Η Ισλανδή σταρ επιστρέφει δισκογραφικά με το 10ο άλμπουμ της, πέντε χρόνια μετά το Utopia, σκεπτόμενη τους προγόνους της, τους απογόνους της και τη χώρα της φωτιάς και του πάγου που τους δένει και δίνει συνέντευξη στην Guardian για να μιλήσει γι’ αυτό. Τα δύο τραγούδια από το δίσκο, το Sorrowful Soil και το Ancestress λέγεται πως είναι αφιερωμένα στη μητέρα της Hildur Rúna Hauksdóttir που πέθανε ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ της, στα 72 της χρόνια. Μια γυναίκα που χώρισε τον σύζυγο της, ηλεκτρολόγο και συνδικαλιστή, όταν η Bjork ήταν μωρό και πήγε να ζήσει μαζί με τα παιδιά της, σε μια κοινότητα χίπις που αγαπούσαν τον Hendrix.
Στο Ancestress η δυστυχής κόρη τραγουδά «The machine of her breathed all night while she rested / Revealed her resilience / And then it didn’t.» ενώ σπεύδει να διευκρινίσει περισσότερα απαντώντας σε σχετική ερώτηση: «Είναι πολύ νωρίς. Νομίζω ότι εγώ και ο αδερφός μου δεν ήμασταν έτοιμοι. Νομίζαμε ότι της έμειναν 10 χρόνια. Οπότε της λέγαμε, έλα, πάλεψε το, και το έκανε, όμως ήταν τελικά σαν να είχε ένα εσωτερικό ρολόι μέσα της και ήταν έτοιμη να φύγει».
Τον Οκτώβριο του 2021, μέσα στο lockdown, τις καθημερινές πουτίγκες σοκολάτας και τη γενικότερη χαρά του COVID, η Bjork είχε αποκαλύψει πως η συνέχεια του «Utopia» θα ήταν «για άτομα που χορεύουν στο σπίτι, στο σαλόνι τους». Οπότε και πολύ εύλογα υποθέσαμε, πως για να μη χορεύουν στην κουζίνα παραδείγματος χάρη, θα θέλανε μια άλφα άπλα, οπότε να, ίσως τα γονίδια του Debut, του Homogenic ή του Post ξυπνούν και ήρθε η ώρα να δούμε και πάλι όπως παλιά, λίγη ισλανδική χαρά στα πόδια μας.
Αν ρωτούσες του κατοίκους του Ρέικιαβικ, εκείνη την περίοδο -που το ναδίρ της πανδημίας ήταν γι’ αυτούς όπως και για την Bjork η μέρα που έκλεισε η τοπική πισίνα, για το τι συνέβαινε στη πόλη τους, θα σου έλεγαν για την Ολλανδική techno των 90ς, το νέο κόλλημα της σταρ που ξεπηδούσε μέσα από τα παράθυρα των αυτοσχέδιων κλειστών πάρτι των 20 ατόμων που διοργάνωνε. «Είναι το τέλειο soundtrack για τον Covid» θα πει η ενναλακτική καλλιτέχνιδα που κάτι νοιώθει παραπάνω, «έχει το ιδανικό BPM στο σώμα μας. Και ξέρεις κάτι, εξαιτίας του Covid ήμασταν όλοι αρκετά τεμπέληδες, απλώς καθόμασταν σπίτι διαβάζοντας βιβλία, οπότε όταν μεθούσαμε ή κάναμε πάρτι ήταν σαν να είχαμε ξαφνικά λίγο μυαλό και μετά απλώς κοιμόμασταν»
Κάτσε, αυτό τώρα κάτι μας θυμίζει. Αν θυμόμαστε καλά, έτσι κάπως είχε περιγράψει τον ήχο του δίσκου που θα ερχόταν, ένα χρόνο πριν: «ένας άντρας που έκανε headbanking, μετά ξανακάθισε και ήπιε άλλο ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, και όλοι είναι σπίτι στις 10 η ώρα και έχουν τελειώσει με το χορό και τα πάντα». Δηλαδή αγαπημένο μπέρδεμα που μόνο η ίδια κατανοεί.
Ευτυχώς όμως η καλλιτέχνης τα εξηγεί πλέον καλύτερα. Τα νέα της κομμάτια θα είναι ως επί το πλείστων γύρω στους 80-90 παλμούς ανά λεπτό, επειδή αυτή είναι η ταχύτητα με την οποία η ίδια περπατά, οπότε όλα κανονικά, αρχίστε να περπατάτε κάπως διαφορετικά και η μουσική (της) θα γίνει ένα με το είναι σας.
H Bjork πια είναι καλά και ξέρει πως να τραγουδά για τους δικούς της δαίμονες. Και λες οκ πάμε παρακάτω και διαβάζεις για τη πεθαμένη μητέρα, για το παιδί που εγκαταλείπει την φωλιά και αφήνει την μάνα-γερακίνα μόνη και έρημη, θυμάσαι το ερωτικό χωρισμό που βούλιαξε το Utopia στα τάρταρα και κάπως το καλάθι μικραίνει κι άλλο. Αλλά η Bjork είναι πάντα Bjork και την αγαπάμε ακόμη και όταν κάνει την επικοινωνία με τις αμοιβάδες ήχους, ακόμη και όταν με αυτούς στήνει πανηγύρια μόνο για λίγους.
Και υπάρχουν βεβαίως και οι πρώτες κλεφτές ακροάσεις που μιλούν για ένα άλμπουμ οργανικό και ευρύχωρο, γειωμένο παρά ονειρικό, γεμάτο ζεστασιά και ανάσα, με την κλασσική bjorkική αντίσταση στην εύκολη μελωδία, οπότε παίρνεις και συ τις αποστάσεις σου και περιμένεις για την μεγάλη ανατροπή που θα ξεσηκώσει τα πλήθη και ίσως την επαναφέρει σε μια ζώνη πιο θελκτική από αυτή των τελευταίων της άλμπουμ
Στις συνεργασίες που θα αποκαλυφθούν μέσα από την ακρόαση του νέου άλμπουμ, είναι ο Νεουορκέζος Serpentwithfeet, τα παιδιά της, ο γιός Sindri και η κόρη Doa- με την οποία είχαν συνευρεθεί στο The Northman και οι Ινδονήσιοι punks Gabber Modus Operandi με τους οποίους είχε πάντα τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στο κοινό τους inbox με την κωδική ονομασία biological techno. Αυτή τους έλεγε πως θέλει η νέα της μουσική να «φυτρώνει» σαν τα μανιτάρια και αυτοί για τα θαμμένα gamelan drums τους στην πίσω αυλή και τους περίεργους γήινους ήχους που σκορπούσαν όταν τους το ζητούσαν. Όπως καταλαβαίνουμε, συνεννοήθηκαν με τη μια κι αυτό έχει σημασία!
Όσο αφορά τον εαυτό της στο εξώφυλλο του Fossora, η Bjork το περιγράφει όπως είναι εντελώς αναμενόμενο ως «ένα λαμπερό ξωτικό δάσους με τα δάχτυλά του/της να συγχωνεύονται με ονειρικούς μύκητες κάτω από τις οπλές της».