ο Εισβολέας στο live στη Θεσσαλονίκη
O Εισβολέας δεν θέλει τυπικές συνεντεύξεις, δεν θέλει ερωτήσεις και ξερές απαντήσεις. Προτιμάει να περάσει μαζί σου μια ολόκληρη ημέρα, να σε γνωρίσει και να τον γνωρίσεις μέσα από μια χαλαρή κουβέντα, να σου σιγοτραγουδήσει, να σου δείξει πως ζει.
Ήταν 6 το απόγευμα και έβρεχε πολύ, στους δρόμους η κίνηση ήταν αφόρητη. Θα συναντούσα τον Λιάκο στην Κυψέλη, στο σπίτι του φίλου και συνεργάτη του, Κώστα Φόρτσα. Τον Εισβολέα τον ακούω από τότε που πήγαινα ακόμα σχολείο, τον έχω δει να τα δίνει όλα στη σκηνή σε αμέτρητα live, έχω τραγουδήσει δυνατά μαζί του σε πολλές συναυλίες, έχω χορέψει, έχω ακούσει προσεκτικά τους στίχους του και τον έχω νιώσει. Πάνω κάτω ήξερα ότι θα συναντήσω έναν αληθινό, αυθόρμητο καλλιτέχνη, μα πάνω από όλα έναν ειλικρινή άνθρωπο, μια έντονη προσωπικότητα. Έναν μουσικό που μιλάει μέσα από τη μουσική του, μέσα από αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, που 15 χρόνια τώρα το κάνει με απόλυτη επιτυχία. Μιλάει από τη ψυχή του απευθείας στις ψυχές μας και μετατρέπει σε στίχους όσα σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε. Είναι δικός μας ο Ηλίας.
Μου ανοίγουν την πόρτα και τώρα βρίσκομαι μπροστά σε ένα home στούντιο. Ντραμς, κιθάρες, ένα κλαρίνο, ένα nye, αμέτρητα βινύλια και ένας υπολογιστής. Όσα χρειάζεται δηλαδή ένας μουσικός για να αφηγηθεί τη δική του ιστορία. Είναι ένα καρμικό σπίτι, όπως μου εξηγούν τα παιδιά. Κάπου στα τέλη του ’90 εδώ κατοικούσε μια σοπράνο, η οποία ταξίδευε συχνά από Χώρα σε Χώρα λόγω της δουλειάς της. Εδώ ήταν όμως η βάση της. Έπειτα από μερικά χρόνια το διαμέρισμα πέρασε στα χέρια μιας dj, μετά στον φίλο της που ήταν μουσικός και από εκεί στα χέρια του dj Εverlast από τους FFC. Σήμερα το σπίτι ανήκει στον Κώστα, ο οποίος έχει σπουδάσει Παραδοσιακή Μουσική, αλλά τώρα τελευταία αποφάσισε να ασχοληθεί με τη hip hop που πάντα αγαπούσε. Χρόνια τώρα λοιπόν, αυτό το σπίτι συνυπάρχει με τη μουσική.
Αφού συστήνομαι με τα παιδιά αράζω στον αναπαυτικό καναπέ. Δεν χρειάζομαι σημειώσεις, τεφτέρι και στημένες ερωτήσεις. Η συζήτηση κυλάει αβίαστα, όπως όταν βρίσκομαι με φίλους και τα λέμε. Σαν να είμαι με την παρέα μου. Βρίσκομαι με δύο απλούς ανθρώπους, με αστείρευτη αγάπη για τη μουσική, με όρεξη για ζωή και δημιουργία. Με αξίες, γνώσεις και πολλές εμπειρίες. Πέρασα δύο γεμάτες ώρες μαζί τους και έμαθα πολλά, για τους Τedds’s, την εγχώρια hip hop σκηνή, ακόμα και για το μεγαλύτερο όνειρο του Ηλία. Διαβάστε τα λόγια των παιδιών σαν ρίμες πάνω στη σκηνή.
Ηλίας: Είμαι νομάς, δεν έχω μια βάση, δεν αντέχω να μένω συνεχώς στο ίδιο μέρος. Το να ταξιδεύω με ανανεώνει και με εμπνέει. Σε κάθε μεριά της Ελλάδας έχω και από έναν φίλο που θα με φιλοξενήσει. Δεν θα ήθελα να φύγω από την Ελλάδα και να ζήσω στο εξωτερικό. Μου αρέσει η ομορφιά αλλά και η μουντίλα της.
Κώστας: Η μουντίλα σίγουρα βοηθάει την έμπνευσή μας. Ένας μουσικός γράφει ένα κομμάτι, είτε όταν είναι πολύ χαρούμενος και νιώθει την ανάγκη να το φωνάξει, να το μοιραστεί με τον κόσμο, είτε όταν είναι πολύ πληγωμένος ή απογοητευμένος, όταν είναι στις μαύρες του. Η θλίψη και η οργή που μας καταβάλλει όλους αυτή τη περίοδο, λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και της κρίσης των αξιών, καταγράφεται μέσα από τη μουσική μας. Επηρεαζόμαστε πολύ από τα μηνύματα που λαμβάνουμε γύρω μας. Τότε έρχεται η μουσική, η οποία αγγίζει τις ανθρώπινες ψυχές.
Η: Οι συνθήκες μας εμπνέουν και το hip hop μας επιτρέπει να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε συναισθήματα με το κοινό μας. Ζω από τη μουσική μου. Είναι σπάνιο στις μέρες μας κάποιος να αγαπάει το επάγγελμά του. Πέφτω στο κρεβάτι με ένα χαμόγελο. Νιώθω τυχερός και γεμάτος, είναι αυτό που με κάνει ευτυχισμένο. Μπορεί να μην βγάζω τρελά λεφτά, κάποιες φορές περισσότερα άλλες λιγότερα. Το σίγουρο όμως είναι πως κάνω αυτό που αγαπώ.
Για τη νέα hip hop σκηνή η θεωρία μου είναι η εξής. Είναι σπουδαίο να έχεις έναν στόχο και να τον εκπληρώνεις. Πόσοι το καταφέρνουν αυτό στις μέρες μας; Να λένε «σε λίγα χρόνια θα βρίσκομαι ψηλά, θα έχω φράγκα και φήμη» και όντως να το κάνουν πραγματικότητα; Εγώ αυτό το σέβομαι. Ο καθένας από εμάς επιλέγει τους στόχους που θέτει. Εάν το κάνει με ειλικρίνεια απέναντι στον κόσμο και το κοινό του τότε είναι επιτυχημένος, ακόμα και εάν δεν μου ταιριάζει αισθητικά.
Για να ραπάρεις δεν χρειάζεται να είσαι ευφυής. Όπως μιλάμε έτσι ραπάρουμε. Είναι κάτι έμφυτο. Αρκεί φυσικά, όπως και με όλα τα πράγματα στη ζωή, να το δουλέψεις πολύ. Θέλει εργασία και υπομονή και να ακούς πολύ μουσική για να εξελίσσεσαι.
Η μουσική είναι μια και δεν έχει όρια. Δεν έχει σημασία το κατά πόσο ταιριάζουν δύο ή τρία μουσικά είδη μεταξύ τους, όπως η funk με τη hip hop και το ρεμπέτικο. Το πιο σημαντικό είναι η χημεία που υπάρχει ανάμεσα στο γκρουπ. Είναι σπουδαίο να συμπαθείς τον άλλον, να τον γουστάρεις πρώτα σαν άνθρωπο. Έτσι προέκυψε και η συνεργασία μου με τη Ματούλα Ζαμάνη. Είναι και γαμώ τα άτομα. Πέρα από φοβερή μουσικός έχει και απίστευτη προσωπικότητα. Παλιότερα μέσω των δισκογραφικών ήταν όλα πιο στημένα. Ήσουν υποχρεωμένος να συνεργαστείς με όποιον σου έλεγαν. Τώρα πια ευτυχώς θα συνεργαστείς με όποιον γουστάρεις και αυτό θα φανεί και στο αποτέλεσμα. Θα είναι σίγουρα καλό.
Το όνομα του νέου μουσικού μας project, του Τhe Tedd’s, το εμπνεύστηκα από τον Τεντιμποϊσμό. Ο τεντιμποϊσμός είναι ένας καλός τρόπος να καμουφλάρεσαι. Τι είναι ο teddy boy; Είναι ο πιο αλήτης της υψηλής κοινωνίας και την ίδια στιγμή ο πιο φλώρος σε μια παρέα από αλήτες. «Gentleman, της καλής κοινωνίας τσογλάνι, της κακής κοινωνίας το καλύτερο αλάνι». Στο νέο μας αυτό μουσικό project είμαστε πολλοί και έχουμε τα πάντα. Τρομπέτα, σαξόφωνο, κλαρίνο, ντραμς, κιθάρες,μπάσο, πλήκτρα και ο,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Το φοβερό είναι πως όλοι βάζουμε τη δική μας πινελιά στη μουσική που γράφουμε. Όποιος έρχεται στο σπίτι θα προσθέσει και ένα δικό του στοιχείο στο κομμάτι που δουλεύουμε. Όλα μας τα τραγούδια είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς, βάζουμε την ψυχή μας. Στη Θεσσαλονίκη ήταν η πρώτη φορά που παίξαμε ως συγκρότημα live. Το διασκεδάσαμε, είχε φοβερή επιτυχία και περάσαμε γαμώ πάνω στη σκηνή. Αύριο στο Άνοδος θα γίνει χαμός. Θα τραγουδήσουμε, θα χορέψουμε, θα είναι απίστευτα!
Η επανάσταση θα γίνει σταδιακά, όχι από την μια στιγμή στην άλλη. Για να αλλάξει η συνολική εικόνα του τόπου μας πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Πρέπει να θέσουμε τις αξίες και τις αρχές μας. Θα περάσουν χρόνια για να γίνει κάτι τέτοιο φυσικά. Η νοοτροπία δεν αλλάζει τόσο εύκολα. Ρίξτε τον εγωισμό σας και ανοίξτε τα μάτια και τα αυτιά σας. Ένας σημαντικός λόγος που αγαπάω την hip hop είναι γιατί μπορείς μέσα από αυτή να επηρεάσεις τον κόσμο άμεσα, αλλά με έναν αυθεντικό τρόπο. Όχι όπως κάνουν τα κανάλια. Όλοι μαθαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία μέσω της δύναμης της εικόνας κάνουν πλύση εγκεφάλου, λένε ψέμματα και προβάλουν το χρήμα σαν την ανώτερη μορφή δύναμης και εξουσίας. Μπερδεύουν τον κόσμο, τον αποπροσανατολίζουν. Δεν πρέπει όμως, να ρίχνουμε αλλού τις ευθύνες. Εάν θες να μάθεις την αλήθεια δεν έχεις παρά να βγεις στον δρόμο και να την ανακαλύψεις. Βρίσκεται εκεί, μπροστά σου. Ο καθένας αντλεί άλλωστε τα ερεθίσματα του από την προσωπική του ζωή, τους φίλους, τις εικόνες που βλέπει στο δρόμο. Για αυτό πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι. Είμαστε περισσότεροι και έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε όλα, ξεκινώντας όμως πρώτα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ρίχνοντας τον εγωισμό μας.
To μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να φτιάξω ένα σχολείο. Δεν θα υπάρχουν τάξεις. Η γνώση των μαθητών θα ξεκινάει εκεί που θα τελειώνει η δική μας γνώση.
.
Εκείνη τη στιγμή μου έβαλε ένα τραγούδι που κάτι μου θύμιζε. «Το έχεις ξαναπαίξει live αυτό;» Τον ρωτάω αμέσως. «Ναι» μου λέει, «στην Ικαρία το καλοκαίρι, στη Σκνίπα.» Όσοι ήμασταν τυχεροί και βρισκόμασταν στην Ικαρία τον Αύγουστο, δεν χάσαμε το live του Είσβο. Εκεί λοιπόν ήμουν και εγώ, πρώτη μπροστά στο stage, όταν ο Εισβολέας ανέβηκε στη σκηνή και ξεσήκωσε το κοινό του, με τους στίχους του «Κατά φαντασίαν ασθενή». «Σύντομα θα κάνουμε ένα γαμάτο video clip» με ενημερώνει και σιγοτραγουδάει τους στίχους, ενώ σταματάει που και που τη μουσική, για να μας τονίσει κάποιες αγαπημένες του ρίμες.
Σήμερα, 1η Νοεμβρίου, ο Εισβολέας με τους Tedd’s θα βρίσκονται στην σκηνή του Άνοδος Live Stage για να γιορτάσουν τα 15 χρόνια του Εισβολέα στην μουσική. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.
