Και αυτή η χρονιά ξεκίνησε με επίδειξη χονδροφοβίας. Το πρώτο δημόσιο πρόσωπο που δέχτηκε σχόλια μίσους για το σώμα του ήταν η Selena Gomez. Ποιος ξέρει, ίσως κάποια μέρα γίνει κατανοητό ότι τα κιλά δεν ορίζουν την προσωπική ευτυχία.
Τα σημερινά μπλοκαρίσματα στα σόσιαλ για τους σωστούς και λάθους πολιτικούς λόγους θυμίζουν τα παλιά οικογενειακά τραπεζώματα. Τότε που «σόγια χώριζαν και φιλίες καταστρέφονταν».
Από τις μέρες του Αλέξη, κρατώ τον παλμό, από τον Κώστα Φραγκούλη, κρατώ τον αντιρατσισμό, από το κράτος που λέγεται Ελλάδα βγάζω τη βία και τον πανικό και υφαίνω έτσι ένα άλλο υφαντό να χωρά μέσα του όλες τις ζωές, την «Δηκεοσηνι» και την ελευθερία.
Ο Kit Connor του Heartstopper έκανε coming out ως bi με ένα καταγγελτικό μήνυμα για την τοξική κουλτούρα των social media που τον ανάγκασε να μοιραστεί δημόσια τη σεξουαλικότητά του. Και ξεκίνησε ξανά έναν κοινωνικό διάλογο. Γράφει ο Γιάννης Τσιούλης
Από τα πουλόβερ του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μέχρι το «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει» του Στέλιου Πέτσα, η σύγχρονη αστική τάξη φαίνεται να έχει μια επικίνδυνη ρητορική κοινωνικού αναθεωρητισμού. Του Γιάννη Τσιούλη.
Η Ντενίσα-Λυδία Μπαϊρακτάρι γράφει για την υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας και των ελληνικών media που δακρύζουν για τις καταπιεσμένες γυναίκες στο Ιράν, αδιαφορούν όμως για τις Ιρανές που ζουν ανάμεσά μας και που καταπιέζει η δική μας κοινωνία.
Η πρωθυπουργός της Φινλανδίας Sanna Marin που βρέθηκε πρόσφατα στη δίνη μιας αλλοπρόσαλλης εγχώριας εργασιακής ηθικής, σίγουρα ακόμη αναρωτιέται. Γράφει ο Δημήτρης Πάντσος.
Θα νομίζεις ότι δεν είσαι ακριβώς φτωχός, αλλά στην πραγματικότητα θα είσαι, γιατί δεν έχεις εξασφαλίσει τις βασικές ανάγκες της ύπαρξης σου, ή αν το έχεις καταφέρει για ένα μήνα, κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα τις απολαμβάνεις και τον επόμενο.
Ο Ολυμπιονίκης επικοντιστής μας έδειξε τον τρόπο να είμαστε περισσότερο φίλαθλοι παρά οπαδοί, να εκτιμάμε την προσπάθεια κι όχι μόνο το αποτέλεσμα, να αγκαλιάζουμε και να σεβόμαστε την ψυχολογική εξουθένωση των αθλητών. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Μετράμε τις υποθέσεις που το ελληνικό σύστημα αστικής δικαιοσύνης όχι απλά δεν συμβαδίζει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά έρχεται κόντρα με ό,τι αντιλαμβανόμαστε ως δίκαιο και ηθικό. Γράφει η Αναστασία Βαϊτσοπούλου.
Μαζί με την απέραντη θλίψη, στο μυαλό μας συνεχίζουν να τριγυρνούν πολλά ερωτήματα: Τι συνέβη με την προσπάθεια αναισθησίας του χιμπατζή; Τι απέγιναν τα ειδικά δίχτυα με τα οποία «επικίνδυνα ζώα» ακινητοποιούνται; Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Ζητάμε άνευ όρων χρώμα, glitter και queer απελευθέρωση. Όχι έναν πολύχρωμο καπιταλισμό που θυμάται τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα μία φορά τον χρόνο, όχι ένα χάδι από τους μαυροντυμένους μάτσο συντρόφους.
Με αφορμή την αντίδραση της Demy σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν σκοπεύει να κάνει παιδί, η Ντενίσα-Λυδία Μπαϊρακτάρι γράφει για την καθημερινή πίεση της κοινωνίας σε όσες γυναίκες έχουν περάσει τα τριάντα και δεν έχουν γίνει ακόμα μητέρες.
Στην τραμπάλα της εθνοπατριαρχίας και του συστήματος αστικής δικαιοσύνης, αυτήν τη φορά οι βιαστές και δολοφόνοι της Ελένης καταδικάστηκαν ομόφωνα σε ισόβια κάθειρξη. Τι σημαίνει όμως αυτό; Γράφει η Αναστασία Βαϊτσοπούλου για την «εν μέρει δικαίωση».
«Φοράω μάσκα για να μην τρομάζω τα παιδιά και τους παππούδες», δήλωνε ο Θύμιος, μα οι μόνοι που θα έπρεπε να τρομάζουν είναι εκείνοι που παίρνουν ικανοποίηση εκφοβίζοντας και κακοποιώντας ψυχολογικά ανθρώπους. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Η πρώτη χώρα στην ΕΕ που που θα δίνει άδεια περιόδου στις γυναίκες και τα άτομα με περίοδο, θα προσφέρει δωρεάν σερβιέτες και ταμπόν και θα εξασφαλίζει το δικαίωμα στην άμβλωση -και στις έφηβες, χωρίς γονική συναίνεση. Η Ελλάδα πότε;
Μετά από 3,5 χρόνια που η κοινωνία διψούσε για δικαιοσύνη για την αποτρόπαια δολοφονία τον Σεπτέμβρη του 2018 στη Γλάδστωνος και η υπεράσπιση ζητούσε αλλαγή κατηγορίας, το δικαστήριο αποφάσισε να κλείσει τα μάτια. Γράφει η Αναστασία Βαϊτσοπούλου.
Η γνωστή ανταπόκριση από το κόκκινο χάλι σε μορφή εσωτερικού μονολόγου με λεπτομέρειες για τα ρούχα και καυστικά σχόλια σαν έξτρα δυνατή τυροκαυτερή, για το μεγαλύτερο event μόδας της χρονιάς. «Παραληρεί» ο Γιάννης Τσιούλης.
Η Χαρά έφυγε από τη ζωή τρομοκρατημένη εξαιτίας των πυροτεχνημάτων και των βεγγαλικών, σε ηλικία 5 ετών. Κι ενώ τα διάφορα εκρηκτικά υλικά μπορούν να βλάψουν τα ζώα με πολλούς τρόπους, εμείς επιμένουμε να τους αγνοούμε. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Ένας εσωτερικός διάλογος στα όρια της παραίσθησης, για να μάθετε τα πάντα από το κόκκινο χαλί των Grammys, που γίνονται για να βάλουν κάτι έξτρα στο cv τους οι μουσικοί και πάντα θυμόμαστε για την κακογουστιά τους. Μονολογεί ο Γιάννης Τσιούλης.
Στην αρχή είδε και σοκαρίστηκε - στην πορεία βαρέθηκε και σώπασε. Τώρα, το πλήθος επανέρχεται ως τιμωρός, μετατρέποντας τον δημόσιο χώρο σε αίθουσα δικαστηρίου για την απόδοση της «λαϊκής δικαιοσύνης». Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Ένας εσωτερικός διάλογος, δηλαδή ένας μονόλογος στα όρια της παραίσθησης, για να δείτε και να μάθετε όλες τις πληροφορίες από το κόκκινο χαλί των Oscar, το δεύτερο πιο σημαντικό red carpet της χρονιάς μετά το Met Gala. Μονολογεί ο Γιάννης Τσιούλης.
Μία οικογένεια, τρία νεκρά παιδιά σε τριάντα δύο μήνες. Η είδηση προκάλεσε σοκ και πολλά βασανιστικά ερωτήματα. Η Χριστιάννα Μπαξεβάνη πέρασε ένα ολόκληρο βράδυ σε Space του Twitter «αφιερωμένο» στην υπόθεση που συγκλονίζει την #Πάτρα και όχι μόνο.
Και κάπως έτσι ανακάλυψα ότι τα ζώα μεθάνε σχεδόν όπως και οι άνθρωποι και βρήκα το τέλειο αλκοολούχο τώρα που μποϊκοτάρω τη ρωσική βότκα. Γράφει ο Γιάννης Τσιούλης.
Ο συγγραφέας Φοίβος Οικονομίδης γράφει στην Popaganda για το doomscrolling και την διαρκή ανανέωση δυσάρεστων ειδήσεων, στην οποία έχουμε βυθιστεί τα τελευταία δύο χρόνια.
Ένα κείμενο ενσυναίσθησης από τον Γιάννη Τσιούλη, για τις εμπειρίες των παππούδων του από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το πως μια συζήτηση για μια επικείμενη σύρραξη δεν μπορεί να γίνει με memes στα social media και «κρύες» αναλύσεις στην τηλεόραση.