Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχει προκύψει στην μάχη κατά του φονικού κορονοϊού είναι η έλλειψη ειδών προστασίας πρώτης γραμμής του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των νοσοκομείων. Παρά τις επανειλημμένες επισημάνσεις των άμεσων εμπλεκόμενων, γιατρών και νοσηλευτών, πως χρειάζονται τα είδη αυτά για να μπορέσουν να εργαστούν με ασφάλεια, οι ελλείψεις παραμένουν.
Και κάπου εδώ μια ερευνητική ομάδα που από αποτελείται από μέλη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και η start up εταιρεία TED3D, ακολουθώντας το παράδειγμα αντίστοιχων ομάδων του εξωτερικού, ρίχτηκε στη μάχη βάζοντας ως πρώτη προτεραιότητα την αλληλεγγύη και την υγεία του πληθυσμού.
Πιο συγκεκριμένα το TED3D (Ηλίας Φρυτζαλάς και Ελένη Ριγάκη) θέλοντας να συμβάλει έμπρακτα στη μάχη που δίνουν οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία της περιφέρειας και μακροπρόθεσμα της υπόλοιπης Ελλάδας, έχει ξεκινήσει ήδη συνεργασία με τον Επίκουρο Καθηγητή Γεώργιο Κ.Δ. Σαχαρίδη του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τον Καθηγητή Κωνσταντίνο Γουργουλιάνη, Διευθυντή της Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για να προσφέρει μια σειρά απαραίτητων εξαρτημάτων προστασίας προσωπικού και περίθαλψης ασθενών.
Η ομάδα του TED3D επισκέφτηκε κεντρικά νοσοκομεία της περιφέρειας Θεσσαλίας, αφουγκράστηκε τις βασικές και ρεαλιστικές ανάγκες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή και προχωρά στην παραγωγή προστατευτικών μασκών, ανέπαφων χειρολαβών θυρών και τμημάτων συστημάτων αναπνευστικής υποστήριξης ασθενών.
Η ομάδα σε συνεργασία με τους υπόλοιπους φορείς είναι πρόθυμη να βοηθήσει για όσο διάστημα απαιτηθεί και δεσμεύεται για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Να σημειωθεί ότι οι υπηρεσίες προσφέρονται από τους συνεργαζόμενους εθελοντικά, ενώ τα έξοδα σχεδιασμού, αγοράς πρώτων υλών και παραγωγής τελικών ειδών θα καλυφθούν από τους ίδιους.
Ο Ηλίας Φρυτζαλάς της TED3D απαντά στις ερωτήσεις της Popaganda.
Μέλη της ερευνητικής ομάδας.
Ποια είναι η δική σας συμμετοχή στην ερευνητική ομάδα; Όλα τα μέλη της ερευνητικής ομάδας έχουμε την ίδια ισότιμη συμμετοχή που σημαίνει ότι λάβαμε μέρος τόσο στην καταγραφή και μελέτη του προβλήματος όσο και στην παραγωγή της λύσης, δηλαδή στα είδη πρώτης ανάγκης και σχεδόν εξίσου και στην οικονομική υποστήριξη της προσφοράς.
Τι ελλείψεις έδειξε η έρευνα που κάνατε πριν προχωρήσετε στην παραγωγή ειδών; Στα νοσοκομεία της περιοχής η έρευνα έδειξε ότι υπάρχει έλλειψη σε είδη πρώτης ανάγκης, της πρώτης γραμμής που θα προστατέψει τους γιατρούς και νοσηλευτές όταν έρχονται σε επαφή με φορείς και ασθενείς. Η σημαντικότερη έλλειψη παρατηρήθηκε στις ασπίδες προστασίας που είναι το τελικό μέτρο στις ολόσωμες στολές που προστατεύει ολοκληρωτικά από τα σταγονίδια. Δεν έχει καμία σχέση με την απλή μάσκα που τους προσφέρει το κράτος, η ασπίδα είναι αδιαπέραστη.
Επίσης προτείναμε στα τμήματα των νοσοκομείων που θα υποδεχτούν ασθενείς τις hand free λαβές, που κι αυτές προφανώς προστατεύουν από τη μετάδοση. Καταγράψαμε ανάγκες και σε εξαρτήματα, αναλώσιμα που αφορούν την αναπνευστική υποστήριξη ασθενών.
Αυτό που μας τόνισαν όλες οι κλινικές είναι η έλλειψη ασπίδων, μας είπαν ότι δεν έχουν και ότι τις χρειάζονται χτες. Συνεπώς δώσαμε το μέγιστο της προσπάθειας σε αυτό αλλά επιπλέον έχουν σχεδιαστεί και άλλα προϊόντα που δυνητικά θα τα χρησιμοποιήσουν όταν θα αρχίσει να διαφαίνεται έλλειψη αλλά αυτή τη στιγμή εξυπηρετούμε τον τεράστιο όγκο ζήτησης που υπάρχει για ασπίδες.
Πότε αρχίσατε να παραδίδετε ασπίδες και πού; Οι πρώτες παραδόσεις ξεκίνησαν στις 26 Μαρτίου. Για την ώρα εξυπηρετούμε το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου, το νοσοκομείο Αλμυρού, Τρικάλων, Καρδίτσας, 1η Στρατιά Λάρισας που εξυπηρετεί όλα τα στρατιωτικά νοσοκομεία της χώρας, Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλίας, ΕΚΑΒ Θεσσαλίας. Ίσως είναι και κάπου αλλού που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή. Αυτά είναι ότι παραδώσαμε μέχρι τη Δευτέρα, γιατί παραδίδουμε σε όλη την Ελλάδα.
Οι παραδόσεις ξεκίνησαν στις 26 Μαρτίου.
Με ποια μέθοδο παράγονται οι ασπίδες; Οι ασπίδες δεν είναι 3D και αυτό γιατί επιλέχτηκε άλλη τεχνολογία, καθώς οι ανάγκες είναι άμεσες και έπρεπε να πάμε στη μέθοδο με την μεγαλύτερη ταχύτητα παραγωγής. Στις ασπίδες υπάρχει ήδη έλλειψη συνεπώς έπρεπε να την αντιμετωπίσουμε τάχιστα. Έτσι παρότι είμαστε ένα «μικρό», περιφερειακό κέντρο καταφέραμε να έχουμε δυναμικότητα 400 ασπίδων την ημέρα. Ως «όπλα» διαθέτουμε 4-5 τεχνολογίες, πιο γρήγορη αυτή τη στιγμή μέθοδος παραγωγής είναι η λεγόμενη αφαιρετική, δηλαδή τα λέιζερ και τα cnc router. Σε αυτά δουλεύονται οι ασπίδες και από αυτά παράγονται. Φυσικά υπάρχουν κι άλλες μέθοδοι αλλά είναι πιο αργές. Στόχος μας είναι να εξυπηρετήσουμε αυτό τον όγκο αναγκών και γι’ αυτό επιλέξαμε να δουλέψουμε έτσι. Καταλήξαμε λοιπόν σε ένα σχέδιο, που φυσικά είναι 100% δικό μας, που ενδείκνυται για τάχιστη παραγωγή.
Υπολογίζουμε ότι σε διάστημα δύο εβδομάδων θα μπορέσουμε να έχουμε μια παραγωγή περί των 5.000 ασπίδων, τις οποίες όχι μόνο θα έχουμε παράγει αλλά θα βρίσκονται στα χέρια αυτών που μας τις έχουν ζητήσει. Γιατί εκτός από την παραγωγή μιλάμε για την προετοιμασία, τη συναρμολόγηση, τη συσκευασία και την αποστολή. Πιστεύουμε ότι αν συνεχίσουμε σε αυτό τον ρυθμό θα μπορέσουμε να καλύψουμε ζήτηση για 5.000 ασπίδες. Καταλαβαίνετε, η κούραση είναι μεγάλη αλλά έχουμε την πολύτιμη βοήθεια εθελοντών ειδικά στο κομμάτι της συναρμολόγησης και της συσκευασίας. Επειδή όμως ακριβώς έχουμε εθελοντές δεν μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένα δεδομένα.
Φανταζόσασταν ποτέ ότι θα δημιουργηθεί μια τέτοια έκτακτη ανάγκη; Το φανταζόσασταν εσείς; Ένας στόχος της κίνησης μας ήταν ο παραδειγματισμός. Και οι άλλες χώρες που είχαν την κρίση δηλαδή η Κίνα, το Ισραήλ, η Ιταλία και η Ισπανία αναζήτησαν τη δυνατότητα εταιρειών που ασχολούνται με αυτές τις τεχνολογίες να προσφέρουν ώστε να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο υγείας αυτό το φαινόμενο με κοινωνική προσφορά. Με την αλληλεγγύη αντιμετωπίστηκε σε ένα βαθμό το κομμάτι των ελλείψεων. Κάποιοι, λοιπόν, μας έδειξαν τον δρόμο κι εμείς αυτό αφουγκραστήκαμε και προσπαθήσαμε να το μεταφέρουμε στα δεδομένα της Ελλάδας.
Ένα από τα βασικά πράγματα που θέλουμε είναι να παραδειγματίσουμε με την κίνηση μας κι άλλα κέντρα ανά την Ελλάδα να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα και να βοηθήσουν την τοπική ζήτηση. Όποιος υπάρχει εκεί έξω που μπορεί να κάνει κάτι αντίστοιχο, ας το κάνει γιατί οι ανάγκες είναι μεγάλες. Ας προσφέρει ο καθένας μας ό,τι μπορεί ανάλογα με τις δυνατότητές του. Το ένα είναι πάντα καλύτερο από το κανένα.
