Τσουπάκη Γεωργία, μανάβικο
Master Γεωργία Τσουπάκη
Est. Εδώ και 40 χρόνια.
Best Τα πάντα από λαχανικά και φρούτα.
Εδώ και 40 χρόνια βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο και έχουμε απέναντι μας την οδό Αθηνάς. Το κατάστημα πέρασε από τους παππούδες σ’ εμάς, και από εμάς πέρασε στα παιδιά μας. Πέρα από μια επιχείρηση, το μανάβικο αυτό είναι και η οικογενειακή μας ιστορία. Εδώ μεγάλωσα εγώ, μετά παντρεύτηκα, εδώ έζησα ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Όλα τα πράγματα στη ζωή μου, καλά ή κακά, τα πέρασα εδώ. Βρίσκομαι στο μαγαζί το μεγαλύτερο μέρος της μέρας, εδώ και πολλά χρόνια αλλά παρ’ όλα αυτά δεν το έχω βαρεθεί. Αγαπάω αυτό που κάνω. Άλλωστε εάν δεν αγαπάς οτιδήποτε κάνεις, δε μπορείς να ανταπεξέλθεις.
Δεν μπορώ να απομονώσω ένα συγκεκριμένο γεγονός απ’ όσα χρόνια δουλεύω εδώ. Θυμάμαι όλα τα ιστορικά γεγονότα που έζησε η πόλη και επηρέασαν τον καθένα μας, με τον δικό του τρόπο. Από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης με τον κόσμο να κάνει ουρές για να ψωνίσει στα μαγαζιά, μέχρι το τραγικό σήμερα που ο κόσμος πεινάει. Τα πιο συγκλονιστικά ήταν τότε με το Πολυτεχνείο που έτρεχαν όλοι στους δρόμους να κρυφτούν. Η οδός Αθηνάς κακά τα ψέματα ήταν η πιο ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας που επικρατούσε τότε και σήμερα ακόμη στην Αθήνα.
Με όλα τα γειτονικά καταστήματα εδώ πέρα ήμασταν σαν οικογένεια. Βέβαια πάνε οι μέρες που άφηνες το μαγαζί στον διπλανό να στο κρατήσει. Πλέον φοβάσαι να το κρατήσεις και μόνος σου. Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν και άνθρωποι. Ευτυχώς εγώ στο μαγαζί έχω όλη μου την οικογένεια και βρισκόμαστε όλοι μαζί στον αγώνα της καθημερινότητας.
Τα προϊόντα μας τα προμηθευόμαστε από την κεντρική λαχαναγορά της Αθήνας. Έχουμε τα πάντα από φρούτα και λαχανικά είτε εποχιακά είτε μη. Όλα τα ελληνικά προϊόντα αλλά και κάποια ξένα. Όσον αφορά τα εισαγόμενα προσπαθούμε να καλύψουμε όσο το δυνατόν πιο πολλά πράγματα. Δεν υπάρχει κάποιο προϊόν που να φεύγει πιο πολύ από τα υπόλοιπα. Ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτει ο πελάτης θα ψωνίσει και το ανάλογο προϊόν. Εμείς έχουμε διάφορες τιμές και διάφορα προϊόντα. Έχουμε φροντίσει να μπορεί ο καταναλωτής να πάρει και το ακριβό αλλά και το φθηνό. Επειδή υπάρχει φερεγγυότητα, καλές τιμές, πολλά και ποιοτικά προϊόντα και επειδή είμαστε και σε ένα κεντρικό σημείο του κέντρου, έχουμε ένα σταθερό πελατολόγιο. Σαφώς και έχει μειωθεί η δουλειά αλλά αυτό έχει συμβεί παντού.
Το κέντρο τον τελευταίο καιρό προσπαθούν να το φτιάξουνε αλλά θέλει ακόμα πολύ προσπάθεια. Πρέπει να αλλάξει λίγο και η νοοτροπία του Έλληνα. Η αλήθεια είναι όμως ότι το κέντρο έχει καθαρίσει αρκετά και έχει μειωθεί λίγο η εγκληματικότητα. Όμως δεν αρκεί αυτό, θέλει ακόμα πολύ δουλειά. Δουλειά από όλους. Συλλογική δουλειά.
Έχω παρατηρήσει ότι ο καταναλωτής έχει ξυπνήσει αρκετά. Πλέον ξέρει να διαλέγει το σωστό και το ποιοτικό. Βέβαια όχι όλοι. Πρέπει να ξέρει ότι όταν παίρνει ένα προϊόν των 50 λεπτών τότε και η ποιότητα του θα είναι ισάξια των 50 λεπτών. Όταν θα πάρει του ενός ευρώ θα είναι του ενός ευρώ αντίστοιχα. Δε μπορεί να γκρινιάζει.
Στο μαγαζί έρχονται να ψωνίσουν αρκετοί διάσημοι μάγειρες. Τις προάλλες είχε έρθει ο Μαμαλάκης, ενώ ο Καλλίδης έρχεται πολύ συχνά. Μια φορά είχε έρθει και ο Λαζόπουλος, τότε που έσπαγε τα καρπούζια στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ.
Info Αρμοδίου 10, τηλ.210-32..25.154. Λειτουργεί από τις 7 το πρωί μέχρι τις 4-5 το απόγευμα καθημερινά και Σάββατο εκτός Κυριακής.
Μεσσηνέζης, αλλαντικά
Master Σταύρος Μεσσηνέζης
Est. 1943
Best Delicatessen παραδοσιακά αλλαντικά και τυριά. Επίσης λαχματζούν, κεμπάπ, τουρσιά, μπαχαρικά και μεγάλη ποικιλία σε λουκάνικα.
Ο πατέρας μου ήρθε το 1922 από την Κωνσταντινούπολη και δούλευε αρχικά σε εργοστάσια με κρέατα. Αργότερα μετά το 1943 άνοιξε το δικό του μαγαζί σε αυτό το σημείο.
Πριν αρκετά χρόνια στο μαγαζί υπήρχαν 4 ταμεία και δούλευαν 22 άτομα. Ο κόσμος ψώνιζε πάρα πολύ και σε μεγάλες ποσότητες. Τώρα δουλεύουμε 6 άτομα και φυσικά ο κόσμος είναι λιγότερος. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Αυτό βέβαια είναι φυσιολογικό γιατί τότε ο κόσμος είχε λεφτά, ενώ τώρα δεν έχει.
Μια έντονη περίοδος που περάσαμε ήταν τότε μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, που το κέντρο και εδώ κάτω από την Αθηνάς είχε γεμίσει με ελευθέρων ηθών γυναίκες και τους περίεργους διακινητές τους. Θυμάμαι λοιπόν ότι εκείνη την περίοδο μας είχαν βάλει security, να προσέχουν τα μαγαζιά. Αυτό ήταν κάτι πολύ περίεργο για εμάς, μιας και είχαμε ζήσει τόσα χρόνια χωρίς κανένα φόβο και περιορισμό. Και ένα πρωί τότε με πήραν τηλέφωνο στις 5 το πρωί, και μου είπαν να έρθω νωρίτερα γιατί τον είχαν σαπίσει στο ξύλο τον έναν security.
Παλιά τα αλλαντικά γενικά ο κόσμος δε τα προτιμούσε. Τώρα τελευταία έχει αλλάξει αυτό. Ειδικά την περίοδο του χειμώνα. Είναι καθαρά η εποχή τους, γιατί ταιριάζουν τόσο με κρασί όσο και με τσικουδιά.
Ο Αθηναίος νομίζω ότι ξέρει να ξεχωρίζει το καλό προϊόν. Βέβαια εξαρτάται πολύ από τα χρήματα που διαθέτει. Δυστυχώς στις μέρες που διανύουμε, ο κόσμος δεν έχει αγοραστική δύναμη και δυσκολεύεται να αγοράσει το ποιοτικό προϊόν. Ή το παίρνουν σε πολύ μικρές ποσότητες εκείνοι που μπορούν. Οι υπόλοιποι επιλέγουν τα φθηνά προϊόντα.
Το κέντρο της Αθήνας πλέον έχει γίνει δύσβατο. Δυσκολεύεσαι να κατέβεις, να κάνεις τα ψώνια σου, τη βόλτα σου. Συνέχεια γίνονται πορείες, υπάρχουν πολλά προβλήματα. Εδώ πριν λίγα χρόνια ήταν η κόκκινη ζώνη. Μεγάλη εγκληματικότητα, πολλοί ξένοι, φοβόταν ο κόσμος να κατέβει στο κέντρο. Και εμείς οι ίδιοι φοβόμασταν για τα μαγαζιά μας. Βέβαια εγώ μεγάλωσα εδώ πέρα και είχαμε συνηθίσει αυτές τις καταστάσεις.
Έκανα ένα μεγάλο λάθος την περίοδο που γίνονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το κτήριο απέναντι είναι δικό μου και το προόριζα να το κάνω μπυραρία με σαλάμια όπως τα αντίστοιχα μαγαζιά στην Ιταλία. Απέτυχε όμως το πρότζεκτ αυτό γιατί ύστερα έσκασε η κρίση.
Δεν υπάρχει τέτοια πρωτεύουσα σε όλο τον κόσμο κακά τα ψέματα. Αυτή η “άσχημη” ομορφιά της Αθήνας δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Άσχετα αν την υποβαθμίσαμε. Η ζωή στην Αθήνα είναι πολύ ωραία. Αυτά τα υπέροχα νεοκλασικά κτήρια θα μπορούσαν κάλλιστα να διατηρηθούν με την υποστήριξη του Κράτους και να βρίσκονται σε μια καλή κατάσταση όπως αυτά που βλέπουμε στη Ρώμη και στις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Σε αυτό το μαγαζί έχουν έρθει επίσης και πάρα πολλοί καλλιτέχνες -και ακόμα έρχονται. Μπορώ να πω όμως για έναν, ο οποίος πλέον δε ζει δυστυχώς: ο Ασλάνης. Κυκλοφορούσε εδώ, μέσα σε αυτούς τους ωραίους δρόμους, μας χαιρετούσε, μας ήξερε, ήταν ένας πολύ θετικός άνθρωπος, χωρίς να τον ξέρω πολύ προσωπικά, ερχόταν εδώ σαν πελάτης, αλλά είχε μια πολύ ευχάριστη και θετική αύρα. Ήταν μια ωραία φυσιογνωμία ανθρώπου.
Το κέντρο πάντα είχε περίεργους τύπους. Ένας χαρακτηριστικός που θυμάμαι είναι ο Ποσειδώνας που περνούσε από εδώ πολύ παλιά με άλογο και άρμα. Είναι και ένας άλλος που περνάει και φοράει μια χλαμύδα και μιλάει και λέει διάφορα μόνος του και αυτοαποκαλείται Μέγας Αλέξανδρος.
Info Αρμοδίου 18, τηλ.210-32.10.698. Λειτουργεί καθημερινά από τις 5 το πρωί μέχρι τις 7 το βράδυ. Τις Κυριακές από τις 10 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι.
