Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Ο καλύτερος παιδικός μου «φίλος» ήταν αναμφίβολα ο Ιούλιος Βερν, με κορυφαία αγάπη τη Μυστηριώδη Νήσο. Μεγάλο παιδί πια, την έπιασα από την αρχή και εμπνεύστηκα το μυθιστόρημα που γράφω τώρα, το Κάμπινγκ. Επίσης θα έλεγα ότι τίποτα δεν ξεπερνάει την ιστορία απόδοσης δικαιοσύνης του Κόμη Μοντεκρίστο του Αλέξανδρου Δουμά. Στο πλάι του θα έβαζα σίγουρα τους δύο τόμους των Αθλίων του Βίκτωρος Ουγκώ. Την ίδια περίοδο ανακαλύπτω τον μαγικό κόσμο της Αμερικής και του διαστήματος μέσα από την εμπειρία της Οριάνας Φαλάτσι στη ΝΑΣΑ στο Αν ο Ήλιος Πεθάνει. Νομίζω ότι διαβάζοντας πιτσιρίκα τη Φαλάτσι αποφασίζω να γίνω δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Με πολλά βιβλία μου έχω συναισθηματικό δέσιμο. Επιστρέφω πάνω τους, τα μυρίζω, τα ζωγραφίζω, τα οικειοποιούμαι σωματικά με κάποιον τρόπο, δυσκολεύομαι να τα αποχωριστώ. Κάποια μπορεί να μην τα εκτιμώ τόσο για τη λογοτεχνική τους αξία όσο για το πόσο καλά με κάνουν να αισθάνομαι, όταν τα διαβάζω. Η Ουράνια Προφητεία του Τζέημς Ρεντφιλντ είναι ένα τέτοιο βιβλίο. Έχει έναν απλό και περιεκτικό τρόπο να αναφέρεται στην πνευματικότητα, ένα comfort zone να επανέρχεσαι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Διαβάζω συχνά θεατρικά έργα και ανατρέχω σε συγγραφείς όπως ο Χάρολντ Πίντερ, ο Τένεσσι Ουίλιαμς, ο Σαίξπηρ, ο Μίλλερ, ο Ίψεν ή σύγχρονοι αμερικάνοι συγγραφείς όπως, o Σαμ Σέπαρντ, ο Ντέιβιντ Μάμετ, η Γουέντι Βάσερσταιν (Heidi’s Chronicles) ή ο Τζων Σάνλει (Doubt A Parable). Eπανέρχομαι συχνά σε αυτά για να «δανειστώ» τεχνικές. Επίσης ένα βιβλίο με κόμικς, με Αστερίξ ή Αρκά με χαλαρώνει πάρα πολύ. Εκτιμώ απεριόριστα τους δεξιοτέχνες του χιούμορ.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Ανόητο ή (ακατα)νόητο; Θα έλεγα ότι οι ρομαντικοί ήρωες, εκείνοι που υπερασπίζονται με συνέπεια τα πάθη τους, τους έρωτές τους, τις εμμονές τους, με έχουν οδηγήσει κάποιες φορές σε εξιδανικευμένες καταστάσεις. Η Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του Κούντερα, το Όμορφοι και Καταραμένοι του Σκοτ Φιτζέραλντ, το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι του Όσκαρ Ουάιλντ, οι Έμποροι των Εθνών του Παπαδιαμάντη, η Μεγάλη Χίμαιρα του Καραγάτση, ο Άμλετ του Σαίξπηρ, οι Πρόγονοι του Ιταλό Καλβίνο, τα ποιήματα του Νερούδα, οι ήρωες του Μάρκες και του Τολστόι, όλοι αυτοί οι γοητευτικοί και καταραμένοι ήρωες ασκούν μια κάποια γοητεία, παραπλανητική και ακαταμάχητη στο να τη μιμηθείς, αν έχεις μια προδιάθεση.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας; Δεν είμαι μόνο συγγραφέας οπότε δεν θα ακριβολογούσα αν σας απαντούσα απλά καταφατικά. Τα βιβλία που με έχουν επηρεάσει δεν θα έλεγα ότι με έχουν εμπνεύσει να γίνω κάτι συγκεκριμένο, αλλά σωρευτικά έχουν συνθέσει αυτό που είμαι σήμερα, αν προσθέσεις τις μουσικές που έχω ακούσει, τις ταινίες που έχω δει, τα μουσεία που έχω επισκεφτεί, τα μέρη που έχω ταξιδέψει, τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Μακάρι να είχα γράψει το Dracula, λόγω οικογενειακών καταβολών, αλλά με πρόλαβε ο Μπραμ Στόκερ.