Ωραία, δήμαρχο βγάλαμε, αλλά τι Αθήνα θέλουμε τα επόμενα χρόνια;

Τώρα που βγάλαμε δήμαρχο, τώρα που έχουμε δημοτικό συμβούλιο, ας δούμε και τις ομάδες της Αθήνας. Εκείνα τα γκρουπ ακτιβιστών που μέσω των δράσεών τους διεκδικούν δικαιώματα και παροχές που πιστεύουν πως δεν υπάρχουν (τουλάχιστον με τον τρόπο που πρέπει) στην πρωτεύουσα. Καταγράφουν την αρχιτεκτονική κληρονομιά, στέλνουν καρτ – ποστάλ σε υπουργούς, οργανώνουν ξεναγήσεις σε αφανή σημεία της πόλης, πιάνουν κουβέντα με περαστικούς, τρολάρουν διαδικτυακά το πολιτικό γίγνεσθαι, περνούν με κρεμάστρες που φέρουν συνθήματα τις διαβάσεις του κέντρου. Τέσσερις από αυτές τις ομάδες μιλούν στην Popaganda, στην Ζωή Παρασίδη και την Τατιάνα Φύσσα, για τις παρεμβάσεις και τους στόχους τους, τα εμπόδια που συναντούν και τα προβλήματα που εντοπίζουν στο αστικό και κοινωνικό τοπίο. Ενίοτε δεν διστάζουν να παραθέσουν την γνώμη τους για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών και την σημασία της εκλογικής συμμετοχής, ενώ παράλληλα προτείνουν tips για εκείνους που δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο για εθελοντική δραστηριότητα.

Monumenta

Οι παρεμβάσεις τους αφορούν τη διάσωση κτηρίων που κινδυνεύουν να κατεδαφιστούν ή να υποστούν αλλοιώσεις. Ζητούν από τους αρμόδιους φορείς προστασίας να μεριμνήσουν, στέλνοντας καρτ ποστάλ που απεικονίζουν το κτίριο που βρίσκεται σε κίνδυνο – προς τους υπουργούς ή δημάρχους – ζητώντας την προστασία του. Καταγράφουν καθημερινά τα κτίρια που χρονολογούνται στο διάστημα 1830-1940, ενώ παράλληλα πραγματοποιούν εκπαιδευτικά προγράμματα, ημερίδες, συναντήσεις σε καφενεία και ζαχαροπλαστεία, ξεναγήσεις και διαδρομές με ποδήλατα, στοχεύοντας να βάλουν τα ιστορικά κτίρια στην καθημερινότητας όλων μας. Η αρχαιολόγος και συντονίστρια της ομάδας, Ειρήνη Γρατσία, τονίζει:
«Τα παλιά κτίρια της πόλης, κυρίως της περιόδου 1830-1940, κινδυνεύουν από αλλοιώσεις και κατεδαφίσεις. Η εγκατάλειψη και η καταστροφή των κτιρίων συνεπάγεται καταστροφή της ιστορίας και της ταυτότητας της πόλης. Ταυτοχρόνως, η απουσία κινήτρων και οι οικονομικές συνθήκες συμβάλλουν καθοριστικά σε αυτό. Τα εγκαταλειμμένα κτήρια απαξιώνονται σιγά σιγά και καταλήγουν στην κατεδάφιση. Η έλλειψη πληροφόρησης για τον κτιριακό πλούτο της Αθήνας δεν επιτρέπει να τον γνωρίσουμε και να τον αγαπήσουμε. Πάντα προσπαθούμε οι παρεμβάσεις μας να γίνονται με τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, με την ενεργοποίηση της γειτονιάς που βρίσκεται κάθε ιστορικό κτήριο. Εδώ και ενάμιση χρόνο πραγματοποιούμε το πρόγραμμα “Καταγραφή και ανάδειξη κτιρίων του 19ου και 20ού αιώνα στην Αθήνα” με αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η προστασία και ανάδειξη του αρχιτεκτονικού πλούτου της Αθήνας σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα είναι εξαιρετικά σημαντική για την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής αλλά και της προσέλκυσης επισκεπτών. Με το πρόγραμμα της καταγραφής θέλουμε και εμείς ως μέλη της κοινωνίας των πολιτών να συμβάλλουμε σε αυτό. Το εμπόδιο είναι ότι ακόμα κυριαρχεί η κακώς εννοούμενη ανάπτυξη, η αντίληψη ότι το παλιό εμποδίζει το νέο και οδηγεί στην κατεδάφιση των κτιρίων. Η ουσιαστική προστασία των ιστορικών γειτονιών και η αντιμετώπισή τους σαν κάτι ζωντανό, η διευκόλυνση για τη χρήση ποδηλάτου και οι πινακίδες με πληροφορίες για τα κτίρια είναι στοιχεία που θα ήθελα να δω στην Αθήνα»

Καθημερινό tip: «Περπατάμε καθημερινά στην Αθήνα βιαστικοί, αγχωμένοι, με πολλά προβλήματα. Αν στρέψουμε το βλέμμα μας στα παλιά κτίρια και τα δούμε πραγματικά θα διαπιστώσουμε πόσα είναι και πόσο ωραία είναι επίσης. Η ποιότητά τους μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε πιο όμορφα και να σκεφθούμε πιο θετικά. Κοιτάμε λοιπόν και όποτε μπορούμε, τα φωτογραφίζουμε. Τα κινητά προσφέρουν αυτή την ευκολία. Σύντομα στο πλαίσιο του προγράμματος καταγραφής κτιρίων, που προανέφερα, θα μπορούμε να ξεναγούμαστε σε πολλά κτίρια μέσω των κινητών τηλεφώνων».

Athi-neoi 

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία νέων ανθρώπων που μιλούν μέσα από το blog τους με χιουμοριστικό τρόπο για τα προβλήματα της πόλης, πιστεύoντας πως έτσι ξεπερνούν ζητήματα όπως η ανεργία και η απομόνωση. Τον τελευταίο χρόνο γυρνούν στις γειτονιές της Αθήνας, μπαίνουν σε τρόλεϋ, λεωφορεία, μαγαζιά και αράζουν σε πλατείες για να κουβεντιάσουν με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της κρίσης. Υποστηρίζουν ότι τα πάρκα και οι πλατείες της Αθήνας δεν είναι προσβάσιμες σε όλους, πώς δεν υπάρχει χώρος για τα ποδήλατα, ενώ δεν υπάρχουν δωρεάν επιλογές διασκέδασης και ψυχαγωγίας για τους νέους.
«Θα μπορούσε ο δήμος να καταγράφει όλες τις πρωτοβουλίες και τις ενέργειές τους, να ενημερώνει τους πολίτες για ό,τι συμβαίνει σε κάθε γειτονιά και καλό θα ήταν να γίνει πιο εύκολη η διαδικασία για να καταθέσει μια ομάδα ανθρώπων την πρότασή της στο Δημοτικό Συμβούλιο και να συζητηθεί. Είμαστε νέοι της Αθήνας. Ζούμε εδώ, σπουδάζουμε εδώ, δουλεύουμε εδώ. Μας ενδιαφέρει, μας αφορά το ποιος είναι ο δήμαρχος της πόλης, ποιο είναι το σχέδιό του και το πως το υλοποιεί. Κουραστήκαμε από την επανάληψη ενός ίδιου και απαράλλαχτου μοντέλου δημάρχου. Επιθυμούμε κάτι πιο δημιουργικό, που να βγάζει την Αθήνα μπροστά και να δίνει τη δυνατότητα ν’ αναδειχθούν και άλλα πράγματα, όπως η νεολαία και ο πολιτισμός. Λείπει από την πόλη ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός – θα μπορούσε να έχει ένα μεγάλο φεστιβάλ όπως το Primavera – που θα αποτελούσε σήμα κατατεθέν για την Αθήνα, για τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Επίσης τα πάρκα και οι πλατείες ή οι εξωτερικοί χώροι των πανεπιστημίων μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χώροι αναψυχής, να βλέπουμε δηλαδή Αθηναίους και Αθηναίες να κάνουν το διάλειμμά τους εκεί πίνοντας τον καφέ τους ή τρώγοντας ένα σάντουιτς. Επίσης, η Αθήνα χρειάζεται ολοκληρωμένο μετρό και τραμ. Αυτό είναι και το νόημα της ψήφου μας.Να μην αφήνουμε άλλους ν’ αποφασίζουν για εμάς».

Καθημερινό tip: «Σημασία έχει ν’ αγαπάς την πόλη σου και κυρίως τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτή, να ξεχωρίζεις ποιοι πραγματικά νοιάζονται και δεν χρησιμοποιούν τις διάφορες πρωτοβουλίες για προσωπική προβολή κι εξυπηρέτηση στόχων. Σε κάθε γειτονιά, ομάδες ανθρώπων ασχολούνται με το περιβάλλον, με την αλληλεγγύη, τον πολιτισμό. Ας βρούμε όλοι λίγο από τον χρόνο μας για να δώσουμε τη δική μας βοήθεια. Η πόλη είναι δική μας, μας ανήκει, αλλά και μας χρειάζεται».

Στην επόμενη σελίδα, οι «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» και οι ΠΕΖΗ