Στο Λάιμ bistro πασπαλίζουν το βιολογικό vegan φαγητό με όλη τους την αγάπη

Το φαγητό είναι συναίσθημα. Με μια μπουκιά μπορείς να ερωτευτείς. Ο συνδυασμός μιας υγρής σάλτσας με ένα κρατσανιστό ψωμένιο καπάκι μπορεί να σου προσφέρει ευφορία. Ένα μειδίαμα, έστω. Και να σου κλείσει τα μάτια.

Τώρα, έτσι όπως έχεις κλειστά τα μάτια, φαντάσου ένα παράλληλο σύμπαν όπου τρως burger με μαγιονέζα και είναι ό,τι πιο υγιεινό έχεις καταναλώσει μέσα στη μέρα. Τώρα φαντάσου ένα φιλόξενο μαγαζί στη Δεκελεών όπου μπορείς να να τρως υγιεινά, χωρίς να απαρνιέσαι όλες τις νοστιμιές που έχεις γευτεί μέχρι στιγμής στη μικρή ζωή σου.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεις το Λάιμ bistro, το οποίο «έχτισαν» τέσσερα χέρια, κάπου κοντά στο Πλυντήριο, αν ξέρεις από νυχτοπερπατήματα στο Γκάζι. Δύο σεφ, η Άλκηστις Αλεξανδράτου και η Δήμητρα (Ντέμη) Γεωργίου, άφησαν την φαντασία τους να δουλέψει και το αποτέλεσμα ήταν μία κουζίνα άκρως δημιουργική, φιλική προς τον άνθρωπο, τα ζώα και τον πλανήτη με βιολογικά υλικά και ανεπεξέργαστες τροφές.

Η Άλκηστις Αλεξανδράτου και η Δήμητρα (Ντέμη) Γεωργίου υπάρχουν η μία στην ζωή της άλλης από το 1995.

Το Λάιμ είναι η απόδειξη ότι το φαγητό είναι μια πολυδιάστατη εμπειρία που ξεφεύγει από τις γαστρονομικές περιχαρακώσεις. Αν δεν δοκιμάσεις το vegan σουβλάκι στην ακόμα ανοιχτή αυλή του, σε ένα περιβάλλον ευχάριστο και με αγάπη φτιαγμένο, με χαμογελαστούς ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις σαν στο σπίτι σου, δεν θα καταλάβεις τι εννοώ. Ή ψητά πλευρώτους με πουρέ μωβ πατάτας και ελαφριά σάλτσα λευκού κρασιού, γράφοντας τις τελευταίες γραμμές της εργασίας σου. Ή ένα noodles avocado bowl, συζητώντας με την παρέα στο διπλανό τραπέζι τι ξεχωρίζει πρώτο στον ουρανίσκο σας, σαν να κάνατε ανάλυση ενός πίνακα ζωγραφικής.

Με ένα scroll down στην σελίδα του Λάιμ, μπορεί να δεις να φιγουράρει «γιουβέτσακι #glutenfree με θεραπευτικά μανιτάρια σιτακε και παρμεζάνα από φυστίκι Αιγινης», vegan γιουβαρλάκια ή «ωμοφαγικο ριζότο κουνουπιδιου με κρέμα καρπών στους 47 βαθμούς Κελσίου και άγρια μανιτάρια». Η λίστα δεν έχει τελειωμό και τίποτα δεν μοιάζει τόσο καλό πίσω απ’ το γυαλί, όσο όταν το αγγίζει η άκρη της γλώσσας.

Ένας vegan ντάκος με ξινομυζήθρα αμυγδάλου σε παξιμάδι χαρουπιού μας πήρε το μυαλό.

Χρώματα της φύσης σου φτιάχνουν την διάθεση.

Το Mahaloha burger, με μπιφτέκι μανιταριών (ή μαύρων φασολιών) γεμιστό με cheddar, πλευρώτους μπέικον, κέτσαπ από χουρμάδες και ντομάτα, μαγιονέζα από αμύγδαλο, σερβίρεται με ψητή γλυκοπατάτα.

«Τουρίστες έφυγαν από το μαγαζί γιατί νόμιζαν ότι τα μακαρόνια είχαν κρέμα γάλακτος (σ.σ.: αγαπημένη πρόταση των σεφ). Τόσο πολύ έμοιαζε με την κανονική» αναφέρει η Άλκηστις Αλεξανδράτου, ενώ μου λέει την συνταγή για την χειροποίητη ketchup και μαγιονέζα που ήταν ένα όνειρο για τους γευστικούς μου κάλυκες, την πρώτη φορά που επισκέφθηκα το Λάιμ. Χουρμάδες, ντομάτα και λεμόνι για την οξύτητα για τη μεν, καρποί και βρώσιμα ορυκτά αλάτια Μεσολογγίου για τη δε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Στο Red Umbrella Athens, η εργασία στο σεξ αντιμετωπίζεται με το σεβασμό που της αρμόζει

«Πάντα είχαμε διατροφικές ανησυχίες σε όλες τις κουζίνες που δουλεύαμε. Είναι υγιεινό αυτό που σερβίραμε; Πόσο έπρεπε να σοτάρουμε το φιλέτο, σύμφωνα με τον σεφ; Είχαμε διάφορες συγκρούσεις γιατί μας ενδιέφερε πολύ το θέμα υγεία. Μέχρι που πάθαμε ένα θέμα υγείας και αποκλείσαμε όλα τα ζωϊκά προϊόντα» συνεχίζει. Εκεί που έψαχναν συνταγές για να εμπνευστούν, έβλεπαν ταυτόχρονα και βίντεο για το ακτιβιστικό κομμάτι. Αφού παρακολούθησαν το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ Earthlings έκαναν –όπως πολύς πλέον κόσμος- την σύνδεση για το πως σφάζονται τα ζώα. Κι ενώ έκοψαν το κρέας για λόγους υγείας, συνειδητά δεν συνέχισαν να το τρώνε, γιατί είχαν κάνει πλέον τη σύνδεση.

«Κάποια στιγμή το αποφασίζεις και το κόβεις τελείως. Όταν βλέπεις πως σφάζονται τα ζώα, είναι κάτι που πραγματικά δεν θέλεις να φας. Εκκρίνονται τόσες τοξίνες που δεν είναι υγιές να το καταναλώσεις. Κι από την ακτιβιστική πλευρά να το δεις, θα ήθελες να πάρει κάποιος τα παιδιά σου και τα ξαδέρφια σου και να τα σκοτώνουν έτσι; Βέβαια, είναι δύσκολο να κάνεις σύνδεση αυτών των καταστάσεων. Σκέψου, το το Earthlings το είχα δει το 2011 και το ξαναείδα το 2014. Μου πήρε τρία χρόνια να κάνω τη σύνδεση. Όλον αυτό τον καιρό δούλευε υποσυνείδητα. Αν  δεν υπήρχε το Facebook δεν θα είχαμε καταλήξει εδώ, γιατί μέσω αυτού είδαμε όλα τα βίντεο και τις δημοσιεύσεις διάφορων ακτιβιστών.»

Ο βιγκανισμός στην πραγματικότητα πρεσβεύει τη μη βιαιότητα, επιβεβαιώνει η Ντέμη Γεωργίου. «Είναι δύσκολο ο άνθρωπος να αφήσει πίσω τον εγωισμό του και να σεβαστεί μια άλλη ζωή. Όποιος δεν σέβεται τον εαυτό του, δεν μπορεί να σεβαστεί κάτι άλλο. Δεν συμπαθώ γενικά τον φανατισμό και την βιαιότητα που βγάζουν οι άνθρωποι. Υπάρχουν πάρα πολύ φιλικοί τρόποι για να δείξεις αυτό που θες στον άλλο και το πιο σημαντικό, είναι να δει την αλλαγή σε εσένα. Έχω χάσει πολλά κιλά, από την στιγμή που έκοψα τα ζωϊκά προϊόντα» συμπληρώνει η Ντέμη Γεωργίου, η οποία αποτελεί ένα από τα αναρίθμητα παραδείγματα ανθρώπων που αλλάζει η ζωή τους όταν κόβουν κάθε τι ζωικό και «φέρνουν την ειρήνη στο πιάτο τους», καθώς πάλευε για χρόνια με τον αλκοολισμό. Όμως μέσω της τέχνης και της ανάγκης να δώσει ζωή, μέσα από τα φαγητά της, τα κατάφερε.

«Έχει πολλή δοτικότητα το φαΐ μέσα και πολλή αγάπη, γι’ αυτό υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο» μου λέει, ενώ βλέπω ότι όντως όλα τα πιάτα γυρίζουν άδεια, μάλλον γιατί είναι πασπαλισμένα με «αστερόσκονη», όπως της είχε πει ένας πελάτης και έγινε πλέον «σήμα κατατεθέν» της.

Όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή και έκαναν τη σύνδεση, τον Αύγουστο του 2015, δεν ήθελαν να πιάσουν κανένα άλλο κοτόπουλο, γουρούνι ή γαλοπούλα. Ένα χρόνο οι δύο σεφ πειραματίζονταν με πάρα πολλές συνταγές μόνες τους, μέχρι που αποφάσισαν να ανοίξουν ένα δικό τους μαγαζί. Έτσι, πέρυσι τον Δεκέμβριο, στις 9, άνοιξε το Λάιμ. «Είχε πολύ κόπο γιατί ήμασταν πολύ λιχούδες και θέλαμε να μοιάζει πολύ το φαΐ που τρώγαμε στο παρελθόν με αυτό που θα τρώμε στο μέλλον» προσθέτει η Άλκηστις.

Ψωμάκια για burgers.

Αυστηρά χορτοφαγικό και υγιεινό, το λάιμ δεν έχει ζωικά προϊόντα, ούτε ζάχαρη, ούτε γλουτένη στο μενού του. «Δεν χρησιμοποιούμε τίποτα επεξεργασμένο, όλα ξεκινούν από τον καρπό. Ούτε έτοιμο τυρί, ούτε έτοιμο ψωμί. Τα φαγητά, με την επεξεργασία που υπόκεινται, χάνουν όλα τους τα ένζυμα και τα θρεπτικά συστατικά και το σώμα δεν τα αναγνωρίζει, απλά προσπαθεί να τα μεταβολίσει» με πληροφορεί η Άλκηστη όσο δοκιμάζω το μπέργκερ με μπιφτέκι μανιταριών γεμιστό με τσένταρ και ψωμάκι από προζύμι ρεβιθιού.

«Ο κόσμος έχει συνηθίσει να τρώει έξω μια σαλάτα με dressing ή κάθε επεξεργασμένο φαγητό, το οποίο έχει διογκωτικά, να σκάει και να πεινάει μετά από μία ώρα πάλι, αφού έχει φύγει το φούσκωμα. Πέφτεις ενεργειακά με αυτές τις τροφές. Εδώ ό,τι και να φας, δεν θα το νιώσεις ποτέ αυτό. Θα χρειαστεί να ξαναφάς μετά από τρεις ή τέσσερις ώρες που θα ανέβει ή θα πέσει ο γλυκαιμικός σου» συμπληρώνει. «Τα δόντια και η γλώσσα, όπως λένε κι οι οδοντίατροι, κάνουν το πρώτο σκανάρισμα του φαγητού, προσπαθούν να καταλάβουν τα θρεπτικά συστατικά και η πέψη ξεκινάει από την στιγμή που μπει αυτό το κάτι στο στόμα σου. Αν δώσεις στον οργανισμό σου κάτι «πλαστικό», δεν θα το καταλάβει και θα ζοριστεί.»

Κάθε μαγαζί πρέπει να διατηρεί και τη μαγεία του. Εκτός από την «αστερόσκονη» που ρίχνει η Ντέμη Γεωργίου στις δημιουργίες της, φροντίζουν να ανανεώνουν το μενού κάθε τρεις μήνες. Κάθε εποχή και διαφορετικές επιλογές. Το φθινόπωρο του ’17 πρόσθεσαν τα Buddha Bowls και τα cocktails (Paloma ή Mojito Virgin με Aloe Vera). Τα Buddha Bowls πρέπει να ήταν επινόηση των ανθρώπων που τα ήθελαν όλα μαζί, σε ένα πλήρες γεύμα. Για παράδειγμα, το Burrito curry Bowl περιλαμβάνει κέιλ, σπανάκι, κόκκινη πιπεριά, καστανό ρύζι, καλαμπόκι, φακές, μαύρα φασόλια και τυρί κάσιους. Αν επιλέξετε όμως το Falafel tabubouleh bowl, θα έχετε μπροστά σας φαλάφελ ρεβυθού και χούμους γλυκοπατάτας, μαζί με ρύζι κουνουπιδιού, πράσινα φύλλα εποχής, ντομάτα, μαϊντανό κι αγγούρι.

Vegan, raw & creative cuisine.

Antioxidant smoothie bowl, με βατόμουρα, μύρτιλα, μαύρα μούρα, μπανάνα, κανναβούρι, γάλα αμυγδάλου, φλέικς καρύδας και σκόνη κράνμπερι.

Στις γλυκές επιλογές έχουμε και Smoothie Bowls. Mε το Energy Smoothie Bowl (μπανάνα, ακατέργαστο κακάο, γάλα από κάσιους και τραγανό φυστικοβούτυρο) να ξεχωρίζει. Αλλά για τους πιο hardcore γλυκατζήδες, υπάρχουν τα vegan cheesecakes με διάφορες μαρμελάδες και σιρόπι αγαύης, πάστα Sneakers και Banoffee.

Η προσπάθειά των δύο σεφ να έχουν φυσική, βιολογική, υγιεινή και δημιουργική κουζίνα, περιμένει την ανάλογη ανταμοιβή της. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν εκτιμήσει την αξία της ποιοτικής και μακροβιοτικής διατροφής που προσφέρει το Λάιμ και έχουν παραγγείλει εξατομικευμένα διατροφολόγια. Άνθρωποι σε Μαρούσι, Κηφισιά, Ρέντη, Ταύρο και Γλυφάδα –μέχρι στιγμής- τρώνε κάθε μέρα από το Λάιμ, το πρωινό τους, το μεσημεριανό τους και το βραδινό. Γίνονται αποστολές σε όλη την Αθήνα, αλλά το delivery θα αρχίσει να λειτουργεί σύντομα στην ευρύτερη περιοχή.

Οι δύο γυναίκες δεν έχουν συναντήσει καμία δυσκολία ως vegan chefs, αντιθέτως μόνο ευκολίες που δεν σφάζουν και δεν τεμαχίζουν ζώα. «Έμπνευση υπάρχει πολλή. Αυτό το μαγαζί το ανοίξαμε για εμάς, για να μπορούμε να τρώμε υγιεινά αρχικά, θέλοντας όμως να βάλουμε και το λιθαράκι μας στον κόσμο» μου λένε, ενώ υπόσχομαι ότι θα επιστρέψω για ένα sushi frutti night κι ένα χορταστικό buddha bowl.