Στη Μητροπόλεως μπορεί να βρεθεί κανείς για κάθε λογής αιτία, ξεκινώντας από το να ταχυδρομήσει ένα γράμμα στην αρχή της οδού, να πάρει παγωτό λίγο πιο κάτω από το φημισμένο Le Greche, να καταφύγει εκεί για μερικά πιο ειδικά ψώνια, να πάρει ένα σουβλάκι σε ένα από τα ιστορικά πλέον μαγαζιά της περιοχής ή απλά να την διασχίσει για να βρεθεί στο Μοναστηράκι. Πλέον, μέσα στο μονοπώλειο των παραδοσιακών σουβλατζίδικων έχει μπει μια νέα προσθήκη, πιο εναλλακτική, πιο πράσινη, πιο ταξιδιάρικη.
Το κρέας φυτικής προέλευσης είναι μακράν η καλύτερη επένδυση για το κλίμα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Boston Consulting Group. Ειδικότερα, για κάθε δολάριο, οι επενδύσεις στη βελτίωση και την κλιμάκωση της παραγωγής εναλλακτικών προϊόντων κρέατος και γαλακτοκομικών οδήγησαν σε τρεις φορές περισσότερες μειώσεις των αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τις επενδύσεις στην τεχνολογία οικολογικού τσιμέντου, επτά φορές περισσότερες από τα πράσινα κτίρια και 11 φορές περισσότερες από τα αυτοκίνητα μηδενικών εκπομπών. Γιατί όμως μας ενδιαφέρει μια τέτοια συζήτηση σε έναν άρθρο για burgers;
Γιατί επισκεφθήκαμε το Athens Vegan Burgers και δοκιμάσαμε πρωτότυπες παραλλαγές των burger που ξέραμε μέχρι σήμερα. Το menu έχει δημιουργήσει ο Νίκος Γαϊτάνος, ο οποίος μας υποδέχτηκε μαζί με την ομάδα του ένα μεσημεροαπόγευμα που η Αθήνα έβραζε. Ο Νίκος Γαϊτάνος θεωρεί πως το μεγαλύτερο στοίχημα για έναν επαγγελματία chef ή για ένα λάτρη της μαγειρικής τέχνης βρίσκεται στο να μπορεί να μετατρέψει τα plant-based συστατικά σε γευστικά αριστουργήματα και ο ίδιος διδάσκει vegan μαγειρική. Το Athens Vegan Burgers, στον αριθμό 59 της οδού Μητροπόλεως, λίγο πριν καταλήξει ο δρόμος στην πλατεία, φιλοδοξεί να πετύχει αυτό το στοίχημα, ανάμεσα σε περίπου 35 άλλα vegan μαγαζιά που επιχειρούν το ίδιο στην Αθήνα σήμερα.
Διαβάζοντας τον κατάλογο, βλέπω πολλές επιλογές που τραβάνε το μάτι και ξεκινώ με την πιο δροσιστική και καλοκαιρινή, τη σαλάτα No Tuna. Ένα πολύ χορταστικό και πλήρες γεύσεων πιάτο, με «τόνος» από όσπρια, ντομάτα, πιπεριά, baby πατάτες, φρέσκο κρεμμυδάκι, dressing με μουστάρδα και μαγιονέζα. Έπειτα, παραδίδομαι σε ένα ταξίδι γεύσεων από την Ινδία (koftas), μέχρι την Ιταλία (Porcini), από την Αγγλία (English Breakfast) μέχρι το Μεξικό (Nopales), από την Ιαπωνία (Ramen), μέχρι το Texas κι από τον Λίβανο (1000+1 Νύχτες) μέχρι την Ελλάδα με τα burger γύρου και burger μουσακά.
Για κυρίως, επιλέγω αυτό που μου προκάλεσε σιελόρροια, το Ramen burger, του οποίου το μπιφτέκι είναι από jackfruit και αντί για ψωμάκι υπάρχουν ramen noodles. Ο σεφ όμως πρότεινε να πάρω σίγουρα το καλύτερο burger που έχει φτιάξει στη ζωή του, όπως ισχυρίζεται, το οποίο δούλευε για πάνω από 10 χρόνια και έχει καταφέρει να το εξελίξει πολύ και να το φτάσει σε άλλο επίπεδο. Αυτό είναι το Porcini burger, με το μπιφτέκι μανιταριών με πορτσίνι, αγιολί τρούφας, σάλτσα γκοργκοντζόλα, κόκκινη λόλα, βλαστάρια παντζαριού, τυρί και ψωμάκι πρέτζελ. Οι λάτρεις των μανιταριών και του λαδιού τρούφας θα το εκτιμήσουν δεόντως. Σημειώνω σε αυτό το σημείο ότι οι πατάτες ψήνονται στον φούρνο, δεν είναι τηγανιτές, όμως δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν το τηγανητό λάδι, καθώς τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά προσδίδουν πολλά.
Από τον κατάλογο, μιας και βρισκόμαστε και στο Μοναστηράκι, δεν θα μπορούσε να λείπει η vegan εκδοχή του εθνικού μας junk food, ο γύρος μανιταριών, με τζατζίκι, ντομάτα, κρεμμύδι, όλα μέσα σε ελληνικές mini πίτες. Ενώ για να συμπληρωθεί το εγχώριο γαστρονομικό καρέ, πρέπει να αναφερθώ και σε ένα burger που έχει τρελάνει την Αθήνα και το συζητάνε όλοι: το burger μουσακά.
Από εκεί και πέρα, μπορείς να γευτείς το Koftas, με το ινδικό μπιφτέκι λαχανικών, μαγιονέζα κάρυ, μάνγκο τσάτνι, baby σπανάκι, βλαστάρια τριγωνέλλας και ψωμάκι με χαρούπι και βρώμη ή για τους λάτρεις των ανατολίτικων γεύσεων το , με μπιφτέκι φαλάφελ, χούμους, μαγιονέζα με ταχίνι και ψωμάκι καλαμποκιού.
Όταν είδα με την άκρη του ματιού μου ότι υπάρχει και γλυκό σε μορφή burger, έλαμψε το μάτι μου και το περίμενα πως και πως. Από την όψη, δεν καταλαβαίνω ότι πρόκειται για μια γλυκιά επιλογή burger. Το γλυκό ψωμάκι dorayaki, μια γλυκιά ζύμη της ιαπωνικής κουζίνας, ξεγελάει στο μάτι και στο μεταξύ, η μαρμελάδα ντομάτας παριστάνει την κέτσαπ, ενώ το τυρί είναι από πορτοκάλι που δένει τέλεια με τις υπόλοιπες γεύσεις, η σαντιγί με vegan κρέμα σαν άλλη μαγιονέζα γεμίζει το μάτι και το στόμα και το «μπιφτέκι» από αμύγδαλα, χουρμάδες και σοκολάτα, παναρισμένο με μπισκότο και καρύδα, είναι το κάτι άλλο.
Την επόμενη φορά, θα δοκιμάσω σίγουρα παγωτό μηχανής, με τις κλασσικές γεύσεις που όλοι θυμόμαστε από παιδιά, σοκολάτα, βανίλια, ανάμεικτο. Να θυμηθώ τις ανέμελες στιγμές που το μόνο που με ένοιαζε ήταν η γεύση του παγωτού και να επιβεβαιώσω για άλλη μια φορά πως δεν στερούμαι τίποτα σε γεύση ως vegan, καθώς η αθηναϊκή vegan παλέτα γεύσεων ολοένα και μεγαλώνει, και πως ο ουρανίσκος μας μπορεί να ικανοποιηθεί χωρίς να ασκηθεί καμία βία στον πλανήτη και τα ζώα.