Τελικά υπάρχει ελληνική ψυχεδελική σκηνή σήμερα;

Prins Obi (φωτογραφία: Ευτυχία Βλάχου)

Κάντε ένα τεστ. Δοκιμάστε να αναζητήσετε γκουγκλάροντας σαφείς, «γραμμικές» πληροφορίες για την ελληνική ψυχεδελική σκηνή από τα τέλη των 60s μέχρι σήμερα. Καλά ξεμπερδέματα. Ξέρω τι σας λέω. Το έπαθα. Ένα κάποιο φως στο τούνελ είδα στο “Ελληνικό Ροκ” του Μανώλη Νταλούκα (εκδ. Άγκυρα, 2006), ένα βιβλίο που ναι μεν δεν αποτελεί βίβλο (είναι αρκετοί όσοι του έχουν βρει ψεγάδια), αποτελεί όμως μια ικανοποιητική καταγραφή του αντικειμένου.

Στο πέμπτο κεφάλαιο μιλάει μεταξύ άλλων για το LSD, για το Πολυτεχνείο και χαρακτηρίζει ως ψυχεδελική τη ροκ νεολαία στα χρόνια της δικτατορίας. Με μπερδεύει αυτό το «τσουβάλιασμα». Ήταν δηλαδή όλοι ψυχεδελάδες τότε; Ενστικτωδώς ψάχνω στη δισκοθήκη μου και βρίσκω στα γρήγορα τον ιστορικό δίσκο Άνθρωπε… των Poll, μέσα στο ακόμα πιο ιστορικό ταγάρι που τον συνόδευε. Σε ένα φυλλάδιο που βρίσκω μέσα στο ταγάρι διαβάζω τα εξής: «Σ’αυτό τον δίσκο μιλάμε για τον άνθρωπο, τον άνθρωπο τον καθημερινό, τον κοινωνικό, τον ερευνητή, τον μοντέρνο, τον επιθετικό, τον Έλληνα, τον αλλοδαπό και για να τελειώνουμε κάπου, θά ‘πρεπε να πούμε τον “διεθνή άνθρωπο”. (…) Δεν αποβλέπουμε στην δόξα ή στα χρήματα και να είστε σίγουροι πως ό,τι ακούγεται σ’ αυτόν τον δίσκο, δεν είναι “κατασκευάσματα δια την απόλαυσιν σας” αλλά αυθόρμητες σκέψεις φορμαρισμένες σε απλή μουσική». Μήπως αυτά τα λόγια των Poll αποτελούν έναν πρώτης τάξεως ορισμό της ψυχεδελικής μουσικής;

My Drunken Haze (φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου)

Αφήνω πίσω μου το διαδικτυακό χάος και περνάω μια βόλτα απο το Tilt στην Ασκληπιού όπου και βρίσκω τον Γιώργο Καρανικόλα των Last Drive και BLML – είναι ο πιο παλιός του φεστιβάλ ΨΧ και ζητάω τα φώτα του: τι είναι τελικά η ψυχεδέλεια; Ο πρώτος δίσκος που του πήρε η μητέρα του ήταν το Futuristic Dragon απο Τ-REX, μετά ήρθε το Atom Heart Mother των Pink Floyd και ύστερα τον κυνήγησε ο Bowie. «Η επιτομή της ψυχεδέλειας είναι να σπας τις φόρμες και να φεύγεις, πολλές φορές σπας και τη δομή των κομματιών. Χάνεσαι. Αυτό το έζησα πολύ έντονα με το Life After Death, τον πρώτο δίσκο των BLML, που τον γράψαμε λάϊβ. Παίζεις και εκεί έρχονται οι αναπνοές και δημιουργείς. Αυστηρά ψυχεδελική μουσική δεν υπήρχε στην Ελλάδα. Υπήρχαν μόνο κάποια γκρουπ σαν τους Purple Overdose που ήταν κολλημένοι σε μια κλινική κατάσταση μεταφοράς των 60s. Τα οποία 60s, βέβαια, έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε όλα. Η ελληνική ψυχεδέλεια, όμως, δεν έχει μια συγκεκριμένη ροή, εμφανίζεται σποραδικά, δηλαδή τα Τέσσερα Επίπεδα της Ύπαρξης εμφανίζονται late 60s και οι Πελόμα Μποκιού αργότερα. Κυρίως περνάει μέσα σε διάφορες δουλειές, δεν υπήρχε σαν σώμα και ολοκληρωμένη άποψη στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και δεν δημιούργησε παράδοση, το συναντάς απλώς σαν έκφανση».

Τι να περιμένουμε, λοιπόν, από τους BLML στο ΨΧ; «Γουστάρουμε που θα παίξουμε γιατί κάνουμε λίγες και πολύ επιλεκτικές εμφανίσεις, μας αρέσει το ΨΧ και απο την πρώτη στιγμή που μας ζητήθηκε είπαμε να χωθούμε. Έχει καλά vibes και εμείς είμαστε σε καλή φάση γιατί θα παίξουμε και δυο-τρία κομμάτια απο τον καινούργιο δίσκο που ετοιμάζουμε. Οι εμφανίσεις μας είναι συγκεκριμένες και πάντα με κάποιον καλό λόγο άρα θα είναι πολύ cool».

Chinese Basement (φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς)

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις της νέας γενιάς των ψυχεδελάδων είναι δίχως άλλο ο Γιώργος Δημάκης, που θα εμφανιστεί στο ΨΧ απόψε με το project Prins Obi & The Dream Warriors. Αν και το καλοκαίρι σάρωσε με τους Baby Guru σε Κουφονήσια, Κεφαλονιά και Ζήρια, τα post vacation blues δεν τον έπιασαν καθόλου, και ανυπομονεί να κρυώσει ο καιρός, να μικρύνει η μέρα και να στρωθεί πάλι στη παραγωγή. Το πρώτο ολοκληρωμένο solo album του, με τίτλο Notions, θα κυκλοφορήσει από την Inner Ear το Νοέμβριο και «στο Ρομάντσο θα παίξουμε για πρώτη φορά κομμάτια από αυτό. Δεν έχω καθόλου άγχος, πέρασα φανταστικά στις πρόβες και νιώθω πολύ τυχερός και προνομιούχος που θα με πλαισιώσουν μουσικοί τόσο καταρτισμένοι και ταλαντούχοι όπως οι Dream Warriors. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού είναι αφομοιωμένο από την μαζική κουλτούρα, θεωρώ το όλο concept του εν λόγω festival ως μια πολύ φιλότιμη προσπάθεια, που φιλοδοξεί να αναδείξει μια ενδιαφέρουσα πτυχή της ελληνικής σκηνής».

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: δέκα μπάντες σε δύο μέρες. Απόψε, εκτός από τον Prins Obi, και οι Noise Figures θα παρουσιάσουν υλικό από το επερχόμενο άλμπουμ τους. Ενώ ανυπομονούμε τόσο για τους My Drunken Haze (που τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ανοίξει συναυλίες για ονόματα όπως οι Still Corners, οι Allah Las και οι Singapore Sling) όσο και για τους Chinese Basement, την καλύτερη μπάντα της Θεσσαλονίκης, και τους The Steams που παίζουν psych εδώ και τρία χρόνια.

Noise Figures (φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου)

Αύριο Σάββατο εκτός των BLML θα δούμε και τους αλα Melvins Βολιώτες Bazooka, που ήδη μετράνε έξι μίνι ευρωπαϊκές τουρνέ και μία στις ΗΠΑ, τους Circassian με το φρέσκο ντεμπούτο τους Hantse Guashe, τους φοβερούς και τρομερούς Σαλονικιούς Alien Mustangs, και τους πρωτοεμφανιζόμενους Αcid Barretts.

Όλοι τους άξια πνευματικά παιδιά (ή έστω, εγγόνια) των MGC, των Purple Overdose, των The Sun Of Greece, των Πελόμα Μποκιού, των Εξαδάκτυλος, όσων βρέθηκαν στο Pop Festival του ’73, των Aphrodite’s Child και λοιπών ψυχεδελικών δυνάμεων. Ραντεβού στο Ρομάντσο.

ΨΧ φεστιβάλ νέας ελληνικής ψυχεδελικής μουσικής

Παρασκευή 12 & Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Ρομάντσο (Αναξαγόρα 3-5)

Είσοδος: 8 ευρώ ανά ημέρα

Ώρα Προσέλευσης: 19:30

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου | Ρομάντσο

THE NOISE FIGURES

PRINS OBI & THE DREAM WARRIORS

MY DRUNKEN HAZE

CHINESE BASEMENT

THE STEAMS

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου | Ρομάντσο