Τις τελευταίες εβδομάδες, ο χρόνος που περνούν τα παιδιά μπροστά σε μια οθόνη έχει πάρει μια εντελώς νέα σημασία, με τα σχολεία να έχουν κλείσει και εκατομμύρια ενήλικες να εργάζονται από το σπίτι. Όπως άλλαξαν τα δεδομένα έτσι, θα πρέπει πιθανότατα να αλλάξουν και οι κανόνες της οικογένειάς σας.
Κάτι που μοιάζει να απασχολεί πλέον, πολλούς γονείς είναι το γεγονός πως τα παιδιά τους περνούν πια περισσότερες ώρες μπροστά σε μια οθόνη τεχνολογίας, εφόσον τις περισσότερες ώρες της ημέρας είναι σπίτι. Υπάρχει κάποια χρυσή τομή στην χρήση της τεχνολογίας από τα παιδιά όμως;
Σίγουρα περισσότερο από ό, τι πριν. Στον κόσμο πριν από τον κορονοϊό, έρευνα σε Αμερικανούς γονείς από το Common Sense Media διαπίστωσε ότι τα παιδιά ηλικίας έως και 8 ετών, περνούσαν κατά μέσο όρο μία ώρα και 40 λεπτά την ημέρα, μπροστά από κάποια οθόνη. Για παιδιά ηλικίας 8 έως 12 ετών, ο μέσος ώρες ανεβαίνει στις δυόμισι ώρες, αλλά ίσως οι γονείς να μην είναι απολύτως ακριβής με τα νούμερα που δήλωνουν. Η εταιρεία Nielsen, η οποία χρησιμοποιεί μετρητή για την παρακολούθηση της χρήσης των διάφορων media, διαπίστωσε το 2015 ότι τα παιδιά ηλικίας 2 έως 11 ετών περνούσαν κατά μέσο όρο 27 ώρες εβδομαδιαίως μπροστά σε οθόνες υπολογιστών, τηλεοράσεων, κινητών και τάμπλετ, δηλαδή 3,9 ώρες την ημέρα.
Τώρα που μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης των παιδιών, αλλά και της κοινωνικής ζωής τους, λαμβάνει χώρα online, θα πρέπει να αφήσετε τα χρονικά όρια στην άκρη και να στρέψετε την προσοχή σας στο κατά πόσο είναι ισορροπημένη η χρήση αυτών των media από τα παιδιά. Όταν θα καθορίσετε τους κανόνες, να λάβετε υπόψιν την ηλικία των παιδιών σας, την ανάπτυξη τους, αλλά και την οικογενειακή σας δυναμική. Τα χρονικά όρια είναι πιο κατάλληλα και ευκολότερα εφαρμοστέα στις πιο μικρές ηλικίες. Για παράδειγμα μπορούν οι κανόνες σας να μοιάζουν κάπως έτσι: Όχι οθόνες μία ώρα πριν τον ύπνο, επειδή χαλάνε την ποιότητα του ύπνου. Όχι οθόνες την ώρα του φαγητού, επειδή παρεμποδίζουν την προσεκτική κατανάλωση του και την οικογενειακή συζήτηση. Οι οθόνες επιτρέπονται μόνο αφού έχουν ήδη κάνει τις σχολικές τους εργασίες στο διαδίκτυο και έχουν παίξει έξω ή έστω έχουν κινηθεί.
Οι κανόνες που αφορούν τον χρόνο που περνάνε τα παιδιά μπροστά σε συσκευές τεχνολογίας πρέπει να αλλάζουν όλη την ώρα ούτως ή άλλως, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οπότε μην ανησυχείτε πολύ για αυτό. Κρατήστε τις γραμμές επικοινωνίας με τα παιδιά σας ανοικτές και μιλήστε μαζί τους τώρα για να τους βοηθήσετε να προβληματιστούν σχετικά με το πώς αισθάνονται όταν περνούν πολύ χρόνο online ή σε ορισμένες μορφές ηλεκτρονικών δραστηριοτήτων.
Φυσικά. Η online συζητήσεις με συγγενείς ή ένα online μάθημα για πιάνο είναι καλύτερα από το να κάθονται παθητικά μπροστά σε μια οθόνη ή να παίζουν παιχνίδια.
Καλό θα ήταν να μην κάνετε κάτι πολύ δραστικό, όσο αφορά στο χρόνο που περνούν τα παιδιά σας μπροστά σε μια οθόνη τεχνολογίας. Ο λόγος; Αν απαγορεύσετε την χρήση όλων των οθονών στο σπίτι σας, αρνείστε στα παιδιά την ευκαιρία να μάθουν να ρυθμίζουν μόνα τους τον χρόνο τους. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά τα παιδιά κάτω των 2 να βρίσκονται μπροστά από μια οθόνη μόνο εάν πρόκειται για να συνομιλήσουν με κάποιον συγγενή ή φίλο. Τα μεγαλύτερα παιδιά όμως, το ιδανικό θα ήταν να έχουν οι γονείς την επίβλεψη, ώστε η χρήση αυτή να μην καταλήξει να είναι μια ανθυγιεινή συνήθεια, να βοηθήσουν τα παιδιά να ερμηνεύσουν τι παρακολουθούν και να πλαισιώσουν την τηλεόραση και τα βίντεο ως part-time δραστηριότητα.
Ίσως δεν είναι ιδανικό. Ακριβώς όπως δεν θα χρησιμοποιούσαμε την τροφή ως ανταμοιβή, έτσι δεν πρέπει να συνδέσουμε ιδανικά τη συμπεριφορά και τη συμμόρφωση με τις οθόνες,. Θέλετε να έχετε καλύτερα εργαλεία πάνω σας, όπως ο έπαινος και τα χρονικά όρια για τα μικρότερα παιδιά και για τα μεγάλα παιδιά, διαπραγματεύσεις, συμβιβασμούς και φυσικές συνέπειες.
Αυτό συμβαίνει πολύ, επειδή τα μέσα τεχνολογία είναι πολύ ενθαρρυντικά και όταν τραβάτε το ερέθισμα μακριά, τα παιδιά χρειάζονται κάτι να κάνουν με όλη αυτή την κορτιζόλη και την αδρεναλίνη. Συχνά η αντίδραση τους είναι εκρηκτική. Μερικοί τρόποι για να προλάβετε τυχόν εκρήξεις θυμού:
Ίσως είναι κάτι τρομακτικό, ίσως είναι κάτι σεξουαλικό, ίσως είναι κάτι βίαιο ή προσβλητικό, η απάντηση όμως είναι η ίδια: «Μιλήστε μαζί τους και ακούστε τους». Στην πραγματικότητα, πρέπει να κάνουμε μια συνεχή τακτική συζήτηση με τα παιδιά μας για το τι βλέπουν. Όλα τα μέσα ενημέρωσης είναι εκπαιδευτικά. Τα παιδιά παίρνουν υποδείξεις για την κατάλληλη ή αναμενόμενη συμπεριφορά. Έτσι ιδανικά θέτουμε ερωτήσεις, αλλά και βοηθάμε τα παιδιά να κατανοήσουν, με κατάλληλο τρόπο ανάλογα με την ηλικία τους, ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι μια επιλεκτική και λοξή αναπαράσταση της πραγματικότητας.
Αν είναι τρομακτικό: Οι παιδικές ανησυχίες και οι φόβοι για το σκοτάδι είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο, οπότε μην ανησυχείτε υπερβολικά αν τα παιδιά σας έχουν εφιάλτες από κάτι που παρακολούθησαν. Αν είδαν κάτι στις ειδήσεις, δείξτε τους σε ένα χάρτη πόσο μακριά είναι. Τυφώνας ή απαγωγή; Τονίστε πόσο σπάνιο είναι. Ζόμπι; Υπενθυμίστε τους ότι είναι πλάσματα της φαντασίας.
Σύμφωνα με έρευνες, τα περισσότερα παιδιά έχουν δει online κάποιο σεξουαλικό υλικό από τα 13 τους κιόλας χρόνια. Να είστε ανοιχτοί σχετικά με αυτό. Να μην προσποιείστε ότι δεν είναι υπάρχει. Αφήστε τα παιδιά σας να ξέρουν ότι μπορούν να έρθουν σε σας αν δουν κάτι που προκαλεί σύγχυση και πως δεν θα έχουν πρόβλημα. Επίσης, μιλήστε τους, καθώς μεγαλώνουν, για το πώς η online απεικόνιση του σεξ δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική ζωή και πως οι εικόνες αυτές μπορούν να κάνουν τις σχέσεις λιγότερο ικανοποιητικές.
ΠΗΓΗ: https://www.vulture.com/2020/03/how-much-tv-should-kids-watch.html
