Στο Felicita, στο Ρουφ, βρίσκεται η ευτυχία

Αν κάτι ξέρουν να κάνουν καλά στο Felicita είναι να σου χαρίζουν διαρκώς μικρές δόσεις ευτυχίας. Καθόλου τυχαίο το όνομά του, λοιπόν, αφού και το τραγούδι από το οποίο εμπνεύστηκε, όταν το ακούς, δεν μπορείς παρά να χαμογελάσεις και να νιώσεις ευφορία. 

Το όνειρο γεννήθηκε το 2017 σε ένα ταξίδι στην Ιταλία. Εκεί ο Κωνσταντίνος Μπόλας και ο Αλέξανδρος Καμπέρης είχαν πρώτη φορά την ιδέα, όταν μαζί με φίλους βρέθηκαν να τραγουδούν ξανά και ξανά το αγαπημένο τραγούδι του Al Bano και της Romina Power, διασχίζοντας λιβάδια στην Τοσκάνη και καταλήγοντας σε ημιυπόγεια aperitivo bar στα στενά της Φλωρεντίας και της Σιένα.

Έκτοτε μεσολάβησαν πολλά. Έξι χρόνια αργότερα όμως, με την προσθήκη του Γιώργου Μαθιουδάκη, το όνειρο έγινε πραγματικότητα.

Όπως λένε και οι ίδιοι, «Υπάρχουν 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, άρα και 8 δισεκατομμύρια ορισμοί της ευτυχίας. Για εμάς, ευτυχία είναι να ανοίγεις ένα bar με τους φίλους σου. Ή να μπαίνεις σε ένα και να τους βρίσκεις όλους εκεί».

Και το Felicita φτιάχτηκε ακριβώς με αυτό το σκεπτικό. Να είναι σαν μια γιορτή που θα μπορούσες να συναντήσεις σε κάθε πόλη της Μεσογείου, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πίσω αυλή. Μια γιορτή με φίλους, αλλά και αγνώστους που γίνονται φίλοι, με το φαγητό να μοιράζεται, με ζεστά πιάτα, με αλλαντικά και τυριά, με μοναδικά aperitivo και επιλεγμένα κρασιά να χαρίζουν ευθυμία, με γέλια, αγκαλιές και κουβέντες για ώρες. Και το έχει καταφέρει, αφού ακόμα και αν κάποιος το επισκέπτεται για πρώτη φορά, νιώθει σαν να έχει ξανάρθει αλλά και ότι αυτό είναι πλέον το στέκι του.

Τον Κωνσταντίνο τον γνωρίζω περίπου 15 χρόνια και μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτό το όνειρο δεν ήταν απλώς μια ακόμη επιχειρηματική ιδέα, αλλά μια πραγματική ανάγκη να δημιουργήσει έναν χώρο στον οποίο όλοι θα αισθάνονται ανεμελιά και χαρά, ακριβώς όπως αισθάνεται μια παρέα αγαπημένη, σε ένα μεγάλο τραπέζι σε ένα ιταλιάνικο στενό ή σε έναν κήπο στην Τοσκάνη. 

Και το Felicita, με τον μεγάλο, φωτεινό εσωτερικό του χώρο και τις παρέες που μαζεύονται στα μαξιλάρια έξω και στα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, σε βάζει σε αυτήν ακριβώς τη διάθεση. Της ανεμελιάς και της χαράς. Στη βιομηχανική περιοχή του Ρουφ, οι αρχιτεκτόνισσες Έφη Μαλανδράκη και Βαρβάρα Κουντζάκη [A.Sylo design shelter], φίλες κι αυτές, ανέδειξαν τμηματικά την λιθοδομή ενός παλιού φούρνου του 1950, που έφερε τα αποτυπώματα του χρόνου στις “γυμνές” του τοιχοποιίες, στα μεγάλα βιομηχανικά ανοίγματα και το εντυπωσιακό στεγασμένο του αίθριο. Μια μεγάλη 8μετρη μπάρα που διατρέχει τον χώρο, ενώνει οπτικά και χωρικά τα δύο επίπεδα. Στην άκρη της μπάρας δεσπόζει ένας ψηλός φίκος. Η εσωτερική φύτευση και τα μάρμαρα σε διαφορετικά χρώματα και σχήματα στη θέση του κλασικού πλακόστρωτου, σου δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια παλιά αθηναϊκή αυλή.

Το aperitivo είναι το αγαπημένο απογευματινό δροσερό ποτό των Ιταλών, που το πίνουν πριν ή μαζί με το φαγητό για να τους ανοίξει την όρεξη. Πλέον το aperitivo συνοδεύει οποιαδήποτε στιγμή μέσα στη μέρα και έχει καθιερωθεί σαν υπέροχη ανάσα δροσιάς. Αυτό ακριβώς προσφέρει και το Felicita με τα δικά του aperitivo. Ο bar manager, Μάριος Ηλιόπουλος (Six Dogs, Architects of Time κ.α) φτιάχνει μια πλούσια λίστα με ονόματα επηρεασμένα από ταινίες που γυρίστηκαν στα στούντιο της Cinecitta (Satyricon, Spartacus, La Traviata, Amarcord, The Leopard κ.ά.).  

Η προετοιμασία όλη γίνεται χειροποίητα στην κουζίνα, χωρίς έτοιμα σιρόπια ή μαρμελάδες. Aperitivo με αλκοόλ, αλλά και χωρίς, κάποια απλά και κάποια πιο περίπλοκα (πραγματικά είναι πρόκληση τα υλικά, θέλεις να τα δοκιμάσεις όλα), αλλά η λίστα των ποτών δεν σταματά στα aperitivo αφού στον κατάλογο υπάρχουν οκτώ διαφορετικά negroni και πολλά κλασικά κοκτέιλ with a twist.

Satyricon

La Traviata και Gimlet

Maybe Negroni (Negroni χωρίς αλκοόλ)

Φυσικά το aperitivo χρειάζεται και φαγητό για να το συνοδεύει και στο Felicita αυτό το έχει αναλάβει ο ταλαντούχος Νίκος Ντιναπόγιας (Materia Prima, The Clumsies, Black Duck κ.α). Βασιζόμενος στη φιλοσοφία του no waste και της εποχικότητας των υλικών, ετοιμάζει βενετσιάνικες μπρουσκέτες, τα λεγόμενα Cicchetti, κροκέτες πανσέτας (μαγεία), χειροποίητα νιόκι γλυκοπατάτας (κι άλλη μαγεία), πολπέτες gazpacho και πολλά άλλα, που ήθελα ειλικρινά να τα δοκιμάσω όλα αλλά με το ζόρι έκανα μια σοφή επιλογή για αρχή. Γιατί το σίγουρο είναι πώς αν πας μία φορά, θα ξαναπάς πολλές και θα τα δοκιμάσεις όλα. Φυσικά, επειδή το Felicita έχει και μια μεγάλη λίστα από κρασιά, δεν λείπουν τα πλατό με επιλεγμένα τυριά και αλλαντικά, τα οποία αλλάζουν διαρκώς. 

Τα Cicchetti

Κροκέτες πανσέτας με κρέμα μάραθου

Μορταδέλα, μπουράτα και φυστίκι Αιγίνης

Νιόκι γλυκοπατάτας με πέστο μυρωδικών

Θα προτείνω για αρχή να μη χάσετε τις κροκέτες πανσέτας, τα νιόκι γλυκοπατάτας (είπαμε, μαγεία) και τα Cicchetti, τα οποία δοκίμασα όλα: με καπνιστό μύδι, μουστάρδα και μυρωδικά, με παστράμι, πιπεριά Φλωρίνης και καραμελωμένα κρεμμύδια, με σαρδέλα φιλέτο, ντομάτα και κρέμα τυριού, με γραβιέρα Μεσσηνίας, καπνιστό χοιρινό και τσάτνεϊ μήλου και με κρέμα λαχανικών και αγκινάρα. Και φυσικά την εξαιρετική μορταδέλα με μπουράτα και φυστίκι Αιγίνης.     

Το κρασί δένει αρμονικά ολόκληρη την φιλοσοφία του Felicita και η wine expert Μαρούλα Μαυρογιανοπούλου (Οινοχόος, NotAnExpert) επιμελείται με φροντίδα μια λίστα που περιλαμβάνει επιλεγμένες ετικέτες κατά κύριο λόγο από την Ελλάδα, αλλά φυσικά κι από τον ξένο αμπελώνα. 

Όλα στο Felicita είναι φροντισμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και μιλώντας για λεπτομέρειες, ψάξτε να βρείτε τον Al Bano και τη Romina Power μέσα στον χώρο, και δεν αναφέρομαι στη μουσική -που έτσι κι αλλιώς είναι ακριβώς η μουσική που χρειάζεται ένα τέτοιο μαγαζί της παρέας. Soulful, ξέγνοιαστη, ταξιδιάρικη, σωστή για να σου φτιάξει τη διάθεση χωρίς να σε εμποδίζει στο “to know us better”. Και είναι γεγονός ότι από την πρώτη επίσκεψη, μετά από λίγες γουλιές δροσιάς, λίγο τσίμπημα στα τυράκια και λίγη χαρούμενη κουβέντα, θα πεις Tutto Passa (όλα περνάνε) και θα το εννοείς!