J.D. Salinger O Φύλακας στη σίκαλη
Στη μετάφραση της ποιήτριας Τζένης Μαστοράκη, στην πρώτη εκείνη έκδοση του «Επίκουρου», στο μακρινό 1978, με τον τίτλο τον πρώτο.
Επειδή ακόμα φυλάει-προσέχει όλα τα «παιδιά» του κόσμου, που παίζουν στην άκρη του γκρεμού.
Πρώτη φορά τον Φύλακα τον συνάντησα στα στάχυα, καλοκαίρι, Αύγουστος, λιοπύρι. Ό,τι πρέπει για μια χειμωνιάτικη βόλτα στη Νέα Υόρκη. Με πήρε από το χέρι, με πήγε ως εκείνο το σχολείο, το μαυσωλείο το Πενσι να θυμηθώ τους ιμιτασιόν και τους δήθεν, μόνο για να φύγω, να με πάει στο εξοχότερο ξενοδοχείο ανωμάλων, από εκείνα που ξέρω ‘γω μαζεύουν τουρίστριες λαίμαργες, κακόγουστες, αφελείς κι αντιπαθείς. Και στου Ένσι με πήγε, να χορτάσω μουσική, ξύδι και στριμωξίδι. Κι εγώ στην Ικαρία πήγα, στα πανηγύρια τα αλησμόνητα, στις άπλες. Και πήρα τηλέφωνο την Τζέην την Γκάλαγκερ, έτσι για ξέρωγω και για το απωθημένο, το ποθημένο. Αυτός με την άλλη τη Σάλλυ τραβιόταν τότε στα θέατρα, στη Τζέην το μυαλό μου εμένα. Και στον Άλλι. Αν ήταν ο Άλλι εδώ… Τους δικούς μου Άλλι και τους δικούς μου Τζέημς Κασλ σκεφτόμουν εγώ κι ένιωθα τις δικές του τις τρεμούλες κάθε που ήτανε να περάσει το δρόμο. Με πήγε κι από το σπίτι του στα σκοτεινά, στα κρυφά, στα ολοφάνερα. Και φύγαμε, πήγαμε αλλού να βρούμε τα βήματά μας. Γυρίσαμε σπίτι τελικά. Με το βινύλιο σπασμένο και το βιβλίο μουσκεμένο, απ’ τις αλμύρες. Και κάπου εκεί στο μεταξύ, κάπου που δεν κατάλαβα, έγινε ο Φύλακας, Πιάστης.
Ιδανικά για το καλοκαίρι είναι επίσης:
W.G. Sebald, Οι δακτύλιοι του Κρόνου, Εκδόσεις Άγρα, 2009
Aleksandr Grin, Τα πορφυρά πανιά, Εκδόσεις Κίχλη, 2013
Μάρω Δούκα, Έλα να πούμε ψέματα, Εκδόσεις Παττάκη, 2014
Κώστας Καλφόπουλος, Καρέ-καρέ και άλλα διηγήματα, Εκδόσεις Άγρα, 2013
Ο Θοδωρής Γκόνης εργάζεται στο θέατρο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης ενώ επίσης γράφει στίχους. Το τελευταίο του βιβλίο «Ο ύπνος της Αδριανουπόλεως» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα.
