Έλενα Πούλου: «Ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος με τους Fall»

Για λόγους που τώρα μου φαίνονται ασήμαντοι έχω χάσει τις περισσότερες από τις συναυλίες των Fall στην Αθήνα και αυτό είναι κατόρθωμα γιατί η μπάντα του δυσοίωνα ακαταμάχητου σαμάνου από το Μάντσεστερ φαντάζει για την εγχώρια συναυλιακή πραγματικότητα κάτι τόσο αυτονόητο όσο και ο Παρθενώνας για την πόλη εν γένει.

Το ότι ένας τύπος σαν τον Mark E. Smith, λοιπόν, που έχει έρθει στην Ελλάδα κι εγώ δεν ξέρω πόσες φορές έχει παντρευτεί Ελληνίδα, αν το καλοσκεφτείς δεν είναι πια και τόσο παράδοξο ή τουλάχιστον είναι λιγότερο παράδοξο από το ότι δεν τη γνώρισε εδώ αλλά στο Βερολίνο. Υποθέτω (και) για αυτό ήθελα να μιλήσω με την Έλενα Πούλου που μπορεί να καυχιέται ότι εδώ και χρόνια παίζει πλήκτρα στην πιο “δύσκολη” μπάντα στον κόσμο αλλά κυρίως εδώ και χρόνια περνάει τη ζωή της με τον μπροστάρη αυτής της μπάντας, που μπορεί και να μην είναι τελικά τόσο “δύσκολος” όσο όλοι εμείς που πάμε (ή όχι) στις συναυλίες του θα θέλαμε να πιστεύουμε.

Καταλαβαίνεις, πρέπει να σου κάνω την πρώτη ερώτηση που έρχεται στο μυαλό όλων. Που και πως γνωριστήκατε με τον Mark; Στο Βερολίνο το 1995. Εκείνη την περίοδο δούλευα σε μια συναυλιακή εταιρία και διοργάνωσα μια συναυλία των The Fall. Οπότε μπορείς να πεις ότι γνωριστήκαμε στη δουλειά.

Πάντως δε μπορώ να τον φανταστώ να κάνει μία παραδοσιακή πρόταση γάμου. Τι εννοείς “παραδοσιακή”;

Ξέρεις, με δαχτυλίδι και όλα αυτά… Καταρχάς δεν είμαι γυναίκα που θα φορούσε τέτοιο δαχτυλίδι. Γενικά δε φοράω δαχτυλίδια. Αλλά ναι, ο Μαρκ μου πρόσφερε ένα και φυσικά το δέχτηκα. Δεν ξέρω, μου φαίνεται παράξενο να κυκλοφορεί μία γυναίκα φορώντας μονόπετρο. Εσύ είσαι παντρεμένος;

Ο Mark πάντα αγαπούσε την Ελλάδα, πολύ πριν γνωρίσει εμένα. Και του αρέσει που οι Έλληνες έχουν τόσο ιδιαίτερα μουσικά γούστα.

Όχι ακόμη… Είναι πολύ ωραία να είσαι παντρεμένος, θα δεις. Δε μετράνε όμως τα δαχτυλίδια. Η αγάπη και η φιλία μετράνε.

Υποθέτω ήσουν fan των Fall πριν γνωριστείς με τον Mark.  Φυσικά. Και μάλλον είμαι το μοναδικό μέλος της μπάντας που ήταν από πριν. Στον Mark δεν αρέσει να παίζει μουσική μαζί με fans.

Θυμάσαι κι εσύ, όπως οι περισσότεροι fans, κάποια επεισοδιακή ή παράξενη συναυλία των Fall, πριν τον γνωρίσεις και μπεις στο γκρουπ; Παράξενη; Τι πάει να πει παράξενη; Θυμάμαι είχα πάει στη συναυλία μιας άλλης μπάντας στο Βερολίνο και ο τραγουδιστής που ήταν στο νοσοκομείο τραγουδούσε από το τηλέφωνο. Ναι, αυτό μπορείς να πεις ότι ήταν παράξενο.

Διάβασα πρόσφατα μια συνέντευξη του Mark που έλεγε για σένα το εξής: “Elena can take it or leave it and that’s what’s good about her”. Τι πιστεύεις ότι εννοούσε; Ότι είμαι κουλ; Κάτι τέτοιο. Αλλά για να σιγουρευτείς θα πρέπει να ρωτήσεις τον ίδιο.

Το ενδιαφέρον με τον Mark είναι ότι πάντα θα βρεις κάτι να συζητήσεις μαζί του. Δε χρειάζεται καν να βγούμε έξω, για βόλτα. Μπορούμε απλά να καθόμαστε στον καναπέ και να τα λέμε.

Ο John Peel, ίσως ο μεγαλύτερος φαν των Fall στην ιστορία (σ.σ. μετά τον Ίνδικτο), είχε πει για τον Mark: “ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος μαζί του για το πού θα το πάει το πράγμα”. Έτσι το αντιλαμβάνεσαι κι εσύ ως μέλος της μπάντας; Σίγουρα. Δεν υπάρχει καμία προκαθορισμένη φόρμουλα. Υπάρχει πρώτα απ’ όλα ο Mark, οι λέξεις του και οι ιδέες του, που πάντα αλλάζουν. Δεν ξέρεις ποτέ πως θα ακούγεται ο επόμενος δίσκος των Fall. Αχ ο John Peel, τι καλός άνθρωπος. Πριν από πολλά χρόνια είχα παίξει με ένα άλλο συγκρότημα στα γενέθλια του και θυμάμαι ότι κρατούσε ένα μωρό και το τάιζε λουλούδια. Ήταν καταπληκτικός. Δυστυχώς από τότε που πέθανε δεν ακούω πια πολύ ραδιόφωνο. Εκεί στην Ελλάδα μάλλον έχετε καλύτερους σταθμούς.

Πάντως όσοι ξέρω που ασχολούνται πολύ με τη μουσική ακούνε περισσότερο το BBC 6 παρά ελληνικούς σταθμούς, και καλά κάνουν δηλαδή. Α εγώ δεν το ακούω τόσο πολύ. Ίσως δε μπορώ να συνηθίσω ότι εκπέμπει μόνο online.

Οι Fall πως δουλεύουν στο στούντιο; Ανάλογα. Μπορεί να πιάσει κάποιος μία μελωδία και να τζαμάρουμε. Ή μπορεί ο Mark να έχει ήδη γράψει κάτι και να μας το δείξει. Είπαμε, ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος με τους Fall.

Το τελικό OK για κάθε τραγούδι, όμως, το έχει ο Mark, έτσι; Μα ναι, φυσικά!

Δεν υπάρχει καμία προκαθορισμένη φόρμουλα στους Fall. Υπάρχει πρώτα απ’ όλα ο Mark, οι λέξεις του και οι ιδέες του, που πάντα αλλάζουν.

Από την άλλη, όταν δεν είστε στο στούντιο ή όταν δεν περιοδεύετε, πως περνάτε τον καιρό σας; Είμαστε πάντα μαζί. Κάνουμε ό,τι κάνει οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι. Μιλάμε πολύ. Αυτό είναι το ενδιαφέρον με τον Mark. Πάντα θα βρεις κάτι να συζητήσεις μαζί του. Και δε χρειάζεται να βγούμε έξω, για βόλτα, για να το κάνουμε. Μπορούμε απλά να καθόμαστε στον καναπέ και να τα λέμε.

Συζητάτε καθόλου με τον Mark, λόγω της καταγωγής σου δηλαδή, το ότι οι Fall έχουν τόσο φανατικό κοινό στην Ελλάδα; Ο Mark πάντα αγαπούσε την Ελλάδα, πολύ πριν γνωρίσει εμένα. Και του αρέσει που οι Έλληνες έχουν τόσο ιδιαίτερα μουσικά γούστα. Εντάξει, νιώθω λίγο περήφανη γι’ αυτό.

Όταν έρχεστε στην Ελλάδα, που γυρνάτε πριν και μετά τις συναυλίες; Ε θα πάμε σε κανένα ταβερνάκι, καμιά επίσκεψη σε συγγενείς, θα μας πάνε φίλοι σε κάποιο καινούριο στέκι, τέτοια πράγματα.

Ο Mark ως Βρετανός πως ντιλάρει την “αθάνατη ελληνική οικογένεια”; Όταν γνώρισε τον ξάδερφό μου, αμέσως τα βρήκαν, όπως τελικά και με όλους τους συγγενείς μου. Τα πάνε πάρα πολύ καλά. Αλλά ξέρεις κάτι; Νομίζω ότι η αγγλική οικογένεια είναι πιο δεμένη από την ελληνική. Ίσως γιατί είναι πιο μεγάλη. Εδώ δεν είναι σπάνιο μία οικογένεια να έχει τέσσερα ή πέντε παιδιά. Ο μ.ο. ηλικίας που κάποιος γίνεται παππούς είναι τα 47. Στη Γερμανία, που έμενα παλιά, σε αυτή την ηλικία έχεις ακόμη μικρό παιδί. Οι Άγγλοι είναι πολύ θερμοί, καλοί και ευγενικοί άνθρωποι. Εσύ, αν επιτρέπεται, πόσα αδέρφια έχεις;

Μία αδερφή… Είδες που σου λέω;

Οι The Fall θα εμφανιστούν το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου στο Gagarin 205. Τιμή εισιτηρίου: προπώληση 20 ευρώ, στο ταμείο 22 ευρώ. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.