To όνομα σου είναι πολύ τέλειο για να είναι κανονικό, μπας και είναι ψευδώνυμο; Συ είπας! Εγώ δεν το είδα ποτέ έτσι. Το επώνυμο μου συχνά γεννούσε συσχετισμούς που ουδεμία σχέση είχαν με την πραγματικότητα. Για την ιστορία πάντως οι Χυτηραίοι έφτιαχναν καμπάνες. Θα συμφωνούσα όμως μαζί σου αν είχα ξεκινήσει καριέρα πορνοστάρ. Επίσης άλλη μια ερώτηση; Το μούσι πως το διατηρείς, τόσο ρε παιδί, μου άγριο; Εμείς γιατί δεν μπορούμε; Ευχαριστώ τη μητέρα φύση που αν μη τι άλλο προίκισε το κεφάλι μου με τριχοφυΐα. Μου έχει φανεί πολύ χρήσιμη τα τελευταία χρόνια για να περνάω απαρατήρητος. Άντρες-γυναίκες σήμερα έχουν μούσι. Αναδεικνύει, πιστεύω, ακόμα το εθνικό μου φρόνημα και μου προσδίδει, νιώθω, ένα χαρακτήρα σοφιστικέ. Βρες μου ένα αρχαίο άγαλμα μετά τα 15 που δεν έχει μούσι. Για την αγριάδα, τρώω αντράκλα. Τι; Εσείς δεν βγάζετε μούσι; Μήπως δεν είσαστε Έλληνες; Ο χειρότερος βαθμός που είχες πάρει ποτέ στο σχολείο ποιος ήταν; 20 στα 20. Ναϊντίλα. Ένιωσα πολύ ρόμπα. Ευτυχώς συνοδεύτηκε με αποβολή οπότε διατήρησα το κούτελο που είχα στην κοινωνία. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πανεπιστήμιο της ζωής; Η παρατήρηση. Είσαι τόσο κουλ τύπος που παίζει να σου αρέσουν και οι μπάμιες; Μου αρέσουν οι μπάμιες ειδικά αν κάνουν παρέα με μοσχαράκι αλλά γενικά δεν πιστεύω ότι είμαι κουλ τύπος. Πόσο κουλ ήταν αυτό; Αυτή η διαρκής έκθεση, μπας και έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα σου; Υπάρχουν στιγμές που σταματάς για λίγο ώστε να σκεφτείς ποιος είναι πραγματικά ο Πέτρος; Σε μια εποχή που όλα καταγράφονται, όλοι μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκτιθέμεθα καθημερινά. Δεν θεωρώ ότι η εφήμερη παρουσία μου στην οθόνη με χαρακτηρίζει. Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά ξέρουν ότι έχω δοκιμαστεί σε διάφορα μέτωπα και συνεχίζω να το κάνω. Ποιος είναι πραγματικά ο Πέτρος το ξέρουν αυτοί που χρειάζεται. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν έχει ταμπέλα. Τώρα με το itraveller ταξιδεύεις ή πλάκα μας κάνεις; Μπας και είναι γυρισμένα σε στούντιο όλα αυτά; Υπάρχουν φορές στη ζωή που ένα σύννεφο βρέχει μονάχα πάνω από το κεφάλι σου. Και άλλες που η τύχη σου χαμογελάει. Νιώθω τυχερός που ζω μια πολύ ιδιαίτερη ταξιδιωτική εμπειρία και χαίρομαι να τη μοιράζομαι με αυτούς που το απολαμβάνουν. Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες επισκεφτήκαμε Μαδρίτη, Σεβίλλη, Στοκχόλμη, Καλαμάτα, Μόναχο, Ζυρίχη, Μέση Ανατολή. Περπατήσαμε σε στέγες, κάναμε ελεύθερη κατάδυση και παραπέντε, κοιμηθήκαμε κάτω από την επιφάνεια μιας λίμνης και στείλαμε πίσω υλικό σχεδόν σε real time. Και πάντοτε σε άμεση διαδραστικότητα με τον κόσμο που μας ακολουθούσε. Τι είπατε; Στούντιο; Για να γυριστούν όλα αυτά σε στούντιο θα χρειαζόμασταν τρεις Τσινετσιτά. Μπορείς, σε ικετεύουμε δηλαδή, πέφτουμε στα πόδια σου, κάνουμε ό,τι χάρη θες, ό,τι χάρη, να θυμηθείς και να μας εξιστορήσεις ένα εξωφρενικό περιστατικό που είχε συμβεί την εποχή των Χάκερς; Και μόνο η σύλληψη της εκπομπής ήταν εξωφρενική. Πέντε δεκαοχτάχρονα (μ.ο. ηλικίας) ανακαλύπτουν live μπροστά από την κάμερα μαζί με όλο τον υπόλοιπο κόσμο το διαδίκτυο. Τι άλλο θέλετε; Το γεγονός ότι συνέπεσε με την μετάβαση από τα 90’s στην καινούργια χιλιετία, με ότι αυτό συνεπάγεται, ήταν το αλατοπίπερο. Καθότι μουσικόφιλοι πάντως, και για να μη σας απογοητεύσω, επικαλούμαι συνέντευξη από Φοίβο και Πέτρο στον υπέρτατο Sven Vath, στον τότε ναό της τέκνο ονόματι Umatic. Και η συνέχεια εξωφρενική. Μην αναζητήσετε υλικό στο διαδίκτυο. Το κανάλι έγραψε Τατιάνα πάνω στα reels της εκπομπής. Επειδή σε κόβουμε ότι κάθεσαι πολύ στην παραλία, όταν τσουρουφλίζεται το κορμάκι σου, χρησιμοποιείς μετά κάποια κρέμα από φαρμακείο ή πατροπαράδοτο γιαούρτι; Εδώ κύριοι πέφτετε έξω. Αντί για παραλία επιλέγω θάλασσα. Από χημεία πάντως προτιμώ το γιαούρτι και ας έχει και πέτσα. Είναι λογικό, ρε συ Πέτρο, να κερδίζει ποτέ η χελώνα τον λαγό. Μας έχει πήξει στη μούφα ο Αίσωπος. Υπάρχουν άλλα τέτοια παραδείγματα που αγανακτείς και θες να τα μοιραστείς μαζί μας; Πολλά. Αλλά δε θέλω να σας κουράσω. Πιστεύετε αλήθεια ρε μάγκες ότι το παπάκι πάει στην ποταμιά; Τι κοιτάς πρώτα σε μια γυναίκα που κυκλοφορεί με άλλο άντρα; Αν κοίταζα όλες τις γυναίκες που κυκλοφορούν με άλλους άντρες δεν θα είχα χρόνο για τις δικές μου. Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία όλων των εποχών; Η πιο δύσκολη ερώτηση. Μία και μόνο αγαπημένη ταινία δεν υπάρχει. Η δίψα για ελευθερία στο Papillon, η τελευταία σκηνή του dance macabre στην Έβδομη Σφραγίδα και το soundtrack tou Vangeli στο Blade Runner είναι κάποιοι από τους λόγους που δεν μπορώ να ζήσω χωρίς σινεμά. Μας αγαπάς ρε μπαγάσα; Κερνάς ποτάκι όταν βρεθούμε; Με τέτοιες ερωτήσεις που κάνετε πώς να μη σας αγαπήσει κανείς… Καλά που ασχολείστε και με το ραδιόφωνο! Ποτάκι κεράσι.
O Πέτρος ασχολείται με το ταξίδι και αγαπά την παρατήρηση.
