Eurovision 2024: Όχι δεν θα γκρινιάξουμε για το κοινό της Ελλάδας με το εφτάρι και της Κύπρου με το οχτάρι σε “αυτή που δεν θα έπρεπε να είναι εδώ”- η ιστορία ποτέ δεν διδάσκει, το έχουμε εμπεδώσει πια. Ούτε για τη “διαγραφή” της Ολλανδίας από τη σίγουρη είσοδο της στην τελική πεντάδα για “ανάρμοστους” λόγους. Ούτε για τα χρώματα ενός γερμένου κατά το δοκούν no political κορεσμού που παραλίγο να διαλύσει έναν διαγωνισμό που θεωρητικά -τραγικά θεωρητικά πλέον- φτιάχτηκε για την ένωση των λαών περισσότερο από την ένωση της μουσικής τους. Μέσα έστω από ένα ξόδεμα “φθηνής” τηλεοπτικής διασκέδασης, που μια φορά τον χρόνο μοιάζουμε να το χρειαζόμαστε τόσο.
Όχι δεν θα γκρινιάξουμε με όλους αυτούς τους τηλεοπτικούς αστέρες που έτρεξαν να κάνουν τσουρέκια την ψυχολογία της ελληνικής αποστολής, αφού αυτός ο τόπος γεννά μόνο ειδήμονες και γνώστες των πάντων. Και ούτε φυσικά με τις επιτροπές που αγνόησαν επιδεικτικά το Ζάρι σε αντίθεση με τον κόσμο που το αγκάλιασε και χόρεψε μαζί του.
Όχι δεν θα γκρινιάξουμε με τα χάλια της EBU – με κορυφαίο της επίτευγμα την επαναλαμβανόμενη χρήση ψεύτικων χειροκροτημάτων ή την “εμφάνιση” στα σόσιαλ της, της συμμετοχής της Πορτογαλίας από τον ημιτελικό, γιατί στον τελικό άλλαξε το χρώμα των νυχιών της ώστε να παραπέμπουν σε παλαιστινιακά σύμβολα.
Όχι, καλύτερα θα μείνουμε σε αυτά που μας έκαναν να χαμογελάμε χτες, σε αυτά που μας θύμισαν πως αυτός ο “κιτς” διαγωνισμός κρύβει πάντα μέσα του μια μεγάλη καρδιά και βαθιά ενσυναίσθηση που οι συναισθηματικά αδαείς δύσκολα θα κατανοήσουν.
Τα δέκα που δεν ξεχνάμε από χθες
Όταν οι επιτροπές παθαίνουν συγχρονισμό και ανταλλάσσουν δωδεκάρια και τα “αγαπάκια” ανταλλάσσουν φιλιά
https://www.tiktok.com/@cezaxo/video/7367871892201508128?_r=1&_t=8mH8dfFzSXB
Όταν η χαρά, ο σεβασμός και αγάπη στο παρεάκι της Ελβετίας, της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, δηλαδή των Nemo, Marina, Ilοana και Bambie περισσεύουν, μετά την εμφάνιση του the first non binary winner, αυτό γίνεται η καλύτερη απάντηση στην τοξικότητα των τελευταίων ημερών
Όταν το Nemo σπάει το βραβείο και βρίσκει μια καλή αφορμή να πει μια αλήθεια
https://twitter.com/xsteeewx/status/1789441879878029511?s=46&t=GqxyEM1mxfx4eVFtIlSp-Q
Όταν η Queen της Ιταλίας βρήκε τρόπο να ξεγελάσει την EBU
Όταν ένα βίντεο “αποκαλύπτει” ποιοι έκαναν την πραγματική δουλειά, όλο το βράδυ!
Όταν ο “επιθετικός” προγραμματισμός της συμμετοχής “αυτής που δεν θα έπρεπε να είναι εδώ”, μαζεύει μεν 323 βαθμούς κατακτώντας τη δεύτερη θέση στις επιλογές του κοινού, αλλά δεν τη βοηθά να μπει στην τελική τριάδα (οι επιτροπές είχαν περισσότερο μυαλό και μνήμη).
https://twitter.com/epigeiathea/status/1789259127706767792?s=46&t=GqxyEM1mxfx4eVFtIlSp-Q
Όταν η Σουηδή Queen Loreen, ξέρει και πώς να ξeκαθαρίζει τη θέση της αλλά και πώς να χορεύει ακινητοποιημένη πάνω σε μια καρέκλα.
https://www.youtube.com/watch?v=gN9ZMLvFCFs
Όταν η πιο joyful εμφάνιση της βραδιάς καταφέρνει να μπει δεκάδα (είναι τρελή και την αγαπάμε).
https://twitter.com/shpurot/status/1789428039081693658?s=46&t=GqxyEM1mxfx4eVFtIlSp-Q
Όταν το booing πάει προς την πιο σωστή κατεύθυνση
Όταν συμβαίνει το απίθανο 69,2% της ΕΡΤ τη στιγμή που εμφανίστηκε η Μαρίνα Σάττι στη σκηνή, όπως και το ακόμη πιο απίθανο 80,3% στο τέταρτο (01:15 – 01:30) – εκεί δηλαδή που τα αποτελέσματα έπαιρναν φωτιά.
https://www.youtube.com/watch?v=ENb4LCeq9Lc
![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
