Στο μυαλό των ανδρών, όταν τα κορίτσια λένε «Θα κάνουμε “sleep over” σήμερα», αυτομάτως μεταφράζεται σε: «Θα παίξουμε μαξιλαροπόλεμο σε slow mo, φορώντας μονάχα τα εσώρουχά μας». Στην πραγματικότητα, όταν η Ζωή Παρασίδη και εγώ λέμε θα κάνουμε sleep over, εννοούμε «Θα πάρουμε μπύρες από το περίπτερο και θα αράξουμε ως το ξημέρωμα κάνοντας πρόγραμμα στο YouTube». Έπειτα από πολλές τέτοιες νύχτες με περίεργη κατάληξη (όπως μηνύματα που δεν έπρεπε να έχουν σταλεί, eye liner και δάκρυα να λερώνουν μαξιλαροθήκες, δραστική αντιμετώπιση λόξυγγα από το ασταμάτητο γέλιο, κουτσομπολιό σε ποσότητα που θα έπρεπε να έχει κηρυχθεί παράνομη και άλλα σουρεαλιστικά σκηνικά) καταλήξαμε σε δύο πράγματα. Ένα, η ζωή μας όλη μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «μόνο ντέκα» και δύο, πρέπει να το κάνουμε πρότζεκτ για να το ξορκίσουμε και να βγάλουμε τις απαράδεκτες μουσικές μας επιλογές έξω από το σπίτι.
Οι μήνες πέρασαν και τελικά βρέθηκε το σπίτι να στεγάσει το #μόνο_ντέκα (όπως λέγεται πια επίσημα το dj δίδυμό μας), είναι το Komma Bar, στον πεζόδρομο της Μαυροκορδάτου, όπου την περασμένη Παρασκευή κάναμε το μεγάλο μας break through. Πρώτη φορά Dj λοιπόν, αν και δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από δύο κορίτσια που επιλέγουν μουσική για να διασκεδάζει ο κόσμος που δεν παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του. Στο πρώτο #μόνο_ντέκα ο λικνιστήκαμε με Sebastien Tellier, The Knife, Rihanna, Nicki Minaj, αλλά και Αντύπα, Βασίλη Καρρά, Άννα Βίσση και Τόλη (δε χρειάζεται διευκρίνηση αλλά έστω) Βοσκόπουλο. Η αποφασή μας να μην περιοριστούμε μουσικά, να ενώσουμε τις ετερόκλητες αναφορές μας και να βάλουμε στα αλήθεια αυτά που γουστάρουμε να ακούμε και δεν παίζουν συχνά στα μαγαζιά που πάμε, μας γέμισε άγχος. Θα χορέψει ο κόσμος; Θα διασκεδάσει;
«Να στοχεύεις σε μια συγκεκριμένη παρέα. Αυτή που ξέρεις ότι ταιριάζετε μουσικά και τους βλέπεις να χορεύουν και γενικά να γουστάρουν με αυτά που παίζεις», αυτή ήταν η συμβουλή που μου έδωσε ένας βετεράνος των decks όταν τον ρώτησα δύο – τρία πράγματα για το πως να ντιλάρω το τρακ μου. Όταν ανέλαβα λοιπόν, ήξερα που να κοιτάξω, μια που ήταν πολλοί οι φίλοι που μας τίμησαν με την παρουσία τους και έδειχναν μάλιστα να το διασκεδάζουν. Η αφέλεια, η άγνοια και ενθουσιασμός της πρώτης φοράς (εμπίπτει παντού αυτό) με έκαναν να χαρώ όταν κάποιος με ρώτησε «Πώς το λένε αυτό που παίζεις τώρα;», την νούμερο ένα εκνευριστική ερώτηση για τους (κανονικούς) DJs, όταν φίλοι μας έκαναν παραγγελιές, όταν κάποιος μας είπε ότι παίζουμε πολύ ωραία και πόσα χρόνια το κάνουμε (!) , ακόμα και όταν μας ζήτησαν Taylor Swift (είπαμε παιδιά, μόνο ντέκα, αλλά όχι κι έτσι!).
Για αυτούς και ακόμα περισσότερους λόγους θεωρώ το πρώτο #μόνο_ντέκα set, μια επιτυχημένη βραδιά και ας έτρεμαν τα πόδια μας με το που στηθήκαμε μπροστά από το laptop και ας μην ξέραμε πως στο καλό ακούγεται σαν σύνολο η τρελή μας βραδιά προς τα έξω. Περάσαμε στην άλλη πλευρά και δεν ήταν καθόλου άσχημα. Σε αυτή την πόλη που την λένε Αθήνα, πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία (όπως εμείς), δεν το κάνουν επαγγελματικά (όπως εμείς) και δεν ξέρουν ακόμα πως να χειριστούν μια κονσόλα (όπως εμείς) διαλέγουν μουσική στα μπαρ. Είναι κοινό μυστικό – και σε αυτή εδώ τη στήλη μας αρέσει πολύ να ξεμπροστιάζουμε τα μυστικά της αθηναϊκής νύχτας – πως επειδή πρωταρχικά αγαπάμε τη μουσική, κάνουμε την καύλα μας και βγάζουμε ένα έξτρα χαρτζιλίκι, όταν η πρώτη μας καύλα και παντοτινή (αν είσαι τυχερός – άτυχος και την έχεις επιλέξει για βασικό σου επάγγελμά) δεν μας βοηθάει να τα βγάλουμε εύκολα πέρα. Ξέρετε όμως κάτι; Αν έχεις ακούσει πολλή μουσική στη ζωή σου και αν την αγαπάς και την θεωρείς αναπόσπαστο κομμάτι της, μπορείς (και έχεις το δικαίωμα) να το κάνεις. Έχεις μια ιδέα για το πώς να ανεβάσεις τον κόσμο και πως να πει το επόμενο πρωί ότι εχθές πέρασε φοβερά. Οι #μόνο_ντέκα, ακούσαν αρκετά τέτοια σχόλια την επόμενη μέρα.
Είναι ακόμα αρχή, όμως νιώθω ότι θα αγαπήσω πολύ το να επιλέγω μουσικές τις νύχτες στα μπαρ και όχι πια σπίτι μου, γιατί έχει πολύ πλάκα και μια υφέρπουσα ηδονή να έχεις ένα σεβαστό μερίδιο ευθύνης για το αν θα περάσει ο άλλος ένα όμορφο βράδυ Παρασκευής. Μαζί με τη Ζωή θα σας ξαναδούμε μπροστά και πίσω από τα decks με την ευχή να χορευούμε και να ερωτεύομαστε πάντα με φόντο τη νυχτερινή, διπολική Αθήνα. Αυτό το ΠΣΚ πάντως το Nightcrawler πάει Θεσσαλονίκη και στο ένα, από τα δύο πάρτι της Popaganda που γιορτάζει 2 χρόνια! Γύρευε τι θα γίνει στην πιο ερωτική πόλη της Ελλάδας. Χαμούλης.