Το Steele’s Road House προέκυψε από την ανακαίνιση μιας κατοικίας Βικτωριανής εποχής στο Δυτικό Λονδίνο: μια μοντέρνα open plan κάτοψη έφερε ελευθερία κινήσεων και περισσότερο φυσικό φως στο εσωτερικό και μικρές επεκτάσεις άνοιξαν τη λειτουργικότητα προς τη μεγάλη αυλή στην πίσω πλευρά του σπιτιού.
Ο σχεδιασμός μπορεί να γίνει αντιληπτός ως μια σειρά από μικρές χωρικές μετατροπές που, αθροιστικά, δημιουργούν ένα μεγαλύτερο και φωτεινότερο σπίτι. Νέα αίθρια δημιουργήθηκαν και στα δύο επίπεδα, διαμορφώνοντας ένα καινούργιο «ανάγλυφο» που επεκτείνει οπτικά και χωρικά του εσωτερικούς χώρους προς τα έξω, με προσβάσεις προς τον κήπο.
Οι κοινόχρηστοι χώροι διατάσσονται στον υπερυψωμένο όροφο και τα υπνοδωμάτια στο ισόγειο, τα οποία διευρύνθηκαν με πλευρικές επεκτάσεις που μεγιστοποιούν τη λειτουργικότητα για μια οικογένεια που μεγαλώνει.
Μια ροζ κουπαστή και μια ροζ μεταλλική πόρτα ορίζουν τον χώρο της εισόδου, σκούρα μπλε ντουλάπια έρχονται σε δημιουργική αντίθεση με την φωτεινότητα του μαρμάρου Carrara και το πάτωμα από σανίδες ελάτης στην κουζίνα, ενώ στον κήπο το κόκκινο κιγκλίδωμα ενισχύει τη συνέχεια μεταξύ των αυλών και θυμίζει το κόκκινο της ενδημικής ξινομηλιάς.
Στο εσωτερικό, ακολουθήθηκε μια διαδικασία ήπιας επεξεργασίας και επιμέλειας του χώρου: στρατηγική αφαίρεση τοίχων, διαμόρφωση νέων ανοιγμάτων, αφαίρεση στρώσεων σοβά και μπογιάς και ήπια επένδυση με νέα υλικά που επανασυστήνουν έναν πιο «ανοικτό» χώρο που αναπνέει.
Νέες μεταλλικές πόρτες και παράθυρα με υαλοστάσια συμπληρώνουν τα υπάρχοντα αρχιτεκτονικά στοιχεία με μια βιομηχανική αισθητική. Η γενικότερη αντιμετώπιση της υλικότητας αναδεικνύει το στοιχειώδες και το αδρό – με συμπαγείς σανίδες ελάτης Douglas στα πατώματα, μάρμαρο Carrara στους πάγκους της κουζίνας και ροζ μωσαϊκό στους διαδρόμους και το νέο κλιμακοστάσιο.
Το χρώμα έχει χρησιμοποιηθεί με μέτρο έτσι ώστε να τονίζει συγκεκριμένα στοιχεία, υπογραμμίζοντας νοηματικές και οπτικές συνέχειες και ορίζοντας τα κατώφλια. Επειδή η γενική παλέτα των υλικών είναι ουδέτερη, στοιχειώδης, ακατέργαστη, τα στοιχεία με χρώμα γίνονται πιο ισχυρά.
Κάποια αρχικά στοιχεία του σπιτιού, όπως τα τζάκια και τα γείσα της οροφής, διατηρούνται και αποκαθίστανται. Σε άλλα σημεία, οι υπάρχοντες σοβατισμένοι τοίχοι απογυμνώνονται ώστε να αποκαλυφθεί η τοιχοποιία από τούβλο.
Το μικρό προϋπάρχον μπαλκόνι μετατρέπεται σε ένα ευρύχωρο δώμα που συνδέει απρόσκοπτα τον υπερυψωμένο όροφο με τον κήπο. Κεραμικοί κυβόλιθοι στο έδαφος και ένας κόκκινος χειρολισθήρας ενισχύουν τη φυσική και οπτική συνέχεια μεταξύ του δώματος, του κήπου και της υποβαθμισμένης αυλής.
Στο ισόγειο, η πίσω αυλή ανασκάβεται και αναδιαμορφώνεται με πεζούλες ώστε τα υπνοδωμάτια του ισογείου να έχουν άμεση πρόσβαση στον νέο κήπο.
Μεγάλοι νέοι φεγγίτες τοποθετούνται στρατηγικά ώστε να κατευθύνουν το φως βαθιά μέσα στον χώρο. Μια πράσινη στέγη στην επέκταση συνδέει οπτικά τον κήπο με τις δραστηριότητες του πάνω ορόφου.
Η επένδυση από ξύλο accoya ορίζει μια καθαρή, σύγχρονη αντίστιξη στις βικτοριανές λεπτομέρειες του πάνω ορόφου.
Στην είσοδο προς την κρεβατοκάμαρα, σκούροι μπλε τοίχοι και ράφια δημιουργούν έναν μεταβατικό σκοτεινό χώρο που τονίζει τη φωτεινότητα του υπνοδωματίου.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το γραφείο εδώ
