Ηλεκτρονικοί, ambient αλλά και ποπ ήχοι κυριαρχούν στη τέταρτη θέση της Blogovision. Όχι ιδιαίτερα δυνατά ονόματα, πέρα από αυτό των The National που παίζει σε όλη τη δεκάδα με το εξαιρετικό Trouble Will Find Me.
The National
Essie Jain – All Become Gold
“Μερικά πρωινά σαν να σου λένε πως όλα θα πάνε καλά. Ψέμα συνήθως αλλά όχι πάντα.”
Lanterns On The Lake – Until The Colours Run
“[…] The only thing I remember after that was the trembling rocks, a huge cloud of ink covering everything and Elodie opening her mouth to swallow me. When I opened my eyes again, I was laying on top of a huge iceberg…”
Dustin Wong – Mediation of Ecstatic Energy
“Έχω δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο πως ο αγαπημένος μου κιθαρίστας είναι ο ManuelGöttsching. O Dustin Wong είναι κιθαρίστας των Ponytail, και το ‘Mediation of Ecstatic Energy’ είναι το δικό του ‘Inventions for Electric Guitar’. Στο μεσοδιάστημα μεταξύ λούπας και πεταλιών, επαναληψιμότητας και distortion, κάπου χάθηκα. ”
Burial – River Dealer
The National- Trouble Will Find Me
LEAGUES- You Belong Here
“Στις αρχές της χρονιάς οι Leagues κυκλοφόρησαν το πολύ δυναμικό πρώτο τους άλμπουμ “You Belong Here“. Η μπάντα από το Nashville κατάφερε από την αρχή να στρέψει τα βλέμματα πάνω της και το “Spotlight” είναι σίγουρα μέσα στα καλύτερα τραγούδια του 2013.”
Fear Of Men – Early Fragments
“Γιατί πολύ απλά πρόκειται για ένα δίσκο τέλειας και άψογης pop.ναι,και τέλειας και άψογης. σαν ασσίστ πάσα του Mποντίρογκα ή σαν ταινία του Mπρεσσόν. το early fragments μέσα σε περίπου 25 λεπτά σε αναγκάζει να θυμηθείς όλους τους λόγους που σε έκαναν να ερωτευτείς το συγκεκριμένο είδος μουσικής(μπορεί να το πεις και indie pop και twee και δε συμμαζεύεται,δεν τρέχει μια,για μένα είναι απλά τέλεια και άψογη pop,δε θα τα χαλάσουμε στις ταμπέλες.εξάλλου το στιχουργικό υπόβαθρο εδώ είναι αρκετά πολυσύνθετο και “ψαγμένο” σε σχέση με τη μέση twee αφέλεια για να το κατατάξεις στο συγκεκριμένο είδος και παραπέμπει ευθέως σε συγκροτήματα όπως οι smiths) που όπως έλεγε και ένας σοφός δάσκαλος μου περί τα μουσικά (ναι υπήρξαν και τέτοιοι, μην κρίνεις από το μαθητή) δεν αποκαλύπτει απλώς το καλό γούστο αλλά το δημιουργεί κιόλας.”
King Krule – 6 Feet Beneath The Moon
Holden – Inheritors
“[…] Πλέον δεν είμαι σίγουρος σχεδόν για τίποτα. Κάποτε πίστευα ότι η μόνη αλήθεια είναι το χιπ χοπ. Πριν αγοράσω τους δίσκους της Global Underground, είχα πουλήσει όλους τους δίσκους του King Diamond. Πριν ένα χρόνο νόμιζα ότι ο James Holden είχε πεθάνει. Είμαι όμως σίγουρος ότι την επόμενη φορά που θα έρθει ένα ταξιδιώτης από το μέλλον, θα πιστέψω ό,τι μου πει. Όπως επίσης είμαι σίγουρος ότι εκείνη την κασετίνα του Miles Davis από το Metropolis, δεν θα την πουλήσω ποτέ.”
Little Boots – Nocturnes
“Όπως συνέβη και με όλη της τη δισκογραφική πορεία τα τελευταία 2 χρόνια, στη blogovision η Little Boots αγνοήθηκε επιδεικτικά. Από τη μία το καταλαβαίνω γιατί και η ίδια δεν εμπνέει καθόλου χιψτεριά, από την άλλη λέω *ΓΙΑΤΙ?* . Παραγωγούς είχε άτομα που ανήκουν στην ελίτ της ηλεκτρονικής μουσικής, ηχητικά ο δίσκος ήταν στο 90% του περισσότερο από προσεγμένος, δεν κυκλοφορούσε με τίποτα από εταιρείες και αναγκάστηκε να τον κυκλοφορήσει μόνη της και, τέλος, ένα προς ένα τα singles που έβγαζε έπαιρναν πάνω από διθυραμβικές κριτικές. Υπολογίζω ότι είναι πολύ *Kylie* για τον διαγωνισμό. Όπως και να ‘χει, προσωπικά την αγάπησα πολύ αυτή την κυκλοφορία. Όπως συνέβη και με το Electric των Pet Shop Boys, το Nocturnes με κάνει να θέλω να βγω έξω και να λυσσάξω στο χορό. Μόνη διαφορά, εδώ υπάρχει μια εσωστρέφεια παραπάνω. Every Night I Say a Prayer, Motorway και Strangers είναι μόνο ένα δείγμα από το φοβερό αποτέλεσμα σωστών επιλογών που λέγεται Nocturnes!”
