Ο Γιάννης Λαγός είναι ευρωβουλευτής. Ο σωματότυπος και ο ιδεότυπος του, όμως, προσιδιάζουν περισσότερο σ’ έναν ακροδεξιό μπράβο. Ως τέτοιος, εξάλλου, προσήλθε στην ειδική αίθουσα του Εφετείου που διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, όχι για να απολογηθεί ακριβώς αλλά για να προσβάλλει τα θύματα και τους δικαστές.
Ο άνθρωπος που έδωσε την εντολή να ενεργοποιηθεί το τάγμα εφόδου της Νίκαιας για τη δολοφονία Φύσσα, που προανήγγειλε αιματηρές επιθέσεις, που ενημέρωσε τον αρχηγό ακολουθώντας πιστά την ιεραρχία της εγκληματικής οργάνωσης, ήρθε στο δικαστήριο για να αποδείξει ότι δεν αρκεί ο όγκος και η βροντερή φωνή για να έχει κάποιος «τιμή», ότι η ευθυνοφοβία καλύπτεται καμιά φορά από ένα παραπέτασμα διάχυτου τσαμπουκά, ότι ο θυρεός του ναζιστικού κόμματος ξεπετάγεται μέσα από οποιοδήποτε κουστούμι.
Αφού τράβηξε καθυστερήσεις όσο μπορούσε, αναβάλλοντας διαρκώς τη στιγμή της απολογίας του και με ξεκάθαρη πρόθεση να απολογηθεί μετά το Μιχαλολιάκο – κάτι που δεν έγινε αποδεκτό – εμφανίστηκε την Τετάρτη συνοδεία ορισμένων τύπων απ’ αυτούς με τους τετράγωνους σβέρκους, κορδώθηκε επιδεικτικά και έκατσε στην καρέκλα του κατηγορούμενου.
Δεν είχε ιδιαίτερο κοινό, όπως ο Κασιδιάρης και ο Παναγιώταρος, αφού λίγο καιρό μετά τις Ευρωεκλογές ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τη Χρυσή Αυγή, χωρίς ακόμα να είναι σαφές αν αυτή είναι πραγματική ή προσχηματική και σε συμφωνία με το Μιχαλολιάκο. Σ’ ένα από τα μεσαία διαζώματα κάθονταν δίπλα δίπλα η Μάγδα και ο Τάκης Φύσσας, δημιουργώντας με τη διαρκή παρουσία τους αυτά τα χρόνια ανθρωπολογικές σχισμές φωτός σ’ ένα πηχτό σκοτάδι. Λίγο πιο κάτω η αδερφή του Παύλου. Άκουγαν καρτερικά, μελαγχολικά και θυμωμένα. Γιατί πως αλλιώς μπορείς να ακούσεις τον ενοχλητικό αντίλαλο του ψέματος;
Ευθυγραμμιζόμενος κι αυτός με το αφήγημα της «πολιτικής δίωξης», δεν αποδέχτηκε τις κατηγορίες και μίλησε για προσπάθεια «εξόντωσης» με ευθείες μομφές στις ανακρίτριες της υπόθεσης Κλάπα και Δημητροπούλου. Καραμέλα που δεν έχει λιώσει ακόμα η συγκεκριμένη, καθώς ο Λαγός είχε υποβάλλει παλιότερα αίτημα εξαίρεσης των δύο ανακριτριών, το οποίο απορρίφθηκε. Καταφέρθηκε κατά πάντων, δικαστών, δημοσιογράφων, προστατευόμενων μαρτύρων και των αστυνομικών που ήταν παρόντες στη σύλληψη Ρουπακιά. Υπήρξε ιδιαίτερα προσβλητικός απέναντι στην έδρα. «Ντροπιάσατε τη διαδικασία κι αν δε βρέθηκε κανένας να σας το πει, θα σας το πω εγώ» φώναζε στην πρόεδρο χτυπώντας το χέρι του στο τραπέζι. Γιατί μάλλον στο ναζιστικό αξιακό στερέωμα «έτσι κάνουν οι λεβέντες». Πρώτα διατάζουν δολοφονίες και μετά σκούζουν ότι αδικούνται.
Τους κάλυψε όλους και τους από πάνω του και τους από κάτω του, μιλώντας συνήθως σε α’ πληθυντικό πρόσωπο και ξεστομίζοντας το εξωφρενικό πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα έγινε από έναν «περαστικό». Μόνο που αυτός ο «περαστικός» ξημεροβραδιαζόταν στα γραφεία της Νίκαιας, φιγουράρει σε διάφορα φωτογραφικά ντοκουμέντα δίπλα σε πρωτοκλασάτα στελέχη της οργάνωσης και αναγνωρίζεται από μάρτυρες ως σημαντική φυσιογνωμία της οργάνωσης στη Νίκαια. Χαρακτήρισε τον πυρηνάρχη της Νίκαιας, Πατέλη «έναν άνθρωπο που του έδινε την εντύπωση ενός εξαιρετικού παιδιού», ενώ για τον «περαστικό» Ρουπακιά ισχυρίστηκε πως ναι μεν τον είχε δει αλλά «αν τον συναντούσε πριν τη δολοφονία, δε θα τον αναγνώριζε», επιδιώκοντας εντελώς άτσαλα να υποβαθμίσει το ρόλο του και τη σύνδεση του μαζί του.
Για τα πολλά τηλεφωνήματα που είχε με τον Πατέλη τόσο πριν, όσο και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα που καταδεικνύουν τη μεθόδευση του συγκεκριμένου εγκλήματος, αδυνατούσε να δώσει οποιαδήποτε απάντηση που να εμπεριέχει σπέρματα έστω σοβαροφάνειας. Είπε ότι μιλούσαν πριν τη δολοφονία και τα περιβόητα τρικάκια. Μετά τη δολοφονία ενημερώθηκε για το γεγονός από τον Πατέλη. Στη συνέχεια μίλησε τηλεφωνικά με το Μιχαλολιάκο – υπάρχει καταγεγραμμένη κλήση – αλλά ενώ ό ίδιος γνώριζε για τη δολοφονία, ισχυρίστηκε ότι δε μετέφερε την πληροφορία στον αρχηγό, ότι συζήτησαν απλά το αυριανό του πρόγραμμα. Σωματοφύλακας του Μιχαλολιάκου ήταν ο Λαγός και εκ των υπαρχηγών του. Με επιλογή του φύρερ στάλθηκε στις Βρυξέλλες. Ως σωματοφύλακας, λοιπόν, έστω και τέως, φρόντισε να τον καλύψει και τώρα. Παραδέχτηκε ότι ο Πατέλης παρέμεινε στην οργάνωση και μετά τη δολοφονία σε αντίθεση με την απολογία Παναγιώταρου που υποστήριξε ότι παύτηκε αμέσως.
Ο Γιάννης Λαγός είχε προαναγγείλει την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες μια μέρα πριν γίνει. Επιχείρησε να αποσυνδέσει τα δύο συμβάντα, υπερθεματίζοντας, όμως, στο ρατσιστικό του μένος. «Οι Αιγύπτιοι είχαν καταστρέψει τα πάντα στην Ιχθυόσκαλα. Το είπα και το ξαναλέω, βεβαίως θα δώσουν αναφορά στη Χρυσή Αυγή». Όσο για τον «συναγωνιστή του» Μίχο που κατέθεσε στο δικαστήριο πως ο Λαγός γνώριζε για την επίθεση στους Αιγύπτιους, εικάζει ότι «γονάτισε». Την επίθεση στο ΠΑΜΕ την ενέταξε στο όριο της «ιδεολογικής μάχης» στοχοποιώντας και λοιδορώντας τα θύματα, σ’ ένα ρεσιτάλ victim blaming διανθισμένο με αντικομμουνιστική φρασεολογία.
Τις στρατιωτικές εκπαιδεύσεις των χρυσαυγιτών, όπως καταγράφονται σε οπτικοακουστικό υλικό, τις απέδωσε σε εκδρομικά στιγμιότυπα. Το όπλο που ό ίδιος έφερε χωρίς άδεια, ήταν «σε περίπτωση που διαταραχθεί η οικογενειακή του γαλήνη». Η μόνη γαλήνη, όμως, που διαταράχθηκε δια παντός είναι των οικογενειών που θρηνούν τους νεκρούς τους και απαιτούν δικαιοσύνη.
Καθόταν για δυόμιση περίπου ώρες σε μια στάση που αποτελεί τον ορισμό του manspeading. Ειρωνευόταν, κουνούσε το δάχτυλο, εφεύρισκε παιδαριώδεις δικαιολογίες για τα ντοκουμέντα της εγκληματικής δράσης, παριστάνοντας ταυτόχρονα τον πολιτικά διωκόμενο ναζί, καθώς δε θέλησε να απαντήσει σε καμία από τις ερωτήσεις που αφορούσαν την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής που στοιχειοθετεί το κίνητρο των εγκλημάτων τους. Όταν έφευγε χειροκροτήθηκε από τους ογκώδεις συνοδούς του. Μεγαλύτερο πρόβλημα από τους λιγοστούς αυλικούς, είναι οι 130.488 που τον ψήφισαν. Η σημερινή του υβριστική εμφάνιση κουβαλάει το αποτύπωμα και της δικής τους ψήφου. Ευτυχώς, το αποτύπωμα της μάχης κατά του φασισμού είναι ισχυρότερο.
