Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaΒΙΒΛΙΟ

Νίκος Παναγιωτόπουλος: «Είμαι ό,τι είμαι επειδή έζησα ό,τι έζησα»

Ο καταξιωμένος συγγραφέας που στο πρώτο του αυτοβιογραφικό βιβλίο αποτυπώνει την αποθησαυρισμένη πραγματικότητά του, επιμένει ότι αυτό που μετράει είναι ότι οι αναγνώστες δεν διαβάζουν σε αυτό τις δικές του ιστορίες, αλλά τις δικές τους.

Το αίσθημα, του Μάρκου Μέσκου

«Μόνον εσύ τρυγόνα ξέρεις πόσον ωραίο είναι»

Το σώμα, του Γιώργου Σεφέρη

«Τούτο το σώμα που έλπιζε σαν το κλωνί ν᾿ ανθίσει»

XVII, του e.e.cummings

«Kυρία, θα σε αγγίξω με τον νου μου»

Απορία, του Γιάννη Πατίλη

«Και τόσα χρόνια που περπάτησα στη γη»

Νόρα Γουέμπστερ: Η λογοτεχνία του σπουδαίου Ιρλανδού Colm Tóibín στα καλύτερά της

Τα αγαπημένα μοτίβα του (καταγραφή της Ιρλανδικής ταυτότητας, μικρή κοινωνία όπου όλα είναι γνωστά, αντιμετώπιση της απώλειας, η δημιουργία ως διέξοδος) είναι η βάση και αυτού του βιβλίου, όμως εδώ βρίσκομαστε σε ακόμα πιο «αυτοβιογραφικά» νερά.

Η Μικρά Ασία του Αλέξανδρου Μασσαβέτα: πέρα από τις «χαμένες πατρίδες»

Σπούδασε στο Κειμπριτζ, μπάρκαρε στα καραβια, ερωτευθηκε την Πόλη, αντιστάθηκε στον Ερντογάν. Μετα τη συναρπαστική του «Κωνσταντινούπολη», ο συγγραφέας μας μιλάει για την Τουρκία και το νέο του βιβλίο «Μικρά Ασία: Το παλίμψηστο της μνήμης».

Ωδή στη λύπηση, της Τζέην Ώστεν

«Όποτε ρεμβάζω ευχαριστιέμαι να περπατώ»

Η κρυφή πόρτα στο σπίτι του Αλέξη Πανσέληνου

Το τελευταιο βιβλίο του σπουδαίου συγγραφέα διαδραματίζεται σε ένα διαμέρισμα που ξέρει καλά. Το επισκεφθήκαμε και συζητήσαμε μαζί του την ιστορία του και τη σχέση της λογοτεχνίας με την πραγματικότητα.

Μαρία, τελικά βρήκες τον Starman;

Το «Αναζητώντας τον Starman» της συγγραφέως και δημοσιογράφου Μαρίας Μαρκουλή δεν είναι μία ακόμη βιογραφία του Bowie, αλλά ένα περιπετειώδες βιβλίο γραμμένο με εφηβική αγάπη για το μεγάλο της είδωλο.

Καλώς ήρθατε στη bestseller «Αίθουσα VIP» του Jens Lapidus

Του δικηγόρου και συγγραφέας της υπερ-επιτυχημένης τριλογίας Stockholm Noir.

Η εκτέλεση, του Άλντεν Νόουλαν

«Το βράδυ που θα γινόταν η εκτέλεση»

Πούσι, του Νίκου Καββαδία

«Έπεσε το πούσι αποβραδίς»

Δυο μάτια, του Κωστή Παλαμά

«Τοῦ λύχνου μου τὸ λάδι σώθηκε»

Το ωραίο νησί, του Ιωάννη Γρυπάρη

«Τὸ ὡραῖο νησὶ ποὺ ὁ πόθος του μ᾿ ἀνάβει»

Ο αιματηρός γεννήτωρ, του Ρόμπινσον Τζέφερς

«Δεν είναι κακό. Αφήστε τους να παίξουν»

Ντολόρες, του Τάσου Παππά

«Στη φαντασία τους ασελγούνε οι κάκτοι»

Του Ύπνου, του Αλέξανδρου Μάτσα

«Aντεραστής ανάμεσά μας πλάγιασεν»

Πλαγίως, του Γιάννη Ρίτσου

«Εμένα κοίταξε το πουλί. Το ρολόι σταμάτησε»

Κύρκος Δοξιάδης: «Η σχέση προπαγάνδας και ιδεολογίας είναι μια σχέση μπράβου με το καθώς πρέπει αφεντικό του»

Στο βιβλίο του «Προπαγάνδα» ο καθηγητής Κοινωνικής Θεωρίας αναλύει την κυρίαρχη μορφή πολιτικού λόγου στην Ελλάδα της κρίσης που παρουσιάζει τα μνημόνια ως το «αναγκαίο κακό».

Ο καθένας ζεί όπως μπορεί και αυτό είναι όλο, λέει ο συγγραφέας Alejandro Zambra

Το βιβλίο του, «Τρόποι να γυρίσεις σπίτι», διαβάζεται απνευστί.
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.