Ίσως ένα από τα διασημότερα αρχαία ελληνικά γλυπτά παγκοσμίως, η Αφροδίτη της Μήλου, φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα εκθέματά του.
Πως βρέθηκε όμως όμως στη Γαλλία; Η σύντομη ιστορία, θέλει το άγαλμα να εντοπίζεται την άνοιξη του 1820, στο νησί της Μήλου από έναν Έλληνα χωρικό τον Γεώργιο ή Θεόδωρο Κεντρωτά, ο οποίος, παρά τις όποιες προσπάθειες, αποτυγχάνει να κρύψει την ανακάλυψη του από μία ομάδα Γάλλων ναυτικών που κάνουν ανασκαφές στο νησί. Ο αξιωματικός του γαλλικού ναυτικού Olivier Voutier αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για έργο μεγάλης αξίας και έτσι τα νέα φτάνουν στο Γάλλο πρεσβευτή στην Υψηλή Πύλη μαρκήσιο de Rivière, ο οποίος αγόρασε τελικά το έργο για να το προσφέρει στο βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ’. Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε στα τέλη του 2ου αι. π.Χ. και έχει ύψος 2,02 μέτρα και βάρος περίπου 900 κιλά, ενώ για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε παριανό μάρμαρο. Ο κορμός του είναι γυμνός και ένα ένδυμα καλύπτει τους γοφούς και τα πόδια. Το έργο βρέθηκε σε πολλά κομμάτια – πιθανόν έξι, από τα οποία τα χέρια και το όνομα του γλύπτη πλέον λείπουν. Ακόμα και σήμερα όμως μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για το τι έκανε με τα χέρια της η θεά, με άλλους να υποστηρίζουν ότι κράταγε την ασπίδα του Άρη, και άλλους να θεωρούν ότι κράταγε ένα μήλο ή έναν καθρέφτη.
Πόσο βολική όμως ήταν αυτή η απώλεια; Αρκετά θα σκεφτεί όποιος φέρει στο μυαλό του το εξώφυλλο του Focus μερικά χρόνια πριν, με την Αφροδίτη της Μήλου να προτάσσει το δεξί της χέρι κάνοντας τη γνωστή άσεμνη χειρονομία με το μεσαίο δάχτυλο. Το περιοδικό κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο του 2010 με κεντρικό τίτλο «Απατεώνες στην ευρω-οικογένεια» και υπότιτλο «Μας στερούν τα χρήματά μας και τι γίνεται σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία», και προκαλεί αντιδράσεις. Παρόλα αυτά η φαντασία των γραφιστών στο γνωστό περιοδικό προχωράει λίγο παραπέρα και γίνεται λίγο πιο προκλητική.
Αυτή τη φορά βρισκόμαστε ένα μήνα μετά, όταν το Focus κυκλοφορεί με την Αφροδίτη της Μήλου στο εξώφυλλό του ζητιάνα. «Η Ελλάδα και τα χρήματά μας», γράφει το πρωτοσέλιδο του περιοδικού, αναφερόμενο στα κονδύλια που θα καταβάλει η Γερμανία στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της συμφωνίας για τον μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στα δύο εξώφυλλα η Αφροδίτη παρουσιάζεται τυλιγμένη με μία κουρελιασμένη ελληνική σημαία, γεγονός που θίγει το εθνικό «φρόνημα» ορισμένων «πατριωτών» που προχωρούν σε μηνύσεις κατά του περιοδικού με την κατηγορία της προσβολής του συμβόλου του κράτους. Για την ιστορία, το δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα σε βάρος του εκδότη, καθώς το ύφασμα με το οποίο ήταν τυλιγμένη η Αφροδίτη της Μήλου, δεν ήταν η ελληνική σημαία, ενώ νωρίτερα κήρυξε απαράδεκτη την ποινική δίωξη για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης που είχε αποδοθεί σε πέντε δημοσιογράφους του περιοδικού κρίνοντας ότι το αδίκημα δεν υφίσταται, καθώς τα επίμαχα κείμενα αναφέρονταν σε πράξεις Ελλήνων πολιτικών και δεν είχαν πρόθεση να θίξουν τον ελληνικό λαό.
Μετά όμως και το τελευταίο εξώφυλλο του Economist στο οποίο η Αφροδίτη της Μήλου εμφανίζεται να κρατά πιστόλι υποτίθεται στραμμένο προς το Βερολίνο, το δημοφιλές έργο μπορεί κάλλιστα να αναγγελθεί ως το πιο πολιτικοποιημένο άγαλμα έβερ. «Εμπρός, Άνγκελα, φτιάξε μου την μέρα» είναι τίτλος του εξώφυλλου που έκανε πολλούς να υποθέσουν ότι αυτή είναι η απάντηση του Economist στο Focus πέντε χρόνια μετά. «Η ελληνική πρόκληση στη Γερμανία – και το ευρώ» είναι ο υπότιτλος και κάπως έτσι με τη ματιά των ξένων Μέσων να γέρνει προς το μέρος μας, επανακτούμε την εθνική μας υπερηφάνεια, παραμένουμε όμως ο ευρωπαϊκός φόβος. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως θα χάσουμε την ευκαιρία να βάλουμε και τη δική μας πινελιά στο διάσημο άγαλμα.
