Η Κοιλάδα του Θανάτου είναι ένα βαθύ τεκτονικό ρήγμα στη νοτιοανατολική Καλιφόρνια των ΗΠΑ, κοντά στα σύνορα ανάμεσα στις πολιτείες Καλιφόρνια και Νεβάδα. Εκτείνεται από τα βόρεια προς τα νότια σε μήκος περίπου 225 χλμ., ενώ το πλάτος της κυμαίνεται από 6 έως 26 χλμ.
Ένα μεγάλο τμήμα της επιφάνειάς της βρίσκεται χαμηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας. Στο χαμηλότερο σημείο της –που αποτελεί και χαμηλότερο σημείο του δυτικού ημισφαίριου– στη μικρή αλμυρή λίμνη Badwater το υψόμετρό της είναι -86 μ. Το βάθος της κοιλάδας καλύπτεται από αλατούχα και αλκαλικά στρώματα, ενώ οι πλαγιές της αποτελούνται από επιβλητικούς βραχώδεις σχηματισμούς ποικίλων χρωμάτων. Το εδαφικό βύθισμα διαρρέεται από το ρέμα του Καμινιού (Furnace Creek) που πηγάζει από τα Πένθιμα βουνά (Funeral mountains) της οροσειράς Αμαργκόσα και από τον ποταμό Αμαργκόσα ο οποίος εισέρχεται στην κοιλάδα από το νότιο στόμιό της.
Το κλίμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από ελάχιστες βροχοπτώσεις και εξαιρετικά ψηλές θερμοκρασίες, μεταξύ Μαΐου και Οκτωβρίου, που φτάνουν μέχρι τους 55°C. Αντίθετα, μεταξύ Νοεμβρίου και Μαΐου το κλίμα είναι πολύ πιο δροσερό.
Η κοιλάδα υιοθέτησε τη μακάβρια ονομασία της από τα μέλη μιας ομάδας χρυσοθήρων οι οποίοι αποκλείστηκαν στην περιοχή το 1849 και έχασαν αρκετούς συντρόφους τους από τις κακουχίες και τις στερήσεις. Τα επόμενα χρόνια χτίστηκαν αρκετοί οικισμοί γύρω από τις εξορυκτικές εγκαταστάσεις οι οποίες εγκαταλείφθηκαν λίγα χρόνια αργότερα, καθώς οι κάτοικοι μετακινήθηκαν σε περιοχές με πλουσιότερα κοιτάσματα.
Σήμερα, αυτές οι πόλεις-φαντάσματα, σε συνδυασμό με το επιβλητικό τοπίο, προσελκύουν στην περιοχή πολυάριθμους επισκέπτες και ο τουρισμός αποτελεί τη μοναδική αξιόλογη οικονομική δραστηριότητα που παρατηρείται στην περιοχή. Το 1933, στην οροσειρά Πάναμιντ, ιδρύθηκε το Εθνικό Μνημείο της περιοχής (Death Valley Natiοnal Mοnument), ενώ κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα κατασκευάστηκαν αρκετοί αυτοκινητόδρομοι.
