Η μουσική του ταυτότητα είναι επηρεασμένή από διάφορα είδη, από electronica και house, μέχρι synth-pop και ντίσκο. Με δύο album στο ενεργητικό του, το Olympic το 2016 και το Joshua το 2019, ετοιμάζεται σε λίγες μέρες για την κυκλοφορία του τρίτου του δίσκου, Teenagers, και την επερχόμενη εμφάνισή του στις 15 Μαΐου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ο French 79, ή Simon Henner όπως μάλλον τον φωνάζουν οι δικοί του άνθρωποι, είναι ένας Γάλλος μουσικός και παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής που έγινε γνωστός τα τελευταία δέκα χρόνια για τον συνδυασμό συνθετικών ήχων και ρυθμικών μελωδιών. Εμείς μιλήσαμε μαζί του για σύνθια, το μέλλον τη γαλλικής ηλεκτρονικής σκηνής και αν τελικά οι κιθάρες βγάζουν περισσότερο συναίσθημα από τα συνθεσάϊζερ.
Πώς ενδιαφέρθηκες αρχικά για την ηλεκτρονική μουσική και τι σε οδήγησε να ακολουθήσεις μια καριέρα ως καλλιτέχνης;
Ανακάλυψα την ηλεκτρονική μουσική χάρη στις μεγαλύτερες αδελφές μου που άκουγαν Depeche Mode όταν ήμουν 10 ετών. Με συγκίνησαν πολύ και επηρέασαν σημαντικά τη μουσική μου καριέρα. Είχα τότε pop μπάντες, μετά rock μπάντες και αργότερα, όταν ανακάλυψα το στούντιο και τα συνθεσάϊζερ, θυμήθηκα αμέσως εκείνη την εποχή των Depeche Mode. Από τότε, έχω πάντα πάθος για αυτή τη μουσική και αφού αγόρασα το πρώτο μου synth πάντα ονειρευόμουν να το κάνω το επάγγελμά μου.
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα French 79;
Είναι μάλλον απλώς επειδή είμαι Γάλλος και γεννήθηκα το 1979.
Πώς θα περιέγραφες τον ήχο σου και τις κύριες επιρροές πίσω από τη μουσική σου; Ποιοι είναι οι ήχοι και οι καλλιτέχνες που σε διαμόρφωσαν;
Μου αρέσει απλώς να λέω ότι κάνω ηλεκτρονική μουσική. Προσπαθώ να κάνω μόνο αυτό που μου αρέσει, και μπορεί να πηγαίνει σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Μερικές φορές μπορεί να είναι πιο κοντά στην pop όταν υπάρχουν φωνητικά και μερικές φορές είναι πιο electro. Στα live μου, υπάρχουν στιγμές που μπορεί η μουσική μου να είναι πιο κοντά στην techno. Δεν έχω πραγματικά καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει σε αυτό το είδος μουσικής. Επηρεάζομαι από πολλά άλλα πράγματα και ιδιαίτερα από αυτό που βιώνω στην καθημερινότητά μου.
Τι νομίζεις ότι ξεχωρίζει τη γαλλική ηλεκτρονική μουσική από αυτή που παράγεται σε άλλες χώρες;
Πιστεύω ότι η ιδιαιτερότητα της γαλλικής οπτικής στη μουσική αυτή είναι ότι δεν βάζει φραγμούς. Είναι αυτός ο τρόπος σύνθεσης που διαφοροποιεί τη Γαλλία από όλες τις άλλες χώρες. Οι Γερμανοί είναι οι ισχυρότεροι στον ήχο αυτό, οι Άγγλοι είναι πρωτοπόροι και οι Γάλλοι προσθέτουν ένα μικρό στρώμα εξευγενισμού στην ηλεκτρονική μουσική. Αυτό περνάει μέσα από τις μελωδίες και τις αρμονίες που χρησιμοποιούνται. Μεγαλώσαμε με ταινίες όπου οι συνθέτες χρησιμοποιούσαν συνθεσάϊζερ για να αντικαταστήσουν τις ορχήστρες, επειδή ήταν πολύ ακριβές. Νομίζω ότι οι αναφορές μας προέρχονται από αυτή την κουλτούρα της μουσικής στις ταινίες.
Πώς έχει εξελιχθεί ο ήχος σου από τότε που ξεκίνησες την καριέρα σας ως French 79;
Προσπαθώ να αλλάξω τα συνθεσάϊζερ που χρησιμοποιώ σε κάθε άλμπουμ. Χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά 2 ή 3 συνθεσάϊζερ ανά άλμπουμ για να έχω συνοχή στον ήχο. Σε αυτό το τελευταίο album, είναι πιθανότατα το Minimoog D που μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε κάθε τραγούδι.
Ποια είναι η αγαπημένη σου συνεργασία μέχρι τώρα;
Είμαι πολύ περήφανος για την τελευταία μου συνεργασία με την Olivia Merhilati, η οποία είναι η τραγουδίστρια των The Do. Πάντα ήξερα ότι είχε έναν τόνο φωνής που ταιριάζει καλά με τον τρόπο που φιλτράρω τα συνθεσάϊζερ μου. Ανταποκρίθηκε αμέσως και η συνεργασία πήγε πραγματικά υπέροχα.
Πώς ενσωματώνεις τα visuals στις ζωντανές εμφανίσεις σου για να δημιουργήσεις μια μοναδική εμπειρία για το κοινό σου;
Προσπαθώ να το σκέφτομαι πολύ εκ των προτέρων, γιατί όταν είμαι στη σκηνή δεν βλέπω καθόλου τα visual πίσω μου! Ο στόχος μου είναι να αφηγηθώ μια ιστορία από την αρχή ως το τέλος, αλλά και να προσέχω να μην κατευθύνω το κοινό στην ατμόσφαιρα που έχω εγώ στο μυαλό μου. Προτιμώ να ζήσει κάθε άτομο που παρακολουθεί τη συναυλία μου όπως θέλει. Προσπαθώ να επιλέγω οπτικά στοιχεία που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει διαφορετικά.
Ως καλλιτέχνης της ηλεκτρονικής σκηνής, πώς επιτυγχάνεις την ισορροπία μεταξύ της χρήσης ψηφιακών εργαλείων και της διατήρησης μιας συναισθηματικής σύνδεσης του κοινού με τη μουσική σου;
Βρίσκω ότι η χρήση ηλεκτρονικών οργάνων μπορεί να φέρει πολλά συναισθήματα. Κάθε ήχος είναι πραγματικά μοναδικός και αφηγείται μια διαφορετική ιστορία ανάλογα με τον τρόπο που χρησιμοποιείται. Υπάρχει περισσότερη ευελιξία με ένα συνθεσάϊζερ παρά με ένα μπάσο.
Πώς έχει εξελιχθεί η σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια και ποιες τάσεις βλέπεις να εμφανίζονται στο είδος;
Η ηλεκτρονική μουσική είναι πλέον παρούσα στο παρασκήνιο σε πολύ περισσότερα είδη μουσικής. Υπάρχει ολοένα και περισσότερη ηλεκτρονική μουσική στο rap, στην pop και ιδιαίτερα στη μουσική ταινιών. Νομίζω ότι η εξέλιξή της περνά μέσα και από τα άλλα είδη μουσικής. Αυτό που σίγουρα θα αλλάξει τα πράγματα, είναι ο τρόπος σύνθεσης και παραγωγής ήχου.
Ποιον ρόλο πιστεύεις ότι παίζει η ηλεκτρονική μουσική στο σημερινό πολιτιστικό τοπίο, ειδικά στη Γαλλία;
Πρόκειται για έναν αρκετά ιδιαίτερο ρόλο, καθώς η ηλεκτρονική μουσική στη Γαλλία ακόμα δυσκολεύεται να θεωρηθεί σαν κάτι σημαντικό μουσικά. Κατά τη διάρκεια της περιόδου των βραβείων στη Γαλλία, δεν υπάρχει ακόμα η κατηγορία “ηλεκτρονικής μουσικής”. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να της δοθεί προσοχή στην ηλεκτρονική μουσική – και της αξίζει όταν είναι κατά κύριο λόγο η μουσική που εξάγεται περισσότερο στο εξωτερικό. Αλλά είμαι αισιόδοξος, θα έρθει η ώρα της.
Υπάρχουν επερχόμενες κυκλοφορίες που σε κάνουν πολύ χαρούμενο;
Φυσικά, η κυκλοφορία του άλμπουμ μου στις 5 Μαΐου. Είναι καρπός αρκετών ετών δουλειάς, και είναι πάντα χαρά μου να κάνω τους ανθρώπους να ακούνε και να ανακαλύπτουν αυτό που έχω κάνει!
