Ερωτικές επιστολές μεγάλων ανδρών

Δεν ξέρουμε τι μας έχει πιάσει, το ομολογούμε, αλλά είναι μερικές ημέρες που μας έχει κολλήσει στο μυαλό η λέξη “συμφιλίωση”. Το πως από αυτή φτάσαμε να αναζητούμε τα ερωτόλογα κάτι περίεργων τύπων σαν τον κύριο Μπετόβεν ή τον τρελο-Ναπολέοντα ή τον “δύσκολο” Τζέιμς Τζόυς δεν ξέρουμε για ποιον ακριβώς λόγο συνέβη (εντάξει, γι’ αυτόν ξέρουμε, έπεσε στα χέρια μας το βιβλίο του με τα γράμματα που έστελνε στη γυναίκα του, τη Νόρα Μπάρνακλ). Συνέβη, πάντως. Οπότε, σκανδαλιστείτε ελεύθερα.

“Ω! μην πάψεις να μ’ αγαπάς” εκλιπαρεί ο Μπετόβεν.

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν – “Αθάνατη Αγαπημένη”

Οι τρεις ερωτικές επιστολές που βρέθηκαν απευθύνονται σε μία “Αθάνατη Αγαπημένη”. Ο μεγάλος έρωτας του συνθέτη δεν αποκαλύφθηκε ποτέ, ενώ έγιναν πολλές εικασίες γύρω από το ποια θα μπορούσε να είναι η γυναίκα που του έκλεψε την καρδιά.

“Άγγελε μου, μόλις έμαθα ότι το ταχυδρομείο φεύγει κάθε μέρα και πρέπει να τρέξω πριν κλείσει ώστε να πάρεις αμέσως το γράμμα μου. Να είσαι ήρεμη, να μ’ αγαπάς, σήμερα, χθες. Πόσα δάκρυα λαχτάρας για σένα. Ζωή μου. Τα πάντα μου. Αντίο. Ω! μην πάψεις να μ’ αγαπάς- ποτέ να μην αμφισβητήσεις την πιστή καρδιά του αγαπημένου σου. Πάντα δικός σου. Πάντα δική μου. Πάντα εμείς.”

Τι κρατάει ο Ναπολέων;

Ναπολέων – Ιωσηφίνα (1795)

Ο κοντός στρατάρχης μπορεί να έγινε μέγας όταν δεν μπορούσε πια να περάσει από τις πόρτες εξαιτίας της άπιστης Ιωσηφίνας, ο έρωτάς του όμως για την αριστοκράτισσα ήταν τόσο μεγάλος που οι επιστολές του ήταν γεμάτες πάθος, έρωτα και ζήλεια.

“Ξαγρυπνώ με τη σκέψη σου. Η εικόνα σου και η μέθη από τη χθεσινή βραδιά κρατούν τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση. Γλυκιά, ασύγκριτη Ιωσηφίνα, τι περίεργη επίδραση έχεις στην καρδιά μου. Είσαι θυμωμένη; Σε βλέπω θλιμμένη; Είσαι ανήσυχη; Η ψυχή μου θρηνεί και δεν υπάρχει καμία ανάπαυση για τον εραστή σου. Αλλά πόσο περισσότερο να παραδοθώ σε αυτό το πάθος που με κυριεύει…;”

Βολταίρος  – Ολυμπία

Ο Γάλλος ιδεαλιστής έζησε έναν νεανικό έρωτα με τη δεσποινίδα Ολυμπία. Ο έρωτάς τους όμως δεν ήταν αποδεκτός κι έτσι ο Βολταίρος παρακινεί την αγαπημένη του στις επιστολές του να το σκάσουν.

“Όχι. Τίποτα δεν είναι ικανό να με κρατήσει μακριά σας. Η αγάπη μας είναι αγνή και θα διαρκέσει για όσο ζούμε. Αντίο! Δεν υπάρχει τίποτα που δε θα θυσίαζα για χάρη σας.”

Έρνεστ Χεμινγγουέι  –  Μαίρη Γουέλς (1944)

Με τέσσερις γάμους στο ενεργητικό του η προσωπική ζωή του γνωστού συγγραφέα ήταν πολυτάραχη. Γνώρισε τη Μαίρη Γουέλς ενώ ήταν ακόμα παντρεμένος, ενώ η τακτική αλληλογραφία που είχαν τους οδήγησε στον γάμο και ενδυνάμωσε τη σχέση τους.

“Αγαπημένη μου, αυτό δεν είναι παρά μια υπενθύμιση του πόσο σ’ αγαπώ. Δειπνήσαμε εδώ με τα παιδιά, αν και δεν υπήρχε τίποτε αλκοολούχο για να ολοκληρωθεί η βραδιά. Ο Στίβι γράφει ένα γράμμα στην κοπέλα του στην Αμερική… Μου διαβάζει αποσπάσματα και εγώ είμαι ευτυχισμένος και γουργουρίζω σαν ένα γέρικο θηρίο της ζούγκλας επειδή σε αγαπάω και με αγαπάς”.

Μόνο ένας Τσέχωφ θα μπορούσε να αποκαλέσει “μικρή κατσαριδούλα” μία γυναίκα και να τη γλιτώσει.

Άντον Τσέχωφ  – Όλγα Κνίπερ (1904)

Ο μεγάλος θεατρικός συγγραφέας γνώρισε την Όλγα στις πρόβες ενός έργου του Τολστόι. Παντρεύτηκαν το 1901 και έζησαν έναν μεγάλο έρωτα που διατηρήθηκε μέσω της συχνής τους αλληλογραφίας όταν αναγκάζονταν να μείνουν χωριστά λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων της Όλγα .

“Εύχομαι ο Θεός να σε έχει καλά και να σε προστατεύει. Μην γκρινιάζεις, μη δουλεύεις υπερβολικά και να είσαι ευδιάθετη… Σε αγκαλιάζω, μικρή κατσαριδούλα μου, και σου στέλνω ένα εκατομμύριο φιλιά”.

Μερικές φορές όμως η γλώσσα των συγγραφέων γίνεται λίγο πιο σκανδαλώδης. Οι βωμολοχίες στα γράμματά τους είναι σε μερικές περιπτώσεις εξωφρενικές, αλλά με αυτό τον τρόπο οι αποστολείς εκφράζουν το έντονο πάθος τους για τους αποδέκτες των επιστολών τους.

Γκυστάβ Φλωμπέρ – Λουίζ Κολέτ  (1846)

Τα γράμματα του συγγραφέα της “Μαντάμ Μποβαρί” προς την ποιήτρια Louise Collet ήταν λίγο πικάντικά…

“Θα σε μπουκώσω με όλες τις χαρές της σάρκας μέχρι να λιγοθυμήσεις, να πέσεις να πεθάνεις. Θέλω μαζί μου να τα χάσεις ολότελα και να ομολογήσεις κρυφά στον εαυτό σου ότι ποτέ δεν είχες τολμήσει να ονειρευτείς τέτοιο παραλήρημα…”.

Τζέιμς Τζόυς  – Νόρα Μπάρνακλ (1909)

Οι επιστολές του Τζόυς προς τη σύζυγό τους είναι ένα χρονικό του έρωτά τους. Σε κάποιες από αυτές όμως ο κορυφαίος συγγραφέας εκφράζει όχι μόνο την αγάπη του, αλλά και την έντονη ερωτική έλξη που νιώθει για τη σύζυγό του με πολύ τολμηρό τρόπο.

“Σ’ έχω σοκάρει με τις βρομιές που σου έγραψα. Ίσως να σκέφτεσαι πως η αγάπη μου είναι κάτι βρόμικο. Είναι, αγαπημένη μου, ορισμένες στιγμές. Σε ονειρεύομαι μερικές φορές σε  αναίσχυντες πόζες. Φαντάζομαι πράγματα τόσο βρόμικα, που δεν θέλω να σου τα γράψω μια και δεν ξέρω πώς θα μου απαντήσεις”. (Γράμματα στη Νόρα – εκδόσεις Πατάκη)