Ένας μήνας πολέμου στην Ουκρανία (οι μετρήσεις αφορούν την περίοδο μέχρι και τις 24 Μαρτίου) οδήγησε στον εκτοπισμό 4,3 εκατομμυρίων παιδιών – περισσότερα από τα μισά από τον εκτιμώμενο πληθυσμό των 7,5 εκατομμυρίων παιδιών της χώρας. Αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από 1,8 εκατομμύρια παιδιά που πέρασαν σε γειτονικές χώρες ως πρόσφυγες και 2,5 εκατομμύρια που είναι τώρα εσωτερικά εκτοπισμένα εντός της Ουκρανίας.
Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, 78 παιδιά έχουν σκοτωθεί και 105 έχουν τραυματιστεί στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου στις 24 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία αντιπροσωπεύουν μόνο εκείνες τις αναφορές που ο ΟΗΕ μπόρεσε να επιβεβαιώσει, και ο πραγματικός απολογισμός είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερος.
Τα παιδιά που έμειναν στις βομβαρδισμένες πόλεις, αυτά που δεν κατάφεραν να διαφύγουν σε πιο ασφαλή και μακρυά από τον πόλεμο μέρη, υποφέρουν πραγματικά από πολύ σοβαρά πράγματα – βία, βομβαρδισμούς, μάχες σώμα με σώμα, απώλεια, σωματικό πόνο, ανασφάλεια, τρόμο, αγωνία.
Το χωριό Λουκάσιβκα (Lukashivka) βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Τσερνίχιβ στην βόρεια Ουκρανία, στα σύνορα με την Λευκορωσία. Είναι από τις πρώτες πόλεις που δέχθηκαν την επίθεση των Ρώσων, όταν στις 26 Φεβρουαρίου περικυκλώθηκε από τα ρωσικά τανκς και οι Ρώσοι στρατιώτες εισέβαλαν στους δρόμους. Δύο μήνες μετά, οι Ρώσοι έχουν αποχωρήσει από το βόρειο τμήμα της Ουκρανίας και οι κάτοικοι στο Λουκάσιβκα προσπαθούν να στήσουν μια ζωή από την αρχή.
Τα παιδιά του χωριού παίζουν ανάμεσα στα ερείπια που άφησαν πίσω τους η εισβολή κι ο πόλεμος. Βομβαρδισμένα κτίρια, ρημαγμένοι δρόμοι, κατεστραμμένα τανκς, διαλυμμένα αυτοκίνητα. Άψυχα κουφάρια από ό,τι κάποτε συνιστούσε τον περίκλειστο κόσμο των μεγάλων, μετατρέπονται μέσα από την ανεξάντλητη παιδική φαντασία, σε δικό τους παιχνίδι. Τα παιδιά νιώθουν οι ατρόμητοι εξευρευνητές ενός καπνισμένου τέρατος χωρίς δόντια. Ίσως να ξεφεύγουν από την θλίψη τους, ίσως να διασκεδάζουν απλώς τον φόβο τους. Είναι όμως οι μικροί θηρευτές της ελπίδας ότι ο πόλεμος έφυγε μακριά, οι βομβαρδισμοί είναι μια θλιβερή ανάμνηση και η ζωή μπορεί να ανθίσει ξανά. Στο χωριό Λουκάσιβκα.
Παιδιά της περιοχής παίζουν κοντά σε ένα κατεστραμμένο ρωσικό τανκ. Λουκασίβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Ένας άνδρας σε τρακτέρ οργώνει ένα χωράφι στο χωριό Λουκάσιβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Παιδιά της περιοχής διασχίζουν με ποδήλατα μονοπάτια με καμένους ρωσικούς όλμους. Λουκάσιβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Η Iryna Terekhova στέκεται στην είσοδο του κατεστραμμένου σπιτιού της. Λουκάσιβκα, βόρεια Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Ένα μικρό αγόρι με το όνομα Fadey, παίζει μπροστά από το σχολείο του χωριού. Λουκάσιβκα, βόρεια Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Παιδιά της περιοχής εξερευνούν ένα κατεστραμμένο ρωσικό τανκ στο χωριό Λουκάσιβκα, βόρεια Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Ένα αγόρι με το όνομα Bohdan στέκεται σκεφτικό στο δρόμο με το ποδήλατό του. Λουκάσιβκα, βόρεια Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Ο Fadei και ο Alexander πίνουν χυμό κοντά στα ερείπια της Εκκλησίας της Ανάληψης που χτίστηκε το 1913 και καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της ρωσικής κατοχής του χωριού Λουκασίβκα. Οι κάτοικοι λένε ότι οι Ρώσοι στρατιώτες χρησιμοποίησαν την εκκλησία σαν αποθήκη πυρομαχικών και οι ουκρανικές δυνάμεις βομβάρδισαν τον ναό για να κάνουν τους Ρώσους να φύγουν. Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Ένα κορίτσι πηδά από ένα ρωσικό στρατιωτικό φορτηγό. Λουκάσιβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Αγελάδες τρώνε σανό έξω από έναν κατεστραμμένο αχυρώνα. Λουκάσιβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Παιδιά της περιοχής παίζουν στα ερείπια ενός γκαράζ. Λουκάσιβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
Ο Alexander τρέχει ανάμεσα στα ερείπια της Εκκλησίας της Ανάληψης που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της ρωσικής κατοχής. Λουκάσιβκα, Ουκρανία, 27 Απριλίου 2022.
