Με 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ το 2023, η ταινία Τα Πάντα Όλα επισφράγισε την ξέφρενη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία της και αποτελεί την πρωταγωνίστρια των κινηματογραφικών βραβείων, που φέτος θα παρουσιάσουν την 95η απονομή τους στις 12 Μαρτίου.
Χωρίς πολλές εκπλήξεις, με λιγότερη συμπερίληψη στις βασικές κατηγορίες και με την ελπίδα live ερμηνειών από την Rihanna, την Lady Gaga και την Mitski στην τελετή (και οι τρεις είναι υποψήφιες για τα τραγούδια που έγραψαν για τις ταινίες Black Panther: Wakanda Forever, Top Gun: Maverick και Τα Πάντα Όλα, αντίστοιχα – για να μην πούμε για το εκρηκτικό “Naatu Naatu” του RRR), τα φετινά Όσκαρ μοιάζουν να συμβαδίζουν περισσότερο με τις προτιμήσεις του ευρέος κοινού (τεράστιες εμπορικές επιτυχίες περιλαμβάνονται στις υποψηφιότητες), αλλά έχουν ακόμα να κάνουν πολλή δουλειά όπως φαίνεται για να καθιερώσουν μια not so white φιλοσοφία, που αποδεικνύεται πολύ ρευστή παρά τις ξεχωριστές στιγμές των τελευταίων ετών. Παρακάτω, ρίχνουμε μια ματιά στις βασικές κατηγορίες και τους τρόπους που μας εξέπληξαν – ή και όχι.
Elvis
Καλύτερη Ταινία
Οι συνήθεις ύποπτοι της φετινής σεζόν κατάφεραν να διατηρήσουν τη δυναμική τους και να προταθούν στη σπουδαιότερη κατηγορία των Όσκαρ, με αποτέλεσμα η λίστα με τις υποψήφιες καλύτερες ταινίες να περιλαμβάνει το Έλβις, το The Fabelmans, το Τα Πάντα Όλα, το TAR και το Τα Πνεύματα του Ινισέριν. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα μπλοκμπάστερ του 2022 Top Gun: Maverick και Avatar: The Way Of Water ανταμείφθηκαν για τη συμβολή τους στην ανάνηψη των κινηματογραφικών αιθουσών (βέβαια ο Τομ Κρουζ δεν προτάθηκε για την ερμηνεία του, αλλά είναι υποψήφιος ως παραγωγός, και ο Τζέιμς Κάμερον απουσίασε από την αντίστοιχη πεντάδα), ενώ το ακυκλοφόρητο ακόμα στην Ελλάδα δράμα δωματίου (βασικά στάβλου) Women Talking της Σάρα Πόλεϊ έκανε την έκπληξη καταλήγοντας στην τελική λίστα.
Avatar: The Way Of Water
Ίσως η μεγαλύτερη ανατροπή ήταν η παρουσία όχι μίας αλλά δύο ξενόγλωσσων ταινιών στη δεκάδα, με το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα Τρίγωνο της Θλίψης και το αντιπολεμικό Ουδέν Νεότερον από το Δυτικό Μέτωπο να σημειώνουν ένα απρόσμενο overperformance (μάλιστα η προηγούμενη μεταφορά του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η γερμανική ταινία του Netflix Ουδέν Νεότερον… κέρδισε για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1930). Μεγάλη ψυχρολουσία επεφύλασσε η ανακοίνωση για το Βαβυλώνα, που θεωρητικά αποτελούσε το είδος ταινίας για το οποίο ψοφάει η Ακαδημία (μέχρι που αποδείχθηκε μια αντι-Χόλιγουντ ιστορία) και, δυστυχώς, το θεόμουρλο ινδικό μιούζικαλ δράσης RRR. (Δεν πειράζει, γιατί κατέληξε στη δική μας λίστα με τις καλύτερες ταινίες του 2022 και είμαστε σίγουροι ότι το εκτίμησε περισσότερο.)
Το Τρίγωνο της Θλίψης
Α’ ανδρικός ρόλος
Με τις υποψηφιότητες για τον Όστιν Μπάτλερ (Έλβις), τον Μπρένταν Φρέιζερ (Η Φάλαινα) και τον Κόλιν Φάρελ (Τα Πνεύματα του Ινισέριν) να είναι σίγουρες κι εξασφαλισμένες, δεδομένης της εξαιρετικής πορείας τους στα βραβεία-προπομπούς (ο Μπάτλερ και ο Φάρελ κέρδισαν στις Χρυσές Σφαίρες, ο Φρέιζερ στα Critics’ Choice Awards, ενώ και οι τρεις είναι υποψήφιοι για SAG και BAFTA), οι υπόλοιπες δύο θέσεις της πεντάδας ήταν ορθάνοιχτες: θα μπορούσαν να μπουν οι πάντες από σταρ όπως ο Κρουζ ή Άνταμ Σάντλερ (που κέρδισε υποψηφιότητα στα SAG για το Hustle) ως τους πρωτοεμφανιζόμενους Γκάμπριελ ΛαΜπελ (The Fabelmans) και Ντιέγκο Κάλβα (Βαβυλώνα). Τελικά η Ακαδημία έκανε την τιμή στον Μπιλ Νάι, αγαπημένο βετεράνο που συγκίνησε τους πάντες στο Living και στον ταχύτατα ανερχόμενο Ιρλανδό και τρέχοντα Internet Boyfriend Πολ Μεσκάλ για το Aftersun, μια μικρή, ανεξάρτητη ταινία που ξεκίνησε από μια παράλληλη ενότητα του Φεστιβάλ Καννών και έφτασε στα Όσκαρ ως το φετινό passion pick.
The Whale
Α’ γυναικείος ρόλος
Μια από τις πιο αδύναμες φετινές κατηγορίες φανερώνει για άλλη μια φορά την προβληματική κατάσταση των γυναικείων ρόλων στο Χόλιγουντ (και την επίσης προβληματική προσέγγισή τους από την ίδια τη βιομηχανία). Η Κέιτ Μπλάνσετ (TAR) και η Μισέλ Γέο (Τα Πάντα Όλα) θα κονταροχτυπηθούν για το βραβείο, με την βουγιουκλακική Μισέλ Γουίλιαμς (The Fabelmans) να ξεπερνά την παράβλεψή της από τα SAG και να τις απειλεί. Αξιοθαύμαστη είναι η παρουσία της Άνα ντε Άρμας για την ενσάρκωση της Μέριλιν Μονρόε στο ελεεινό κατά τα άλλα Blonde, με την κουβανή ηθοποιό να γίνεται η δεύτερη ηθοποιός που προτείνεται για Όσκαρ υποδυόμενη το χολιγουντιανό είδωλο (η πρώτη ήταν η Μισέλ Γουίλιαμς για το My Week With Marilyn) χωρίς ποτέ η ίδια η Μονρόε να έχει βρεθεί υποψήφια όσο ζούσε.
TAR
Όσο για την εναπομείνασα υποψήφια, την Άντρεα Ράιζμπορο για το παντελώς άγνωστο To Leslie, η υποστηριζόμενη από την αφρόκρεμα του Χόλιγουντ καμπάνια της για να προταθεί (αναλυτικά θα διαβάσετε περισσότερα εδώ) απέδωσε καρπούς και θα αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε παρόμοια κίνηση στο μέλλον. Ωστόσο, παράπονα για την “ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω” μορφή της φετινής κατηγορίας Α’ γυναικείου έχουν προκληθεί από τον αποκλεισμό των δύο μαύρων ηθοποιών που είχαν τις περισσότερες πιθανότητες να συμπεριληφθούν, της Βαϊόλα Ντέιβις (Η Γυναίκα Βασιλιάς) και της Ντανιέλ Ντεντγουάιλερ (Till), με την Ασιάτισσα Γέο να αποτελεί τη μόνη μη λευκή υποψήφια.
Τα Πάντα Όλα
Β’ ανδρικός και Β’ γυναικείος ρόλος
Η πιο σίγουρη ερμηνευτική νίκη της φετινής απονομής ανήκει στον Κε Χούι Κουάν του Τα Πάντα Όλα, αν και η κατηγορία του περιείχε εκπλήξεις σαν την προτίμηση στον Τζαντ Χερς για τη μια και μοναδική του σκηνή στο The Fabelmans έναντι του Πολ Ντέινο και την παρουσία του Μπράιαν Ταϊρί Χένρι για το κατά τα άλλα αθόρυβο δράμα του Apple TV+, Causeway, πο που ήταν και το comeback της Τζένιφερ Λόρενς. Οι δύο συμπρωταγωνιστές του Φάρελ στα Πνεύματα του Ινισέριν, Μπρένταν Γκλίσον και Μπάρι Κίγκαν, συμπληρώνουν την πεντάδα, ωστόσο όλοι θα πρέπει να περιμένουν τη σειρά τους κάποια μελλοντική χρονιά. Διπλή παρουσία από την ίδια ταινία συμβαίνει και στην αντίστοιχη γυναικεία κατηγορία, με την Τζέιμι Λι Κέρτις και την Στέφανι Σου του Τα Πάντα Όλα να πρέπει να ξεπεράσουν το vote splitting που συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις αν θέλουν να κερδίσουν το φαβορί Άντζελα Μπάσετ (Βlack Panther: Wakanda Forever). Με την Kέρι Κόντον, τα Πνεύματα του Ινισέριν βρίσκουν και τους 4 βασικούς πρωταγωνιστές τους υποψήφιους, ενώ η Χονγκ Τσάου της Φάλαινας κατάφερε να προσπεράσει την Ντόλι ντε Λεόν του Τριγώνου της Θλίψης στο δρόμο για την τελευταία υποψηφιότητα.
The Fablemans
Σκηνοθεσία
Πλέον η συγκεκριμένη κατηγορία αποτελείται από τα 4 πάνω-κάτω αναμενόμενα ονόματα της κάθε χρονιάς (φέτος Στίβεν Σπίλμπεργκ για το The Fabelmans, Ντάνιελ Κουάν και Ντάνιελ Σάινμπεργκ για το Τα Πάντα Όλα, Τοντ Φιλντ για το TAR και Μάρτιν ΜακΝτόνα για τα Πνεύματα του Ινισέριν) και μια ψιλο-απρόσμενη διεθνή επιλογή που φανερώνει τα πιο εκλεπτυσμένα γούστα του κλάδου των σκηνοθετών (όπως ο Παβλικόφσκι, o Bίντερμπεργκ, ο Χάνεκε ή ο Λάνθιμος τις πρόσφατες χρονιές). Φέτος, αυτή ήταν ο νορβηγός πλακατζής Ρούμπεν Έστλουντ (Το Τρίγωνο της Θλίψης), που άφησε πίσω του άλλους πιο άξιους ίσως συναδέλφους του όπως ο Σ.Σ. Ρατζαμούλι (RRR) και Παρκ Τσαν Γουκ (Απόφαση Φυγής). Δυστυχώς οι ταινίες αυτές αποκλείστηκαν και από την κατηγορία της Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.
Glass Onion: A Knives Out Mystery
Πρωτότυπο και Διασκευασμένο Σενάριο
Μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της φετινής χρονιάς αποτελεί σίγουρα η υποψηφιότητα του Top Gun: Maverick για Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο, που ήδη προκαλεί καβγάδες στην online κόλαση του Film Twitter, παρά την κοινή παραδοχή ότι δεν γίνεται καλή ταινία χωρίς καλό σενάριο. Προφανώς για την Ακαδημία το Top Gun: Maverick δεν προσέφερε μόνο θέαμα. Προσωπικά, μεγαλύτερη αντίρρηση έχουμε για την υποψηφιότητα του ανεκδιήγητου Glass Onion: A Knives Out Mystery στην ίδια κατηγορία. Συμπληρώνεται από τα επίσης ανέλπιστα Living (με την υπογραφή του συγγραφέα Καζούο Ισιγκούρο) και Women Talking (στη μοναδική του άλλη υποψηφιότητα πέραν της Καλύτερης Ταινίας) και το Ουδέν Νεότερον από το Δυτικό Μέτωπο που τρύπωσε κι εδώ. Όσο για το Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο, τα TAR, The Fabelmans, Τα Πάντα Όλα και Τα Πνεύματα του Ινισέριν υποδέχτηκαν το Τρίγωνο της Θλίψης στην πεντάδα, με την ταινία αυτή να έχει συγκεντρώσει τρεις πολύ δυνατές υποψηφιότητες σε βασικές κατηγορίες, ακόμα κι αν αποτελεί αουτσάιντερ.
