Μ Ι Α Ε Λ Ε Γ Ε Ι Α
του Όσκαρ Ουάιλντ
Ω τι καλά γι’ αυτόν που ζει στην ησυχία
Με αποθηκευμένο χρυσό σε μεγάλο κτήμα,
Κι ούτε να προσέχει το κύλισμα της βροχής,
Την πτώση των δέντρων του δάσους.
Ω τι καλά γι’ αυτόν που ποτέ δεν έχει γνωρίσει
Την οδύνη των χρόνων της πείνας.
Έναν γκριζομάλλη πατέρα με θλίψη και δάκρυα,
Μια μητέρα που κλαίει ολομόναχη.
Μα τι καλά γι’ αυτόν που τα πόδια του έχουν βαδίσει
Τον δύσκολο δρόμου του μόχθου και της πάλης,
Κι ωστόσο από τις λύπες της ζωής του
Χτίζει σκάλες για να είναι πιο κοντά στον Θεό.
μετάφραση: Παναγιώτης Ράμμης
