Πώς γεννήθηκε στο μυαλό σας η δημιουργία της HotelBrain;
Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα αυτή δεν γεννήθηκε, αλλά προέκυψε. Αρχικά εγώ ξεκίνησα ως γενικός διευθυντής δύο μικρών πολυτελών ξενοδοχείων, πρωτοποριακών για την εποχή τους, τα οποία ήταν και τα πρώτα που εντάχθηκαν στην αλυσίδα Small Luxury Hotels of the World. Τότε αποφάσισα να εκμεταλλευτώ αυτό το know-how και ίδρυσα μια εταιρία consulting. Εκείνο το διάστημα ανέλαβα να ανακαινίσω το ξενοδοχείο Katikies στην Σαντορίνη και παράλληλα ξεκινήσαμε με τον ιδιοκτήτη την ενοικίαση ξενοδοχείων. Όλο αυτό πήγε πολύ καλά, αλλά γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι όλα μαζί δεν γίνονται και ότι έπρεπε να κάνουμε μια επιλογή. Το 2007 καταλήξαμε στο management, το 2009 ήρθα στην Αθήνα με σκοπό την ανάπτυξη του concept σε όλη την Ελλάδα και πρέπει να πω ότι αυτή τη στιγμή αισθανόμαστε μια δικαίωση γιατί έκτοτε μας ακολούθησαν πολλοί.
Η εμπειρία σίγουρα σας κάνει να παρακολουθείτε τις τρέχουσες τάσεις. Για παράδειγμα, κάποια ξενοδοχεία της Νέας Υόρκης προχωρούν στην κατάργηση του room service και του mini-bar ή στην εφαρμογή 24ωρης παραμονής. Πώς σας φαίνονται αυτές οι ιδέες;
Τα ξενοδοχεία ήταν μέχρι πρόσφατα θέμα «ταμπού». Οι σχολές δίδασκαν, οι διευθυντές εφάρμοζαν και το σύστημα παρέμενε κλειστό. Οι Γάλλοι απαγορευόταν να πίνουν κόκκινο κρασί με ψάρι, μέχρι που ο Πρόεδρος δήλωσε ότι ο καθένας θα έπρεπε να είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Έκτοτε τα τελευταία 2-3 χρόνια το μοντέλο απελευθερώθηκε, ακόμη και η λέξη «ξενοδοχείο» απέκτησε ευρύτερη σημασία. Υπάρχουν πλέον ξενοδοχεία στο κέντρο της πόλης, πολυτελείς κατοικίες, resort. Και βέβαια η επιρροή του διαδικτύου συντέλεσε στην απελευθέρωση. Πλέον μπορείς να πουλάς ό,τι θέλεις, όπως θέλεις, και αυτή είναι και η νέα ομορφιά στο επάγγελμα. Έχεις μια ιδέα; Μπορείς να την εφαρμόσεις ελεύθερα.
Άρθρο της Washington Post αναφέρει ότι στα δωμάτια του μέλλοντος τα έπιπλα θα έχουν ρόδες για να τα μετακινούμε, θα υπάρχουν περισσότερες πρίζες μια που όλοι πια είμαστε εθισμένοι στην τεχνολογία, ή επειδή τα 2/3 των πελατών δεν ξεπακετάρουν…
…θα καταργηθούν οι ντουλάπες και θα φτιαχτούν ωραία stands για τις βαλίτσες. Ναι, βέβαια, τα πράγματα στη ζωή αλλάζουν, το ίδιο και οι συνήθειές μας. Και το στοίχημα είναι να μπορείς να ακολουθήσεις την αλλαγή και να είσαι πρωτοπόρος. Αν μείνεις στο κλασικό, παλιό σχήμα στην εποχή όπου όλοι αναζητούν το διαφορετικό, δεν έχεις μέλλον.
Ποια είναι τα συστατικά ενός επιτυχημένου ξενοδοχείου;
Αν μιλάμε για ένα μικρό ξενοδοχείο, η ψυχή και ο χαρακτήρας. Τα μπετά παραμένουν μπετά, μπορεί να είναι ωραία, μπορεί να είναι άσχημα, αλλά την εμπειρία την προσφέρουν οι άνθρωποι. Όπως λέω συχνά, τα μικρά πολυτελή ξενοδοχεία πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν θεατρική παράσταση. Εφόσον δεν μπορείς να προσφέρεις αυτό που προσφέρει ένα resort, πρέπει να αποφασίσεις τι «έργο» θα ανεβάσεις, να γράψεις το «σενάριο» και να βρεις «ηθοποιούς» και «πρωταγωνιστή». Εμείς πχ. δεν προσφέρουμε ποτέ ειδικό job description. Απαιτείται πλέον ταλέντο και ευελιξία και δεν πρέπει να υπάρχει η λογική του «αυτό δεν ανήκει στα καθήκοντά μου». Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε έχουμε κοινή στολή, για να νιώθουν όλοι ότι είμαστε μια ομάδα και μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε τα πάντα.
Σχετικά με τη σαιζόν που διανύουμε, η Ελλάδα υπάρχει ως χειμερινός τουρισμός στην συνείδηση των τουριστών; Μπορεί ή πρέπει να υπάρξει;
Όχι δεν υπάρχει, και μπορεί θεωρητικά να υπάρξει, αλλά κοιτάξτε, ο κάθε προορισμός έχει ένα perception. Η Ελλάδα είναι «ήλιος, θάλασσα, νησιά». Αν ξεκινήσουμε τώρα να το αλλάξουμε αυτό θα χρειαστούμε 15 χρόνια, μια γενιά ολόκληρη. Προσωπικά πιστεύω περισσότερο αρχικά στην επιμήκυνση της σαιζόν στους δέκα μήνες. Επιπλέον δεν θεωρώ ότι είναι έξυπνο να «πουλήσεις» κάτι που αλλού είναι πιο δυνατό, π.χ. τα χιονοδρομικά μας κέντρα είναι καλά, αλλά το να πείσεις τον Ιταλό να έρθει για σκι στην Ελλάδα, ενώ στο μυαλό του το σκι είναι συνδεδεμένο με τις Άλπεις είναι δύσκολο. Αλλά δεν βρίσκω κακό ότι οι Ευρωπαίοι θεωρούν τη χώρα μας ως ένα μέρος όπου θα έρθουν για να «στεγνώσουν». Το προφίλ αυτό είναι πολύ καλό και με τις φασαρίες που γίνονται στην γύρω περιοχή ενισχύεται ακόμη περισσότερο.
Σύμφωνα με τον ΣΕΤΕ οι διεθνείς αφίξεις σημείωσαν άνοδο 10,5% τον Αύγουστο του 2012 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και αν προσθέσουμε τις αφίξεις από άλλα μέσα μπορούμε να μιλάμε για έτος ρεκόρ. Μπορεί άραγε ο τουρισμός να μας βοηθήσει να βγούμε από την κρίση;
Θεωρώ ότι μετά την κρίση συνειδητοποιήσαμε ότι η βαριά μας βιομηχανία είναι ο τουρισμός και βοηθήσαμε τον εαυτό μας με την σωστή νοοτροπία. Υπάρχει Υπουργός Τουρισμού, υπάρχουν νέες πρωτοβουλίες, ο ΣΕΤΕ οργανώνει το Marketing Greece, όλοι μπαίνουμε πια στην ψυχή της δουλειάς. Νομίζω ότι πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε μια τουριστικά ανεπτυγμένη χώρα και στην γειτονιά της Ανατολικής Μεσογείου είμαστε οι πιο σοβαροί παίκτες με δυναμική κουλτούρα τουρισμού. Πρέπει μάλλον να αποκτήσουμε λίγη αυτοπεποίθηση. Δεν πρόκειται για project προς υλοποίηση, είμαστε ήδη εκεί.
Εμείς, ως απλοί πολίτες πώς μπορούμε να βοηθήσουμε αυτόν τον τόσο σημαντικό τομέα;
Αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή, το ότι συζητάμε για τον τουρισμό, είναι το πρώτο που βοηθάει. Επίσης χρειάζεται μια συνείδηση τουρισμού και αυτό δεν μας λείπει. Ως Έλληνες μπορεί να νεοπλουτίσαμε λίγο, αλλά ευτυχώς δεν χάσαμε ποτέ την ταυτότητα της φιλοξενίας και αυτό, παρά τα περιφερειακά προβλήματα, τα οποία δεν τα προκαλούν οι άνθρωποι αλλά το σύστημα, ο επισκέπτης το εισπράττει πάντα ως μια θετική εμπειρία.
