Ένα καθωσπρέπει φρεσκοαρραβωνιασμένο ζευγάρι μένει με το αυτοκίνητο στη μέση του πουθενά εξαιτίας μιας φοβερής καταιγίδας κι αναγκάζεται να αναζητήσει βοήθεια στο κοντινότερο μέρος που βρίσκει. Αυτό δεν είναι άλλο από τον πύργο του crossdressed εξωγήινου επιστήμονα Dr. Frank Ν. Furter από τον τρανσέξουαλ πλανήτη της Τρανσυλβανίας. Κάπως έτσι ξεκινάει μια αμφισεξουαλική περιπέτεια για όλους τους πρωταγωνιστές που θα οδηγήσει – νομοτελειακά – σε ένα τραγικό τέλος.
Αυτή είναι σε λίγες γραμμές η πλοκή του Rocky Horror Picture Show, του «αμφιλεγόμενου» underground μιούζικαλ, που προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 25 Σεπτεμβρίου του 1975 στο Westwood Theate του Λος Άντζελες. Πρόκειται για τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του θεατρικού The Rocky Horror Show που έγραψε ο ηθοποιός Richard O’Brien. Μάλιστα ο O’Brien πρωταγωνιστεί στην ταινία στο ρόλο του Riff Raff και συνυπογράφει το σενάριο. Πολύ σύντομα, και καθώς στο τέλος των 70s ξημερώνει η εποχή του βίντεο, η ταινία κατέληξε στα ράφια των βίντεο κλαμπ, όπως συνήθως συμβαίνει με πολλές εμπορικές αποτυχίες. Τότε, ένας νέος executive της 20th Century Fox κάνει μια φοβερή μαγκιά και δίνει και και πάλι ζωή στο Rocky Horror με μεταμεσύνκτις προβολές. Για τα επόμενα 40 χρόνια, οι προβολές αυτές θα μετατραπούν από ένα μυστικό για λίγους που μεταδίδεται από στόμα σε στόμα, σε μεγάλα, ξέφρενα πάρτι. Θα είναι το βασικό συστατικό της μετατροπής του RHPS σε ένα από τα πιο κλασικά καλτ φιλμ που έχει παράξει η 7η τέχνη.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του επίσημου fan club του RHPS, Sal Piro, όλα ξεκίνησαν από μια ομάδα πιστών fans της ταινίας που έκαναν κάθε εβδομάδα κανονικό προσκύνημα στο Waverly Theater της Νέας Υόρκης. Κατά τη διάρκεια της προβολής έκαναν σχόλια, επευφημούσαν τους αγαπημένους τους ήρωες και δημιούργησαν ένα ολόκληρο λεξικό από inside jokes, τα οποία τόσα χρόνια μετά λειτουργούν σαν παράλληλο σενάριο. Ταυτόχρονα, κάτω από τη μεγάλη οθόνη ένα δεύτερο «cast σκιών» αναπαριστούσε σε πραγματικό χρόνο την ταινία. Λίγοι μήνες χρειάστηκαν και κάθε προβολή του RHPS, ήταν πια μια πρόσκληση σε πάρτι, με τους fans να ξεπερνούν πολλές φορές τους ηθοποιούς και να ενσαρκώνουν τους ρόλους του μιούζικαλ με ακόμα περισσότερο πάθος. Από μια άδοξη εμπορική αποτυχία, το RHPS μετατράπηκε σε ένα φαινόμενο της ποπ κουλτούρσς που ζει και αναπνέει για τέσσερεις δεκαετίες τώρα. Κι έχει κι άλλο…
Πολλοί καπηλεύθηκαν την επιτυχία του RHPS και προσπάθησαν να το οικειοποιηθούν αποτυγχάνοντας παταγωδώς, με εξέχουσα την εντελώς άνευρη και ντισνεϊκή εκδοχή του Glee – που αντικατέστησε και την λέξη «τρανσέξουαλ» με τη λέξη “sensational” στο κομμάτι “Sweet Transvestite”. Γιατί, σας παρακαλώ πολύ, μας βλέπουν και παιδια – . Την περασμένη χρόνια είδαμε το RHPS κι εν Ελλάδι, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου με τον Κωνσταντίνο Ασπίωτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, να δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Αυτή η προσπάθεια προσαρμογής του θρυλικού μιούζικαλ, ευτυχώς, δεν ήταν αποτυχημένη.
Η πεμπτουσία του Rocky Horror είναι ο Tim Curry στον ρόλο του σατανικού εξωγήινου επιστήμονα Dr. Frank Ν. Furter που «φτιάχνει έναν άντρα, ξανθό και μαυρισμένο, για να τον “ξαλαφρώνει” από την ένταση». Ήταν ο πρώτος κινηματογραφικός του ρόλος και παρόλο που τον είχε ενσαρκώσει για δύο χρόνια στο θέατρο, παίζοντας τον στην ταινία έβαλε ακόμα περισσότερα στοιχεία και χωρίς να το καταλάβει μετέτρεψε τον εαυτό του σε ένα αιώνιο καλτ, ερωτικό σύμβολο. Αν ψάξετε στο δίαδικτυο, θα βρείτε πολλές φορές γραμμένο το σχόλιο “Tim Curry. Makes you question your sexuality since 1975“. Πώς να πας κόντρα στην αλήθεια; Ο Dr. Frank N. Furter του Curry είναι η επιτομή του ερωτισμού, ισσοροπεί με μαεστρία ανάμεσα στη θηλυκή και την ανδρική του φύση, χωρίς φανφάρες και υπερβολές, αλλά ως χαμαιλέων φορέας μιας διάχυτης σεξουαλικότητας που σε πνίγει γλυκά γλυκά σε όποιο φύλλο και αν ανήκεις. Ερωτικός, θελτικτός, τρομακτικός, παρανοϊκός, θλιμμένος, ανασφαλής, προδομένος, ο πολυδιάστατος χαρκτήρας του εξωγήινου επιστήμονα, θα ανήκει για πάντα στον Tim Curry, στο κούνημα των γοφών του και σε αυτή την κολασμένη μπελγκραβιανή προφορά. Η επιτυχία της ταινίας προκύπτει ακριβώς από αυτόν τον απελευθερωμένο χαρακτήρα.
Γεννημένο μέσα στην punk έξαρση άλλωστε, το μιούζικαλ αυτό ήταν ίσως το αντίστοιχο “Express Your Self” της Madonna ή ένα “Born This Way” της Lady Gaga αν προτιμάτε οι νεότεροι. Ήταν όμως πιο σκοτεινό, πιο μυστηριώδες και με στόχο τον για πάντα ανεξερεύνητο πλανήτη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας με τά πηχτά σύννεφα, την αφόρητη υγρασία και τις δελεαστικές μυρωδιές.
