Φεβρουάριος του 2020. Θυμάμαι να βρίσκομαι στο BEqueer παραγγέλνοντας το τέταρτο τζιν τόνικ της βραδιάς και να βγάζω μία δυνατή τσιρίδα καθώς φτάνουν στα αυτιά μου οι πρώτες νότες από τη “Physical” της Dua Lipa. Ο χορός είναι αχόρταγος, το κεφάλι μας βαρύ από το μεθύσι και τα ποτήρια της παρέας μπερδεύονται – σχεδόν – άφοβα σε μία ακόμη άκαρπη προσπάθεια να ξε-θολώσουμε το μυαλό μας. Οι υποχρεώσεις της επόμενης ημέρας είναι πραγματικά αρκετές, όμως εμείς είμαστε ξέγνοιαστοι και χαρούμενοι, απολαμβάνοντας τις ζωτικές στιγμές της νυχτερινής διασκέδασης. Περίπου στις 5 το ξημέρωμα καταφέρνω να φτάσω στο σπίτι με το κεφάλι μου να βουίζει και το στομάχι μου να ανακατεύεται. Και πάλι όμως, είμαι χαρούμενη.
Ποιος να φανταζόταν τι θα ακολουθούσε στην καθημερινότητά μας. Εκείνο το βράδυ του Φλεβάρη, ήταν και το τελευταίο μέχρι σήμερα κατά το οποίο χόρεψα μεθυσμένη υπό τους ήχους των χορευτικών και rock ‘n’ roll hits. Εάν τότε γνώριζα πως μία πανδημία θα σκορπούσε τόση νοσηρότητα και ανελευθερία, σίγουρα θα είχα επιλέξει να ταλαιπωρήσω λίγο ακόμη το συκώτι μου και να συνεχίσω να χορεύω μέχρι το πρωί.
Η επέλαση της Covid-19 με την οποία πλέον «συμβιώνουμε» για περισσότερο από έναν χρόνο και οριακά κοντεύουμε να συμφιλιωθούμε μαζί της τόσο που τη συνηθίσαμε, μας έχει κάνει να ξεχάσουμε τι σημαίνει πάρτυ. Τι σημαίνει να φθείρονται οι σόλες των παπουτσιών μας από το χορό, να γελάμε ως τα έγκατα της ψυχή μας σε απόσταση αναπνοής ο ένας από τον άλλον, να τραγουδάμε δυνατά καθώς ακούμε στη διαπασών τα αγαπημένα μας κομμάτια και κάπου – κάπου να ντρεπόμαστε την επόμενη μέρα, όταν ανακαλούμε στο μυαλό μας ατάκες που ξεστομίσαμε σε άγνωστους όντες υπό την επήρεια του αλκοόλ.
Οι μικρές «ανάσες ελευθερίας» του περασμένου καλοκαιριού, όταν και μπορέσαμε να βρεθούμε στα μπαρ της πόλης, έστω καθήμενοι σε τραπεζάκια, έστω τηρώντας αποστάσεις και επιστρέφοντας από τις δώδεκα στο σπίτι, δεν ήταν αρκετές για να αφεθούμε στο ρυθμό της μουσικής. Ο μισός περίπου χρόνος που ακολούθησε από το καλοκαίρι και έπειτα, βρήκε τα μπαρ και πάλι κλειστά, με τα λουκέτα και τα κατεβασμένα τους ρολά να σκορπούν θλίψη κάθε φορά που τύγχανε σε κάποια «καραντινάτη» βόλτα μας να περάσουμε από μπροστά τους.
Παράλληλα, σε πολλούς από εμάς αναπτύσσεται ένα αίσθημα «κενού», κάθε φορά που κάποιο χορευτικό hit κυκλοφορεί «σκαρφαλώνοντας» στα charts, δίχως να μπορούμε να το χορέψουμε σε κάποιο μπαρ ή κλαμπ. Πρωτόγνωρες συνθήκες. Εξίσου πρωτόγνωρο, φαντάζομαι πως είναι και για τους καλλιτέχνες να δημιουργούν tracks που ενδείκνυνται για χορό και διασκέδαση, δίχως να μπορούν καλά-καλά να τα παρουσιάσουν στο κοινό τους σε κάποια live τους εμφάνιση.
Η εστίαση σήμερα, έχει – επιτέλους – ανοίξει, ο καιρός είναι και πάλι ευνοϊκός κι εμείς μπορούμε να απολαμβάνουμε τον καφέ, το ρόφημα και το ποτό μας στα τραπεζάκια κάποιου γραφικού στενού, έστω μέχρι τις 22:45. Αυτή τη φορά, η κυβέρνηση αποφάσισε να μη μας συντροφεύει η μουσική στα μπαρ, δοκιμάζοντας τις αντοχές των θαμώνων, των εργαζόμενων, μα προπάντων των ανθρώπων που είχαν προετοιμαστεί για να παίξουν τη μουσική τους ως djs σε κάποιο μαγαζί, προτού ανακοινωθεί το «αινιγματικό» ετούτο μέτρο. Καθώς προσπαθούμε ακόμη να καταλάβουμε πώς αυτό θα μπορούσε να νοηματοδοτηθεί, τα μουσικά hits συνεχίζουν να κυκλοφορούν το ένα μετά το άλλο. Συγκεντρώσαμε τα απολαυστικότερα εξ αυτών και σας τα παρουσιάζουμε, σκεπτόμενοι ότι αυτή είναι μία καλή αφορμή για να είμαστε «απόλυτα» προετοιμασμένοι κινησιολογικά και ψυχολογικά, για όταν μας δώσουν το “OK” να τα χορέψουμε. Αμήν.
https://www.youtube.com/watch?v=57bNHupO3MU
Με Dua Lipa ξεκινήσαμε, με Dua Lipa θα συνεχίσουμε. Τα disco vibes του κομματιού “Levitating” από το άλμπουμ Future Nostalgia (The Moonlight Edition), έχουν φτάσει σε κάθε γωνιά του σπιτιού μας. Χάρη στο live streaming, στα AMAs χωρίς κοινό όπου και βρέθηκε, η Dua κατάφερε να το χορέψει φορώντας τα γκλαμ ρούχα της και μεταγγίζοντάς μας μέσα από την οθόνη λίγη από τη λάμψη της καθώς τη χαζεύαμε φορώντας τις πιτζάμες μας.
https://www.youtube.com/watch?v=VtnEwlMOFbg
Τα indie/alternative rock πιτσιρίκια από το Δουβλίνο, κυκλοφόρησαν πρόσφατα ένα ακόμη εθιστικό single, από εκείνα που σε κάνουν να επιδίδεσαι σε δεκάδες ακροάσεις και να ονειρεύεσαι τη στιγμή που θα ακουστεί από τα ηχεία του Barrett και θα αντηχήσει σ’ ολόκληρο το στενό της οδού Πρωτογένους.
https://www.youtube.com/watch?v=7-lWzQd_xeQ
Το βράδυ του περασμένου Μάρτη που κυκλοφόρησε το γκρουβάτο, funky “Keep Moving” των Jungle, ο ενθουσιασμός μου με σήκωσε από το κρεβάτι λίγο αφότου είχα ξαπλώσει. Ακολούθησαν οι ενθουσιώδεις κοινοποιήσεις του σε φίλους και κάπως έτσι η επιθυμία μας να το χορέψουμε σε κάποιο μπαρ, αναθερμάνθηκε.
https://www.youtube.com/watch?v=2ZfcZEIo6Bw
Το τρίτο άλμπουμ της Michelle Zauner ως Japanese Breakfast, είναι ένας προάγγελος χαράς. Το pop-funk κομμάτι “Be Sweet” είναι κυριολεκτικά τόσο γλυκό, όσο αρμόζει να είναι και ο πρώτος χορός μας στα μπαρ.
https://www.youtube.com/watch?v=enk4vUjbjik
Για κάποιους, είναι η Ισραηλινή Billie Eilish, για άλλους απλά η Noga Erez. Και μας αρέσει πολύ. Το single “End of the Road” από το δεύτερο άλμπουμ της, Kids, κατέχει αδιαμφισβήτητα μία θέση ανάμεσα στα “must play” hits της επιστροφής της μουσικής στα μπαρ.
https://www.youtube.com/watch?v=fHI8X4OXluQ
Μπορεί να κυκλοφόρησε το 2020, όμως το ομώνυμο “Blinding Lights” αλλά και το “In Your Eyes” – για την ακρίβεια όλα τα κομμάτια – από το αριστουργηματικό άλμπουμ του Weeknd, Blinding Lights, δεν έχουν μπορέσει ακόμη να συνοδέψουν κάποιο χορευτικό μας βράδυ. Υπόσχομαι όταν έρθει ετούτη η στιγμή, να το χορέψω και να το τραγουδήσω λυσσασμένα.
https://www.youtube.com/watch?v=FoDNFsQGDjE
Τι κι αν το “Boilermaker” κυκλοφόρησε μόλις πριν από μία εβδομάδα. Δεν είμαστε λίγοι οι rockers που κάθε φορά που πατάμε το play, ευχόμαστε να ταλαιπωρούσαμε λιγότερο τα ηχεία του υπολογιστή μας και να απολαμβάναμε περισσότερο τον πληθωρικό, heavy ήχο του φανταστικού αυτού κομματιού των alternative rockers, Royal Blood, στο αγαπημένο μας ροκ μπαρ.
https://www.youtube.com/watch?v=0ir1qkPXPVM
Miley Cyrus και Dua Lipa, κυκλοφορούν ένα από τα πιο εκρηκτικά ντουέτα και σέξυ βίντεο κλιπ του τελευταίου έτους. Αλίμονο εάν δεν το χορέψουμε ρε παιδιά.
https://www.youtube.com/watch?v=P3cffdsEXXw
Έξοδος χωρίς Harry Styles γίνεται; Δε γίνεται. Το “Golden” μπορεί να έχουμε – οριακά – βαρεθεί να το ακούμε στο σπίτι έπειτα από τις αμέτρητες επαναλήψεις του, όμως κάνουμε αμάν και πώς για να το χορέψουμε σε κάποιο dancefloor.
https://www.youtube.com/watch?v=cLIESvLSDKA
Ιδανικά, θα θέλαμε να ακουστεί από τα ηχεία των μαγαζιών ολόκληρο το άλμπουμ της Jessie Ware, What’s Your Pleasure, επιλέγω όμως για αρχή τα ανεβαστικά, disco vibes του κομματιού “Save A Kiss”. Cheers, Jessie.
https://www.youtube.com/watch?v=dUgEs4akyI0
Οι fans του psychedelic/indie rock ήχου, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι. Οι Ιταλοί New Candys, κυκλοφόρησαν φέτος το ιδανικό για χορό single “Twin Mime” και ανυπομονώ να το απολαύσω σε κάποιο underground στέκι αγκαλιά με το τζιν τόνικ μου.
