Επηρεασμένος απο τις «άγιες μέρες» της Μεγάλης Εβδομάδας ενώ ήδη έχω κάνει την πρώτη ακρόαση στο 10ιντσο βινύλιο απο την υπέροχη μουσική της τελευταίας ταινίας του Οικονομίδη Το Μικρό Ψάρι σε μουσική του Μπάμπη Παπαδόπουλου, διαλέγω το επόμενο βινυλιακό θέμα για το Music to Eat at Weddings. Κάτι σαν αυτό που κάνουν οι Ιάπωνες στο φαγητό που αφήνουν πρώτα μια ζεστή σούπα να εισχωρήσει στο στομάχι πριν το κυρίως πιάτο, για να το προετοιμάσει κατάλληλα.
Θα μπορούσα να διαλέξω σίγουρα κάτι spiritual ή κάτι ιερό κατ’ εμέ, το πιο σημαντικό όμως είναι να είναι κάτι 100% ιδιαίτερο. Υπάρχουν άλμπουμ που επηρεάστηκαν απο την θρησκεία, άλμπουμ που γράφτηκαν μέσα σε ναούς και άλμπουμ που έχουν αναφορές απο διάφορα χριστιανικά και μη γεγονότα. Έχετε ακούσει όμως ποτέ για άλμπουμ που ενώ η βάση τους είναι strictly jazz, ενδιάμεσα στα αυλάκια του βινυλίου ένας πάστορας λέει τα δικά του; Ο Father Herrera πέρα απο παπάς στο επάγγελμα ήταν και ένας πολυ καλός φλαουτίστας και το 1968 μαζί με το τρίο του, τους ESP κυκλοφόρησε το Jazz Goes to Church στην Enterprise. Ένα φοβερό jazz lp με συνθέσεις δικιές τους και 1-2 διασκευές όπως το «So what» του Miles, παιζοντάς τα άψογα. Ένα ανέλπιστα καλό groove συνοδευμένο απο τον ίδιο τον Πατέρα Herrera ανάμεσα στα κομμάτια να κυρήττει τον λόγο του Θεού, όμορφα και ωραία. Μεταξύ μας το κατάλληλο lp για πρωινά παρασκευής με εσπρέσσο και την απαιτούμενη ηρεμία.
«Pastor Herrera is another man of the cloth who is making a trust at finding answers through the use of religion and jazz». Ελπίζω να σας κάνει την ίδια μεγάλη εντύπωση που έκανε και σε μένα την βροχερή ημέρα που τον «τράβηξα» απο κείνη την μυστήρια και νωπή κούτα για να τον αγοράσω. Άμην.
