Foreign Policy: Ο Τσίπρας αξίζει το Νόμπελ Ειρήνης

Ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον Ζόραν Ζάεφ έχουν δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο στην επίλυση των εθνικών ζητημάτων, αναφέρει το Foreign Policy.

Kαι σημειώνει ότι οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και ΠΓΔΜ αξίζουν το Νόμπελ Ειρήνης για την προσπάθεια που κατέβαλαν ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα με το όνομα της γειτονικής χώρας.

«Η συμφωνία, την οποία θα υπογράψουν οι δύο πρωθυπουργοί για την επίλυση της κρίσης σχετικά με την ονομασία της πΓΔΜ, εισάγει μια έγκαιρη ώθηση εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ολόκληρο το δυτικό σχέδιο για τα Βαλκάνια», υποστηρίζει η διεθνής πολιτική επιθεώρηση, ενώ επιχειρεί να εξηγήσει γιατί το θέμα της εθνικής ταυτότητας έχει τόσο μεγάλη βαρύτητα και εξακολουθεί μέχρι τις μέρες μας να αποτελεί σημείο τριβής στα Βαλκάνια.

«Η συμφωνία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δύσκολες αντιδράσεις από εθνικιστές και στις δύο χώρες, οι οποίοι έχουν επιτεθεί στον αντίστοιχο ηγέτη της κάθε μίας, ως προδότη. Για να αποφευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, είναι επείγον να κερδίσουν οι Τσίπρας και Ζάιεφ όχι μόνο υποστήριξη, αλλά και παγκόσμια αναγνώριση», συνεχίζει το άρθρο.

Σε άλλο σημείο του άρθρου ο αρθρογράφος Edward D. Joseph ότι σε αντίθεση με όλους τους προκατόχους του, ο σημερινός πρωθυπουργός αντελήφθη κατ΄αρχάς το όφελος που θα προέκυπτε για την Ελλάδα αν απαλλασσόταν από ένα άσκοπο βάρος στις σχέσεις της με τους ΝΑΤΟϊκους συμμάχους και τους εταίρους της στην ΕΕ καθώς και στις σχέσεις της με μια γειτονική της χώρα. Επιπλέον, ο Έλληνας πρωθυπουργός θεώρησε ευκαιρία την εκλογή του μεταρρυθμιστή ομολόγου του, του Ζάεφ, στην πρωθυπουργία της ΠΓΔΜ.

Ο Ζάεφ ανυπομονεί να δει τη χώρα του να εντάσσεται επιτέλους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, να αποκτά σταθερότητα και να προσελκύει επενδυτές.

Και το άρθρο συνεχίζει σημειώνοντας ότι για τη Μόσχα και για τους λαϊκιστές στην Ευρώπη η συμφωνία συνιστά πλήγμα.

«Καθιστά εκ νέου το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως οργανισμούς ζωτικής σημασίας, ικανούς να παρέχουν κίνητρο σε ευάλωτους πολιτικούς ηγέτες για να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς. Τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις τους οι Τσίπρας και Ζάεφ διέψευσαν την πλάνη ότι οι υπερεθνικοί οργανισμοί δεν έχουν ρόλο αλλά ρόλο έχουν μόνο τα εθνικά κράτη», υπογραμμίζει το άρθρο.

«Για τους αμφισβητούντες στα Βαλκάνια που επιθυμούν την επαναχάραξη των συνόρων η συμφωνία επίσης συνιστά βαρύ πλήγμα. Με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ στον κοντινό ορίζοντα, τα σύνορα της ΠΓΔΜ είναι διασφαλισμένα, κάτι που θα περιέπλεκε την κατάσταση για εκείνους που θα τεμάχιζαν το γειτονικό Κόσοβο. Η συμφωνία προοιωνίζεται πρόοδο και στη Βοσνία, η οποία επιτέλους θα μπορέσει να προχωρήσει στο προτελευταίο στάδιο πριν από την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και να εμποδίσει έτσι τα σχέδια διχοτόμησής της…Με αναγεννημένα το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή, η Σερβία, θα μπορεί να απαλλαγεί επιτέλους από το ‘φλερτ’ της με τη Ρωσία και να επιλέξει οριστικά να συμμαχήσει με τη Δύση».

«Για όσους είναι εγκλωβισμένοι σε διενέξεις ταυτότητας, η συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων –αν δεν καταψηφιστεί στο ελληνικό κοινοβούλιο– αποτελεί ένα πρότυπο. Η συμφωνία αποδεικνύει ότι, αντιστοίχως δισεπίλυτες διενέξεις για πολύ ευαίσθητα ζητήματα μπορούν να επιλυθούν με καλή θέληση και τη λογική. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να γίνει πραγματικότητα αν οι λαφυραγωγοί στα Σκόπια ή την Αθήνα καταφέρουν να εκτροχιάσουν τη συμφωνία. Γι αυτό και είναι απαραίτητο ο κόσμος να υψώσει το ανάστημά του και να υποστηρίξει τις προσπάθειες δύο γνήσιων ειρηνοποιών, οι οποίοι έχουν επενδύσει χρόνο και έχουν ρισκάρει πολιτικά για να επιτύχουν μια σοβαρή και απαιτητική συμφωνία ώστε να ξεπεραστεί μία διένεξη δεκαετιών. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι καθόλου πρώιμο να μιλάμε για Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης».

(Πηγή)