Pat Pong – Η urban εκδοχή του ταϊλανδέζικου street food

Υπάρχουν κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή που είναι σίγουρα. Όπως η «ήττα» που παθαίνει κανείς όταν δοκιμάσει πρώτη φορά ταϊλανδέζικο φαγητό. Δύσκολο να βρει κανείς τις σωστές λέξεις  για  να περιγράψει καλύτερα τη νοστιμιά, τις  αιφνιδιαστικές οξύτητες, τα απογειωτικά αρώματα, τη σπαρταριστή πρώτη ύλη, το πληθωρικό και συνάμα εκλεπτυσμένο γευστικό αποτέλεσμα το οποίο πάει πακέτο με το εξωτικό παρουσιαστικό των πιάτων και τις ιδιαίτερες τεχνικές μαγειρικής που χρησιμοποιούν σε αυτή τη μαγική και μακρινή χώρα.

Αναπάντεχη, πολύχρωμη, πικάντικη, ενίοτε δε και  φλογερή, η ταϊλανδέζικη κουζίνα μοιάζει με τους κεραυνοβόλους έρωτες που κλέβουν την καρδιά για πάντα.

Αυτόν τον πηγαίο μαξιμαλισμό τάχτηκε να υπηρετήσει το Pat Pong Thai restaurant της οδού Λεβέντη, στο Κολωνάκι.

Πίσω από το πάσο βρίσκεται ο σεφ Σήφης Μανουσέλης που προφανώς αγαπά τους ιδιαίτερους γευστικούς συνδυασμούς και δε διστάζει να επιχειρήσει να μυήσει τον επισκέπτη στα άδυτα του ταϊλανδέζικου street food, παρουσιάζοντας  μια πιο αστική, ας πούμε εκδοχή του.

Με θάρρος. Το μενού το οποίο προτείνει ο Μανουσέλης παίζει με τις καυτερές γεύσεις, αλλά φαίνεται ότι κερδίζει ακόμη και τους αμύητους, καθώς δεν κάνει συμβιβασμούς στο θέμα της ποιότητας των πρώτων υλών. Άσε που τη ζωή, γενικά μιλώντας, την κερδίζουν οι τολμηροί.

Σουβλάκια κοτόπουλου satay-ιδανικό pairing της εξωτικής εκδοχή του Bloody Mary την οποία σερβίρουν εδώ. Τη λίστα των κοκτέιλς του Pat Pong επιμελείται ο Σπύρος Κερκύρας.

Στο Pat Pong, που χρωστά το όνομά του στην ομώνυμη, περίφημη «red district» περιοχή της Ταϊλάνδης, μπορεί να δοκιμάσει κανείς εξαιρετικές σούπες όπως την Tom Kha Gai με κοτόπουλο, μανιτάρια, γάλα καρύδας λάιμ και αρκετό κόλιανδρο ή την πραγματικά spicy Tom Yum Goong με γαρίδα, kaffir, εξυπακούεται λάιμ, σχοινόπρασο, πιπερόριζα -must υλικό στην ταϊλανδέζικη κουζίνα-  και τσίλι που δίνει εκρηκτική υπόσταση σε αυτό το αριστούργημα, με το έντονο πορτοκαλί χρώμα.

Στον τομέα «σαλάτα» μια καλή και ισορροπημένη επιλογή αποτελεί η Thai Duck η οποία καταφέρνει να ρεγουλάρει τις εντάσεις, χωρίς να χάνει σε γεύση: η τραγανή πάπια, πάνω σε stiky rice ταιριάζει ωραία με τα λαχανικά, το τσίλι και το αγγούρι εναρμονίζονται με την γλυκόξινη σoς και το πάντρεμά τους κερδίζει γευστικά σε πόντους αν προσθέσει κανείς επιπλέον χυμό λάιμ, για να αναβαθμίσει την οξύτητα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Άντζελα Δημητρακάκη, τι ακριβώς εννοείς όταν λες ότι δεν είναι καθόλου «πολιτικά ορθό» το νέο σου βιβλίο;

Για τους λάτρεις των καυτερών, από την άλλη, ιδανική φαντάζει η σαλάτα Yum Mamuang με λάιμ (ε, ναι υπάρχει παντού), τσίλι και μοσχάρι-φωτιά, η οποία μοσχομυρίζει  εξωτικό μάνγκο.

“Που πας χωρίς τα vegetable dumplings σου;” Στο Pat Pong σερβίρονται με soy beams και κρεμμώδη σάλτσα φιστικιού.

Από τα κυρίως τώρα την παράσταση κλέβουν το Pat Thai, το κλασικό ταϊλανδέζικο street-food πιάτο, με νουντλς ρυζιού, γαρίδες, και φύτρες γαρνιρισμένο ως είθισται με κοπανισμένους ξηρούς καρπούς και το Rustic Grilled Fish που φτιάχνεται με φρέσκο ψάρι (μπακαλιάρο ή λαβράκι, ανάλογα με το τι υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά), μαριναρισμένο σε κάρυ και κουρκουμά- σερβίρεται τρυφερά διπλωμένο μέσα σε φύλλα μπανάνας.

Πρωτότυπο και για έμπειρους «παίχτες» είναι το Larb με αρνί, το οποίο φτάνει στο τραπέζι μαζί με καρδιές από iceberg και απαιτεί να λερώσεις τα χέρια για να το τυλίξεις (λίγο έξτρα τσίλι το πάει σε άλλη διάσταση), ενώ ωραίες ισορροπίες διατηρεί το ξεκάθαρα ινσταγκραμικό Kanom Jeen Curry Noodles, ένα βαθύ μπολ με λαβράκι,  σε ρόλο κολυμβητή μέσα σε μια σάλτσα κάρυ και γάλα καρύδας, παρέα με αυγό και φύλλα μουστάρδας.

Εδώ, πέρα από τα dumplings, τα σουβλάκια κοτόπουλου satay και το chicken curry, ποζάρουν τα Thai Balls (a.k.a. κροκέτες μπακαλιάρου με χοιρινό), ένα νόστιμο surf n’ turf πιάτο και το ζουμερό Rustic Grilled Fish, που είναι ψάρι μαριναρισμένο σε κάρυ και κουρκουμά, τυλιγμένο σε φύλλα μπανάνας.

Τα εξαιρετικά κοκτέιλς αναβαθμίζουν τις γεύσεις και λειτουργούν εξισορροπητικά, μετριάζοντας την αψάδα και ξεπλένοντας τον ουρανίσκο από πιάτο σε πιάτο. Τα επιμελήθηκε ο Σπύρος Κερκύρας αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι γνωρίζει το πόσο βαθιά ερωτικός μπορεί να εξελιχθεί ο  συνδυασμός φαγητού-ποτού.

Το Coco Pong για παράδειγμα, με φρέσκο τζίντζερ, τεκίλα, γάλα καρύδας, κάρυ, σησαμέλαιο και λικέρ Disarono ή το Buddha Sour που μοσχοβολά ανανά και λεμονόχορτο κι έχει βάση το ρούμι ταιριάζουν τόσο με τις προτάσεις του σεφ, ώστε ουδείς να περιορίζεται μόνο σε ένα.  Όσοι αγαπούν το κρασί θα μείνουν εξίσου ικανοποιημένοι, καθώς το Pat Pong διαθέτει μια προσεγμένη λίστα με ετικέτες από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα.

Λένε ότι η επιτυχία της ταϊλανδέζικης κουζίνας βασίζεται στην αρμονία, σε εκείνο τον μαγικό ρυθμό στον οποίο τα αρώματα και τα μπαχαρικά αγκαλιάζονται και χορεύουν πριν εκτοξευτούν. Στο PatPong, ακολουθώντας μια urban φιλοσοφία, κάνουν μια καλή προσπάθεια να πλησιάσουν όσο γίνεται περισσότερο την αυθεντική εκδοχή της, δείχνοντας σαφή προτίμηση στις γεύσεις  που επικρατούν στη βορειανατολική πλευρά της χώρας και φημίζονται για την καυτερή τους ιδιοσυγκρασία. 

Το σημείο όμως που επιμένουν ιδιαίτερα και θεωρούν ότι τους συνδέει περισσότερο με την εξωτική Ταϊλάνδη και τον γαστρονομικό πολιτισμό της είναι η λογική του sharing. Εδώ, όπως κι εκεί, όλα μπαίνουν στο τραπέζι κι όλα μοιράζονται. Όπως η χαρά.