Σας έχουμε μιλήσει έγκαιρα για τις καλύτερες ταινίες του πρώτου μισού του 2018, είδαμε μερικά πολυαναμενόμενα φιλμ στις Κάννες, ενώ στις πρόσφατες ανταποκρίσεις της από το Φεστιβάλ του Τορόντο η Μάρα Θεοδωροπούλου μας μίλησε για τις επιστροφές τριών πολύ σημαντικών δημιουργών των καιρών μας (εδώ, εδώ κι εδώ).
Όμως σταθείτε λίγο αν έχετε έστω μια φορά στη ζωή σας βάλει την κασέτα μέσα στο VCR… μπορεί να υπάρξει κάποιο άλλο καρέ που να σας προκαλέσει μεγαλύτερη ανυπομονησία απ’ αυτό;
Ναι, είναι ο Ρόκι Μπαλμπόα και ο Ιβάν Ντράγκο. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε και ο Ντολφ Λούντγκρεν, αν προτιμάτε. 33 χρονιά μετά το μεγάλο διπλό του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού μέσα στο σπιτάκι της Μαμάς Ρωσίας. Με νέους ρόλους. Δεύτερους. Προπονητικούς.
Γιατί, στο Creed II, Άδωνις Κριντ (κράταμε επίτηδες την ελληνική γραφή για στόμφο), πώς τα φέρνει η ρημάδα η ζωή κι έρχεται αντιμέτωπος με τον Βίκτορ Ντράγκο. Το 1985 οι πατεράδες τους, Απόλλο και Ιβάν, είχαν ξανασυναντηθεί με την τραγική κατάληξη του θανάτου του πρώτου ύστερα από τα δολοφονικά χτυπήματα του δεύτερου. Κάτι που μας είχε οδηγήσει, στο φινάλε του Rocky IV, στην έκτός έδρας νίκη τιμής του Ρόκι υπό το βλέμμα υψηλά ιστάμενων που έμοιαζαν ύποπτα πολύ με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και σάουντρακ “Living in America” από τον James Brown.
Υπάρχει καθόλου έξτρα χώρος στο καλτόμετρο για την ταινία που ανοίγει στις αμερικάνικες αίθουσες στις 21 Νοεμβρίου;
