Γ Υ Ρ Ι Σ Μ Ο Ι
του Μιλτιάδη Μαλακάση
Σας ξαναβλέπω, ω ξέφωτο, μαγευτικές ακρογιαλιές
νερά στρωτά όπου πρώτα
το γύρω θάμα εκλείνατε μέσα σε χίλιές σας σταλιές
με τα μαλλιά μου ως τίναζα το διαμαντένιο ιδρώτα.
Φεύγω και πάλε, έχετε γεια χρώματα, σχήματα, ουρανοί
στο χρυσαφένιο δίσκο,
σας παίρνω τώρα όλα μαζί στην ξενιτειά τη σκοτεινή
στης θολωμένης μου ματιάς το δάκρυο να σας βρίσκω.
