21/1/1984, πεθαίνει ο Γιάννης Σκαρίμπας

Ο Γιάννης Σκαρίμπας, ένας από τους πιο αγνούς υπερρεαλιστές των ελληνικών γραμμάτων, γεννήθηκε στις 28 Σεπτέμβρη 1893, στην Αγία Ευθυμία της επαρχίας Παρνασσίδος, γόνος μεγάλης οικογένειας με συμμετοχή στην Επανάσταση του 1821. Το μέρος όπου έζησε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του ήταν η Χαλκίδα, τόπος που αγάπησε και αγαπήθηκε. Εκεί εγκαταστάθηκε από το 1915 για να δουλέψει ως εκτελωνιστής. Ήδη από το 1910 είχε ξεκινήσει το συγγραφικό του έργο, με το Σκαρίμπα να είναι από τους λίγους Έλληνες λογοτέχνες που ασχολήθηκε με σχεδόν όλα τα συγγραφικά είδη: διήγημα, νουβέλα, ποίηση, μυθιστόρημα, ιστορικό δοκίμιο, θέατρο, σχολιογραφία, ενώ ήταν γνωστή η αγάπη του για την παραδοσιακή αγνή μορφή του Καραγκιόζη και την ελληνικότητά της. 

Το κατάδικό του ύφος, δύσκολο να καταταχθεί σε είδη, γεμάτο ειρωνεία, σαρκασμό, οργή, αλλά και βαθιά αγάπη για την πατρίδα με την ιδιαίτερη τραχιά γλώσσα, αποθεώθηκε στα έργα «Το Θείο Τραγί» (1933), «Ουλαλούμ» (ποίημα, 1936), «Το Βατερλώ δύο γελοίων» (1959) και βέβαια η εξαντλητική έρευνα για το τρίτομο έπος του για την Ελληνική Επανάσταση, το «Το ’21 και η αλήθεια», που ξεσήκωσε αντιδράσεις όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό έργο, όχι μόνο για την εξαιρετική γραφή του Σκαρίμπα, αλλά και γιατί έδωσε τα «φώτα» σε μελλοντικούς ιστορικούς ερευνητές για να βρουν το δρόμο τους ανάμεσα σε μπλεγμένες μαρτυρίες και τόνους σκονισμένων αρχείων. Ο Σκαρίμπας έκανε το πρώτο βήμα κι ας μην έγραψε «αποστειρωμένη» ιστορία.

Πέθανε στις 21 Γενάρη 1984, χωρίς να έχει προσαρμόσει ούτε στο ελάχιστο τη γραφή του σε πιο προσιτές κι ευανάγνωστες φόρμες. Διατήρησε από το «πρώτο μελάνι» μέχρι το τελευταίο, τον εξαιρετικό θεατρικό πατήρ Συνέσιο το 1980, το σκαριμπικό του ύφος. Κι εμείς μείναμε με μια τεράστια παρακαταθήκη.

Εδώ, η ανταπόκριση από το «θεατρικό» Θείο Τραγί του

Η αξεπέραστη μελοποίηση του Νικόλα Άσιμου στο «σκαριμπικό» ποίημα, Ουλαλούμ

https://www.youtube.com/watch?v=P8lNvibuN6Q