Athens laundry_Bougada: Φωτογραφίζοντας τα μπαλκόνια της πλατείας Βικτωρίας

Οι πιο instagrammικές μπουγάδες εντοπίζονται στα νησιά, με ασπρόρουχα, ανάλαφρα υφάσματα και σεντόνια που βγάζουν φρεσκάδα. Υπάρχουν όμως και οι άλλες, που είναι περισσότερες κι ας μην φωτογραφίζονται τόσο συχνά, αυτές που δεν θυμίζουν διαφημιστικό για τον τουρισμό και κρέμονται σε μια πόλη με αντιθέσεις όπως η Αθήνα. 

“Athens laundry_bougada” είναι η ονομασία ενός πρότζεκτ που καταγράφει εκείνες τις μπουγάδες που απλώνονται στα μπροστινά μπαλκόνια και τα στενά παράθυρα στις περιοχές γύρω από την πλατεία Βικτωρίας, τον Άγιο Παύλο και τον Σταθμό Λαρίσης μέχρι την αρχή της Κυψέλης. Είναι επίσης ένα ανοιχτό γράμμα αγάπης για τα μέρη που μεγάλωσε και ζει ακόμη η εικαστικός Θεοδώρα Μαλάμου. 

«Ως κάτοικος της πλατείας Βικτωρίας, ήθελα εδώ και καιρό να κάνω ένα αφιέρωμα στην γειτονιά μου, στην ευρύτερη περιοχή που κινούμαι και που θεωρώ ότι παρά τη δυσφήμιση που έχει υποστεί παραμένει από τα πιο ζωντανά και ενδιαφέροντα τμήματα της πόλης».  

Δεν είναι μόνο μια φωτογραφική συλλογή με χιουμοριστική διάθεση, «για μια κίνηση που απροκάλυπτα αγνοεί κάθε κανονισμό και καταστατικό πολυκατοικίας», είναι μια καταγραφή χαρακτηριστικών μιας περιοχής που πέρασε και εξακολουθεί να περνάει πολλές αλλαγές.

Η εικαστικός Θεοδώρα Μαλάμου μεγάλωσε και ζει ακόμα στην Πλατεία Βικτωρίας.

Ο τρόπος που χρησιμοποιείται το μπαλκόνι στην πρόσοψη του κτιρίου για το άπλωμα των ρούχων μπορεί να δώσει πολλές πληροφορίες για την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής, κατά την εικαστικό. «Υπάρχουν μπουγάδες πολύχρωμες αλλά και μονότονες, κάποιες είναι τακτοποιημένες με φροντίδα και άλλες πεταμένες με την αδιαφορία ανθρώπων που δεν ήθελαν να βρεθούν εδώ, μπουγάδες που συνυπάρχουν με τον φροντισμένο διάκοσμο ενός ολάνθιστου μπαλκονιού και μπουγάδες που κρέμονται σκέτες σε μια παραμελημένη βεράντα».

Δεν πρόκειται για ένα γραφικό φωτογραφικό άλμπουμ, σίγουρα όχι με την κλασική έννοια της ομορφιάς ή της υψηλής αισθητικής. «Η φθορά και η υποβάθμιση της περιοχής είναι εμφανείς στις φωτογραφίες, παράλληλα όμως παρουσιάζεται μια αναπάντεχη ποιητικότητα στις συνθέσεις των απλωμένων ρούχων και των λουλουδάτων σεντονιών που κρέμονται με χίλιους ευφάνταστους τρόπους».