Hobby Lobby: Υπάρχει ένα μέρος στην Κολοκοτρώνη όπου μπορείς να πλέξεις χωρίς να... τραυματιστείς

Κάθε πρωινό που κατεβαίνω την Κολοκοτρώνη πηγαίνοντας προς το γραφείο της Popaganda ρίχνω μια κλεφτή ματιά στο εσωτερικό workshop χώρο Hobby Lobby για να μου φτιάξει η διάθεση.

Γιατί αυτό; Επειδή κάθε φορά βλέπω ένα τσούρμο γυναίκες που φλυαρεί, γελάει αλλά κυρίως πλέκει γύρω από ένα τραπέζι. Κι όλα αυτά στο πλαίσιο των δωρεάν μαθημάτων πλεξίματος που γίνονται από Τρίτη μέχρι Σάββατο, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι.

Στα καθημερινά -εκτός Δευτέρας- μαθήματα του Hobby Lobby μαζεύονται πολλές κυρίες

Δεν είχα πιάσει ποτέ στα χέρια μου βελόνες ή βελονάκι μέχρις ότου πέρασα το κατώφλι του Hobby Lobby αποφασισμένη να δημιουργήσω το δικό μου πλεκτό. Καμιά 15αριά κυρίες, γύρω στα 30 η νεότερη, πλέκουν με αφοσίωση. Εξηγώ στην κ. Γιάννα, την δασκάλα, ότι είμαι αρχάρια και όχι πολύ επιδέξια με τα χέρια. «Μην ανησυχείς, όλοι μπορούν να πλέξουν. Απλά χρειάζεται χρόνος, εξάσκηση και υπομονή». Κάθεται δίπλα μου, πιάνει ένα κουβάρι λιλά χρώματος, μου δίνει το βελονάκι «Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να μάθεις να πιάνεις το βελονάκι, να σα στιλό». Εντάξει αυτό είναι εύκολο, το πιάνω.

Ιδού το κουβάρι μου.

Με το αριστερό χέρι πιάνω το νήμα, όπως μου δείχνει και κάνω την πρώτη μου απόπειρα να πλέξω, που είναι βεβαίως αποτυχημένη. Έχει διαλέξει την πιο εύκολη πλέξη, τη λεγόμενη «αράχνη» αλλά μου φαίνεται βουνό. Πού πάει το βελονάκι, πώς τραβάω τη κλωστή, πώς την περνάω ανάμεσα, από κάτω, πώς την κλειδώνω και πώς το άγκιστρο από το βελονάκι πρέπει να κοιτάει πάντα προς τα εμένα. Έχω μπουρδουκλωθεί σε απίστευτο βαθμό, αγχώθηκα, υποτίθεται πως το πλέξιμο είναι χαλαρωτικό αλλά εγώ νιώθω όπως όταν έχουν φύγει όλα τα εύκολα τουβλάκια από το Jenga, και ξέρεις ότι κάθε σου κίνηση μπορεί να φέρει την κατάρρευση και εάν καταρρεύσει είναι λες και έχεις αποτύχει ξέρω γω σε όλη σου τη ζωή.

Η κ. Κική δημιουργεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Δεν είσαι πια μικρός- 20 πράγματα που πρέπει ν’ αποχωριστείς από το δωμάτιο σου

Οι κυρίες δίπλα με κοιτούν και με ενθαρρύνουν όσο μπορούν. Η κ. Αριάδνη μου δείχνει περήφανη την τσάντα που έπλεξε σε ένα απόγευμα, η Ιωάννα που έρχεται στα μαθήματα μόλις μια εβδομάδα πλέκει κιόλας το δεύτερο μαγιό της, αυτό που θα φορέσει το φετινό καλοκαίρι ενώ η Ελευθερία που ξεκινήσει βελονάκι μόλις πριν ένα μήνα πλέκει αφοσιωμένη κουβερτούλα για το μωράκι που θα γεννήσει σε λίγο καιρό. Η κ. Κική φτιάχνει κυρίως τσάντες, για τις κόρες και τις φίλες της, αρκετές από αυτές είναι νυφικές, μου δείχνει κάποια από τα δημιουργήματά της είναι όντως πολύ καλόγουστα.

Τουρίστρια από τον Λίβανο, είδε φως και μπήκε.

Κι εκεί που πασχίζω να ξεμπερδέψω το νήμα και να συνεχίσω το πλέξιμο μια παρέα από τουρίστριες κοντοστέκεται στο πεζοδρόμιο, παίρνουν είδηση τι συμβαίνει και ενθουσιάζονται. Μπαίνουν μέσα, θέλουν να τραβήξουν φωτογραφίες, η μία πιάνει επί τόπου εκεί στο όρθιο το βελονάκι, πλέκει και παίρνει πόζα, τις ρωτώ από πού είναι, από τη Λίβανο μου απαντούν, σε λίγο χαιρετούν τη παρέα και αποχωρούν.

«Είσαι αγχωμένη, μπορείς να τα καταφέρεις. Να ξέρεις ότι το πλέξιμο είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Πέρσι ερχόταν ένας γυναικολόγος κι ένας χειρούργος και έπλεκαν μαζί μας για να ηρεμήσουν»-κ. Γιάννα.

Η κ. Γιάννα έρχεται πάλι δίπλα μου να δει τη πρόοδο έχω κάνει «Είσαι αγχωμένη, μπορείς να τα καταφέρεις. Να ξέρεις ότι το πλέξιμο είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Πέρσι ερχόταν ένας γυναικολόγος κι ένας χειρούργος και έπλεκαν μαζί μας για να ηρεμήσουν». Ώστε έρχονται και άνδρες; «Ναι αμέ. Φέτος έχουμε σταθερά κοντά μας τον Κωνσταντίνο, κρίμα που δεν είναι σήμερα εδώ».

Μπλέξιμο

αλλά τα κατάφερα.

Συνεχίζω την προσπάθεια, κάτι έχω καταφέρει, καλά μη φανταστείτε κανένα θρίαμβο αλλά σκέφτομαι ότι αξίζει τον κόπο και όχι μόνο για το αγχολυτικό της υπόθεσης. Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να φτιάξω ένα πλεκτό μαγιό, όπως ακριβώς το θέλω εγώ στο χρώμα και στο σχέδιο και να μου κοστίσει όσο ένα κουβάρι μαλλί. Νομίζω άλλωστε ότι αυτοί είναι οι κυριότεροι λόγοι που το πλέξιμο γνωρίζει πάλι δόξες και χώροι όπως το Hobby Lobby, γεμίζουν καθημερινά.