολέζικος αέρας και σαν να μυρίζω το αλάτι του Θερμαϊκού.”
tospitimetaparaxena.blogspot.gr
The Black Angels – Indigo Meado
“Με τραγούδια που ανυψώνονται με σταθερούς ρυθμούς και χαρακτηριστική, σφιχτοδεμένη παραγωγή που σαν σωστή «μηχανή» αφήνει τις αέρινες μελωδίες και τον ηλεκτρισμό να στριφογυρνούν,να περιπλέκονται και να αναπτύσσονται με ευελιξία μέχρι να ξεσπάσουν σε πίδακες χρωμάτων και ευφορικών δονήσεων. Δίχως να υπάρχει κάποια σύνθεση που υστερεί ,δίχως να μειώνει την απόλαυση η επαναλαμβανόμενη ακρόαση,το ”Indigo Meadow”, είναι σπονδή στις καλύτερες μουσικές «πνευματικής και ψυχικής ανύψωσης”
inaspaceofafewminutes.blogspot.com
Follakzoid – II
“On Acid”
Parquet Courts – Light Up Gold
“Οι Τεξανοί από το ντεμπούτο τους κιόλας έχουν βρει μια ωραία ισορροπία μεταξύ του post-punk και του garage. Η μουσική τους είναι απλή, αλλά ουσιαστική. Γνωρίζουν πολύ καλά τις δυνάμεις τους, παίζουν μέχρι εκεί που τους παίρνει και τα καταφέρνουν άψογα. Η πραγματική τους δυναμική αποκαλύπτεται επί σκηνής, κάτι που επιβεβαιώθηκε στο live που έκαναν φέτος στην Αθήνα.”
Iceage – You’re Nothing
“Ζωντανά ήταν κάτι χιπστεροσχολιαρόπαιδαμεύφος156καρδιναλίων που ξενέρωσαν όλη την καλή εικόνα που είχα γι’αυτούς. Ας είναι καλά οι Ruined Families που έπαιξαν νωρίτερα και έσωσαν την παρτίδα (και σχεδόν μας πήραν παραμάζωμα). Όμως, επειδή εδώ ψηφίζουμε άλμπουμ και όχι live, μπαίνουν δικαιωματικά στην 19η θέση, γιατί τοYou’re Nothing φτύνει ακριβώς την βρωμιά θα ήθελες να ακούσεις μέσα στο 2013. Και το κάνει καλά.”
