Μετράνε πορεία πάνω από 10 χρόνια, αλλά η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά των The BitterSweet ήρθε το 2012 με τον δίσκο Dancing In The Zoo. Με βασικό μέλος των Νικόλα Αλαβάνο, η μπάντα πέρασε από πολλές ανακατατάξεις μέχρι το 2018 οπότε και κατέληξε στη σημερινή της σύσταση.
Πλέον έχουμε στα χέρια μας και τη δεύτερη δουλειά τους, The Age of New Delirium, που κυκλοφόρησε από την Ikaros Records. Στο μεταξύ η μπάντα που αγαπά τις κιθάρες αλλά και την ποπ μελωδικότητα, ετοιμάζεται να ανέβει στη σκηνή του Φεστιβάλ Ρεματιάς (10/7) μαζί με τους Verbal Delirium κι ο Νικόλας Αλαβάνος αναλαμβάνει να μιλήσει για το μουσικό του σύμπαν.
https://www.youtube.com/watch?v=p2GUAJCX-xk
Ποιός είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά; Η μνήμη μου με απατά ελαφρώς, αλλά είναι ή το Number Of The Beast των Iron Maiden ή κάτι από Wham!(!!). Ήταν στα eighties και φυσικά ήταν βινύλιο. Τα λεφτά φυσικά ήταν των κακόμοιρων των γονιών μου.
Ποιός είναι ο τελευταίος; Το Technique των New Order σε βινύλιο και τα Sabotage των Black Sabbath και Little Dark Age των MGMT σε cd.
Ποιοί είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό; Xμ…Μεγάλη ντροπή δε νιώθω, αλλά σίγουρα έχω κάπου βινύλια της Madonna και του Michael Jackson, το τελευταίο μάλλον είναι δώρο. Και Phil Collins 80’s έχω, αλλά τον αγαπώ αυτόν μέχρι το ’87,’88. Mεγάλο ψάρι δεν θα βγάλεις- δεν έχω ούτε Ρουβά ούτε Πανταζή. Τώρα, στο δεύτερο ερώτημα, εντελώς περιέργως δεν πήρα ποτέ σε βινύλιο ή cd το L.A Woman των Doors -το’χω σε κασέτα. Επίσης χρόνια ήθελα να αγοράσω το επώνυμο βινύλιο των NEU!, αλλά είναι πανάκριβο το ρημάδι! Τελευταία κάνω catch-up σε Siouxsie και New Order, γιατί έχω ασυγχώρητα κενά. Επόμενος στόχος, η δισκογραφία των Magazine, Wire και My Bloody Valentine.
Ποιούς δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ; Αλήθεια, δεν το παίζω φλώρος και cleancut, αλλά τον δανεισμό δίσκων μέχρι νεωτέρας δεν τον συνηθίζω. Αν στύψω το κεφάλι μου, θυμάμαι ότι είχα δανειστεί για πολύ καιρό ένα cd των Fleetwood Μac και μια πολύ σπάνια κόπια του Space Oddity του Bowie από το ίδιο άτομο, αλλά μου τα πήρε πίσω ο άτιμος.
Ποιά είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα; Radiohead στο Λυκαβηττό το 2000 και Blur στο Hyde Park το 2009. Βάζω και τη συναυλία των Floyd στο ΟΑΚΑ το 1989, αλλά για καθαρά συναισθηματικούς λόγους- ήμουν πολύ πιτσιρικάς για να καταλάβω.
Ποιό είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά); Για το σεξ το “Dirt” των Stooges και το “Whole Lotta Love” των Zeppelin. Για drugs το “Heroin” των Velvet Underground και το “Sister Morphine” των Rolling Stones. Για rock’n’roll, το “It’s Only Rock’n’Roll” των Stones πάλι.
Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου; Κάτι από Debussy ή Satie ή, για ομοιοπαθητική, το “Symptom Of The Universe” των Black Sabbath.
Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο Iggy Pop. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου; Φυσικά να ανέβω on stage και να τα σπάσω μαζί του. Ως κιθαρίστας, τραγουδιστής, ακόμα και roadie. Να βγω μαζί του μετά, άστο καλύτερα, γιατί δεν με σώζει ούτε ο Satie το επόμενο πρωί.
Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop; Bowie δαγκωτό.
Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή; «Κανονική ζωή»; Τι είναι αυτό; Ούτε δευτερόλεπτο. Όλα για τη μουσική. Ζω και αναπνέω γι’ αυτήν.
Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιο τραγούδι ακούγεται; “Bitter-Sweet” από Roxy Music. Όποιος έχει δει τη σκηνή «χωρισμού» Bowie- Iggy από την ταινία Velvet Goldmine θα με καταλάβει. Συν τοις άλλοις, το συγκεκριμένο άσμα βάφτισε και τη μπάντα μας.
Τί μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση; Έχω πολύ καλούς γείτονες και δεν μου’χουν κάνει ποτέ παρατήρηση. Αυτοί ακούνε πιο δυνατά μουσική από μένα! Τους δοκίμασα με Sabbath, Purple και MGMT στη διαπασών πρόσφατα και δεν μάσησαν. Τελευταία παρατήρηση ήταν στο πατρικό μου σπίτι πριν πολλά χρόνια και πρέπει να άκουγα κάτι από το Kill’Em’All των Metallica και ταυτοχρόνως να το «κατέστρεφα» στην κιθάρα με full τον ενισχυτή. Too much ο συνδυασμός.
Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1968 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Manchester με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Seattle με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα. Το 1968 στην Ινδία με τους Beatles. Πολύ απλά γιατί είμαι άρρωστος Μπητλάκιας και επίσης το 1968 ηχογραφούσαν τον αγαπημένο μου δίσκο όλων των εποχών, το White Album. Θα σκότωνα να είμαι εκεί. Με το καλύτερο γκρουπ όλων των εποχών στην κορύφωση της καριέρας τους. Θα με δελέαζες λίγο αν μου πρότεινες 1967 με Morrison και πάρα πολύ αν μου μίλαγες για 1967 με Syd Barrett επί ηχογραφήσεων του Piper At The Gates Of Dawn. Kαι το Neil Young και τον Αγγελάκα τους αγαπώ, αλλά καμία σχέση με 1968 Beatles. Θα πούλαγα και τη γιαγιά μου για να ζήσω μια «αστρική ενατένιση» με Lennon και McCartney.
Ποιά μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου; Οι Xaxakes (αν ζουν).
Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα; Κολλητάρι με Syd Barrett. Και από δίπλα ο Bowie και ο Lennon ελπίζω, αν και ο τελευταίος είναι «δύσκολο παιδί». Για καταχρήσεις θα’χω τον Bonham και τους δύο Τζίμηδες, Hendrix και Morrison. Ντουέτο όμως θέλω να κάνω με τον Greg Lake -στα keyboards o Rick Wright φυσικά.
Είναι τελικά ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος; Κοίταξε, δεν είμαι απ’τους ανθρώπους που πολυανακατεύουν μουσική και πολιτική -μακριά από μένα αυτό. Η αλήθεια είναι ότι όντως έχει «τσαλακώσει» την εικόνα του με τις τελευταίες φιλορατσιστικές του τάσεις και δηλώσεις, αλλά ο Morrissey ήταν πάντα περίεργος, φωνακλάς, τσιμπούρι, αντιδραστικός και μαλακάκος με την καλή έννοια. Προτιμώ να τον θυμάμαι και να τον δοξάζω για την ανεκτίμητη παρακαταθήκη του στην παγκόσμια μουσική, κυρίως με τους Smiths, αλλά και solo. Μην ξεχνάμε ότι ο Moz τα΄χει βάλει κατά καιρούς και με μπάτσους και με το θεσμό της Βασιλείας και με πολλά δεινά του κόσμου τούτου. Οι τελευταίες του δηλώσεις είναι σίγουρα ατυχείς και προϊόν γήρατος, θέλω να πιστεύω. Να κλείσω λέγοντας ότι υπάρχει μόνο ένας Μεγαλοδύναμος και λέγεται Syd Barrett.
https://www.youtube.com/watch?v=-YBnyeh6vcY
