Και γιατί ο συγγραφέας θεωρεί ότι η ενασχόληση με τη γραφή ήταν απότοκη της εντελώς αλαζονικής παιδικής έμμονης ιδέας ότι σ’ αυτή τη ζωή το μόνο που αξίζει είναι η «Τέχνη». Έτσι, με κεφαλαίο.
Η βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών συγγραφέας ομολογεί ότι ο Χέμινγουεϊ της φτιάχνει την όρεξη για σουλάτσο στο Παρίσι και ο Φιτζέραλντ για ανέμελη ζωή, χωρίς συνέπειες.