Το πρωί έφτασε θριαμβευτικό και έφερε την ζέστη που μάλλον και αυτή με την σειρά της έφερε ορεξάτο στο μαγαζί ένα ον με δύο κεφάλια και τέσσερα χέρια που ρώτησε ευγενικά σχετικά με κάποια πολεοδομική εκκρεμότητα χρόνων με αδιόρατη λύση και αδιαφανές μέλλον διεκπεραίωσης που με έκανε να σκεφτώ τον χρόνο αντίδρασης του οργανισμού στον παπορίσιο καφέ και εάν η ελλιπής ποσότητα καφεΐνης στον οργανισμό δύναται να φέρει παραισθήσεις και τότε αυτός πήρε με δύο κινητά ταυτόχρονα την γιαγιά του στην Ινδία και τον παππού του στην Προσοτσάνη Δράμας και αφού το θέμα έδειξε ότι αρχίζει να ξεδιαλύνεται έφυγε άξαφνα και εντυπωσιακά με ανάποδες κωλοτούμπες μέσα από φλόγες που πέταγαν τα πολλά του αυτιά και ένα σύννεφο πορτοκαλιών που τζογκλάριζε με τα τέσσερα χέρια του πριν μεταμορφωθεί σε ιπτάμενο φίδι με μόνο και ταπεινό του όνειρο να φτάσει την ολόχρυση ουρά του για να ολοκληρωθεί ως ουροβόρο πλέον, και το πρωί χωρίς καφέ δεν φέρνει μόνο ζέστη αλλά δύναται να φέρει και τον Ιεζεκιήλ σε φλεγόμενο άρμα, τον Γουίνστον Τσόρτσιλ να βγάζει βόλτα μια καμηλοπάρδαλη και την Κέιτ Μπλάνσετ ντυμένη Κλεοπάτρα σε λουτρό με τον Ρίτσαρντ Μπράνσον. Ο χρόνος πάντως λειτουργεί υπέρ μου, καθώς και υπέρ όλων όσων πίνουν καφέ, κάποτε θα έρθει τάξη και κανονικότητα, μέχρι να διαβάσετε αυτό το Τζακ θα έχει αποκηρυχθεί εκ των πραγμάτων.
