Δεν ξέρω ποιοι τρώνε ακόμα γλειφιτζούρια, αναρωτιέμαι μάλιστα αν έχω δει κάποιον με ένα στο χέρι τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά ψάχνοντας για αυτά θυμήθηκα ότι στα παιδικά μου χρόνια, το δικό μου αγαπημένο ήταν ένα κόκκινο κοκοράκι. Τοποθετημένο πάνω σε ένα μακρύ ξυλάκι είχε ως περιτύλιγμα μία διάφανη ζελατίνη. Μέχρι ένα διάστημα βρισκόταν σε όλα τα ψιλικατζίδικα, μέχρι που την προσοχή των παιδιών τράβηξαν κάποια άλλα. Όλα ήταν σε διάφορες γεύσεις και τα περιτυλίγματά τους ήταν πολύχρωμα. Κάποια έκρυβαν μέσα τους και μία μικρή τσίχλα εν είδει θησαυρού στην οποία το μόνο ενδιαφέρον ήταν το τραγανό σπάσιμο της καραμέλας που απέμενε.
Τα πιο δημοφιλή είναι βέβαια τα Chupa Chups, τα καταλανικής προέλευσης γλειφιτζούρια που παρασκεύασε το 1958 ο Enric Bernat. Η ονομασία τους προέρχεται από το ρήμα chupar που σημαίνει γλείφω και το λογότυπό τους δημιούργησε το 1969 ο Salvador Dali απογειώνοντας τις πωλήσεις. Και αυτά είναι τα μόνα στοιχεία που έχουν σημασία για τα εν λόγω γλειφιτζούρια γιατί αντίθετα με όσα πολλοί μπορεί να πιστεύουν δεν παρασκευάζονται και από τόσο επικίνδυνα συστατικά. Φυσικά, μία μικρή ζημιά, αν είστε λάτρεις, θα προκαλέσουν στα δόντια σας, παρόλα αυτά τα μόνα που πρέπει να προσέχετε είναι τα παρακάτω:
Μέσα οξίνισης: Χρησιμοποιούνται για να δώσουν μια ξινή γεύση στα τρόφιμα και δρουν ως συντηρητικά. Μερικά μέσα οξίνισης ενεργούν επίσης ως σταθεροποιητές, άλλα βοηθούν τα αντιοξειδωτικά ή τους γαλακτωματοποιητές και άλλα βοηθούν στη διατήρηση χρώματος.
Μηλικό οξύ: Ή αλλιώς Ε296. Στη φυσική του μορφή βρίσκεται σε άγουρα τρόφιμα και δημιουργεί μια ξινή γεύση. Παρασκευάζεται για χρήση σε επεξεργασμένα τρόφιμα ως συντηρητικό προκειμένου να αποφευχθεί ή αλλοίωση των τροφίμων. Τα περισσότερα συντηρητικά έχουν υψηλή τοξικολογική επικινδυνότητα. Η χρήση του πρέπει να αποφεύγεται από βρέφη και νήπια.
Αρωματικές ύλες: Οι εταιρείες προσθέτουν φυσικά και τεχνητά αρώματα για να βελτιώσουν τη γεύση των προϊόντων τους. Δημιουργούνται σε εργαστήρια και τα σκευάσματα φυλάσσονται ως εμπορικά μυστικά. Σε κάποιες περιπτώσεις οι πρόσθετες αρωματικές ύλες αντισταθμίζουν την έλλειψη των φυσικών συστατικών.
Χρωστικές ουσίες: Χρησιμοποιούνται για αισθητικούς λόγους γιατί κάνουν το τρόφιμο πιο ελκυστικό στον καταναλωτή. Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα χρώματα μπορεί να έχουν διάφορες αρνητικές συνέπειες για την υγεία μας ιδιαίτερα στα παιδιά.
