Εξάρτηση. Είναι η λέξη που περιγράφει καλύτερα τη σχέση του Facebook με τους χρήστες του. Επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά την Παρασκευή, όταν λόγω τεχνικών προβλημάτων που προέκυψαν, αρκετοί χρήστες του δικτύου δεν ήταν σε θέση να το χρησιμοποιήσουν με ορισμένους εξ’ αυτών μάλιστα να βλέπουν στις οθόνες τους και μηνύματα σφάλματος αντί για σελίδες που όλο φόρτωναν και ποτέ δεν άνοιγαν. Το Facebook ανακοίνωσε την ίδια μέρα πως τα προβλήματα είχαν αποκατασταθεί εντός ολίγων ωρών έχοντας επηρεάσει τους χρήστες της υπηρεσίας σε κάποιες, αδιευκρίνιστες, χώρες ανά τον κόσμο. Στο μεταξύ βέβαια τα μηνύματα πανικού που έκαναν την εμφάνισή τους σε κάθε άλλο δίκτυο, από το Twitter και το Google+ μέχρι το Instagram και το Pinterest (συνοδευόμενα από τις απαραίτητες φωτογραφίες στα δύο τελευταία) ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο.
Το Facebook έχει γίνει συνήθεια. Όπως κάποτε ελέγχαμε τα γραμματοκιβώτιά μας (πρώτα τα κανονικά, μετά τα ψηφιακά) κάθε πρωί και απόγευμα, έτσι πλέον μία από τις πρώτες σελίδες –αν όχι η πρώτη- που επισκέπτεται κανείς μπαίνοντας στο διαδίκτυο, είναι το Facebook. Για να δει αν έχει μηνύματα, να ελέγξει αν του έχει κάνει κάποιος «like» στις φωτογραφίες που ανέβασε χθες, να διαβάσει τι κάνουν και πού βρίσκονται οι φίλοι του, να ενημερωθεί και να ψυχαγωγηθεί γενικότερα, για λίγο ή πολύ. Το Facebook έχει φτάσει να έχει γίνει μία δεύτερη επιφάνεια εργασίας στην οποία όμως βρίσκονται πολύ πιο σημαντικά και ενδιαφέροντα πράγματα σε σχέση με ‘κείνη των Windows.
Τυχόν αδυναμία πρόσβασης στο Facebook εκλαμβάνεται από πολλούς ως εξαφάνιση ενός μεγάλου μέρους της ζωής τους: οι φίλοι και οι γνωστοί τους, οι αγαπημένες τους σελίδες, οι φωτογραφίες, οι έξυπνες ατάκες που βοηθούν εκείνο το χαμόγελο να σκάσει έστω και στιγμιαία στο πρόσωπο, όλα αυτά και πολλά περισσότερα ξαφνικά βρίσκονται χαμένα κάπου μακριά, εκεί που ο χρήστης είναι ανίκανος να τα προσεγγίσει. Και τότε αρχίζει η στέρηση και το άγχος και οι επισκέψεις στο Facebook πληθαίνουν μέχρι είτε εκείνος να ξεχαστεί ή να βρει κάτι άλλο να κάνει, είτε το πρόβλημα να επιλυθεί και η ζωή να συνεχιστεί κανονικά. Σίγουρα το παράδειγμα είναι κομματάκι ακραίο όμως σε κάποιο βαθμό τα παραπάνω ισχύουν για πολλούς από εμάς. Πρόκειται όμως για ένα lifestyle που επιλέξαμε οι ίδιοι, κάτι που συνειδητά το κάνουμε και με το οποίο αν έχουμε ενστάσεις, θα πρέπει πρώτα να το συζητήσουμε με τους εαυτούς μας.
Σε τελική ανάλυση ακόμα και το Facebook δικαιούται λίγες ώρες ρεπό.
