Πώς κατέληξε η πρώτη επίσημη αθλητική δραστηριότητα της Popaganda

Από την αρχή του τουρνουά ένα πράγμα είχαμε πει. «Αν πάρουμε μια νίκη θα είναι ευτυχία. Ειδικά για την ηλικία μας.» Και το πετύχαμε στα προημιτελικά εναντίον των Overhype. Μετά κυνηγήσαμε το όνειρο στα ημιτελικά εναντίον των Sneaker 10, αλλά χάσαμε για 4 πόντους. Πονέσαμε, σωματικά κυρίως, αλλά το καυταευχαριστηθήκαμε. Γιατί μιλάμε όμως; Για το Party Hoppers από το CU Around και την adidas, ένα μπακετικό τουρνουά  3X3, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 12 Μαΐου στο Πρώτο Πειραματικό στην Οδό Ηπίτου.

Ήταν κάτι σημαντικό για μας αφού μιλάμε για την πρώτη επίσημη μας εμφάνιση σε αθλητικό τουρνουά στα έξι χρόνια λειτουργία μας. Πήραμε και μεταγραφή τον Νικήτα Μαντά από το Gazzetta και το Luben και ετοιμαστήκαμε για ένα από τα πιο ωραία πράγματα που υπάρχουν στην παγκόσμια στριτ κουλτούρα: το 3 on 3.  

Κάθε ομάδα έχει τρεις παίκτες και μια αλλαγή, το παιχνίδι λήγει στους 21 πόντους ή στα 15 λεπτά και το στυλ είναι αμερικάνικο, δηλαδή κάθε φορά που μια ομάδα βάζει καλάθι παίρνει τη μπάλα ο αντίπαλος. 8 ομάδες συμμετείχαν και για την ιστορία νικητές ήταν Studio 24. Μπράβο τους. Διαιτητής, φωτεινός πίνακας, lockers, εμφανίσεις απ’ όλα. Και κόσμος.

Αγόρια, κορίτσια, παιδιά, μωρά, σκυλιά μαζεύτηκαν κάτω από τη σκιά του νεοκλασικού κτιρίου του Πρώτου Πειραματικού της Πλάκας, ενός ιστορικού σχολείου αφού ήταν από τα πρώτα που λειτούργησαν στο νεοελληνικό κράτος. Που να το περίμεναν τον 19ο αιώνα ότι κάποια στιγμή το σχολείο θα μετατρεπόταν για λίγο στο Rucker Park της Αθήνας (το περίφημο ανοιχτό γήπεδο στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης όπου κάθε καλοκαίρι γίνεται το διασημότερο street πρωτάθλημα μπάσκετ.)

H ομαδάρα μας με τα λευκά.

Έχει ένα ενδιαφέρον αν το σκεφτεί κανείς, πως από το 1987 και μετά ενώ το μπάσκετ μπήκε γερά στη ζωή μας και “χτίστηκαν” μπασκέτες παντού, γενιές ολόκληρες διαμορφωθήκαμε στα “μπασκετάκια” της κάθε γειτονιάς, δεν μπορεί να πει κανείς ότι όλο αυτό το μετατρέψαμε και σε μια street culture όπως συμβαίνει σε άλλες μπασκετικές δυνάμεις του πλανήτη. Με λίγα λόγια θέλουμε και άλλα Party Hoppers να γίνουν. Ακούει το CU Around;

Στ’ αγωνιστικά όλοι έμοιαζαν πολύ καλύτεροι από εμάς. Τα πιο urban brands της Αθήνας είχαν μαζευτεί σε ένα γήπεδο μπάσκετ, κι εμείς έπρεπε να τους αντιμετωπίσουμε. Αλλά αυτό δεν μας τρόμαξε και με μια τρομακτική ευστοχία στα δίποντα καταφέραμε να κερδίσουμε το πρώτο ματς. Οι δεύτεροι αντίπαλοι μας ήταν πιο ψηλοί, όμορφοι, αθλητικοί, εύστοχοι, με ανάσες και μας κέρδισαν δίκαια. Και μετά ξεκίνησαν τα αν.

Ιδρώνουμε τη φανέλα.

Πέρα από το παιχνίδι και τον ανταγωνισμό, ευγενή πάντα, η πιο μεγάλη πλάκα έχει η συζήτηση μετά που έχει όλα αυτά τα “αν”. Αν είχα δώσει πάσα, αν είχα βαρέσει το σουτ, αν είχαμε παίξει αυτή την άμυνα, αν κάναμε γυμναστική κάθε μέρα, αν δεν είχα πιει τρία ποτά χθες, αν η γιαγιά μου είχε καρούλια θα ήταν τρόλεϊ. Επίσης, αν το Party Hoppers δεν είχε πάρτι μετά θα ήταν σαν να μην έγινε. Αλλά το Party Hoopers είχε πάρτι και δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι λιγότερο από το CU παρά από ένα ανοιξιάτικο street party γεμάτο κόσμό και δροσερά ποτά.

Έτσι, νικητές και ηττημένοι, όλοι φίλοι μετά κάτσαμε στο λαοφιλέστατο πεζόδρομο της Ηπίτου, ήπιαμε ενδυναμωτικά κοκτέιλ από το Blue Bird και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη φορά. Κλείνοντας να ευχαριστήσουμε το πλήθος που μας ακολούθησε στο τουρνουά. Δεν πήγαμε τελικό αλλά δεν πειράζει σημασία έχει το ταξίδι.

CU Around την επόμενη φορά στα τσιμεντένια γήπεδα της πόλης!