ΜΟΥΣΙΚΗ: Γενικά ακούω τα πάντα. Βαριέμαι εύκολα και θέλω να υπάρχει ποικιλία στα μουσικά μου ακούσματα. Βέβαια υπάρχουν και φορές που κολλάω με ένα τραγούδι και το ακούω ξανά και ξανά μέσα στην ημέρα όμως την επομένη το εγκαταλείπω γιατί μου θυμίζει τη διάθεση της προηγούμενης ημέρας. Το αγαπημένο μου είδος μουσικής είναι η 60’s dream pop, την ανακάλυψα πριν μερικά χρόνια όταν τραγουδούσα σε ένα συγκρότημα και την έχω κρατήσει. Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα αυτού του είδους είναι οι Still corners στους οποίους είχαμε παίξει και support τότε. Άλλα αγαπημένα μου τραγούδια είναι το Train song της Vashti Bunyan και το Phantasmagoria in two του Tim Buckley.Πριν την παράσταση βάζω να ακούσω Estas Tonne για χαλάρωση και συγκέντρωση και μετά την παράσταση πάω όπου με πάνε οι φίλοι μου. Δεν κάνω διακρίσεις.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να πάω πολύ σινεμά. Ντρέπομαι που το λέω γιατί το σινεμά είναι ιερό. Έχω βάλει όμως συνδρομητική (on demand) στο σπίτι και βλέπω πολλές ταινίες εκεί. Η τελευταία που είδα ήταν το I Daniel Blake. Και ξαφνικά εκεί που νόμιζα πως όλα πήγαιναν καλά, σε μια σκηνή με πήραν τα κλάματα. Αυτό το συναίσθημα ήρθε από μια περιοχή που πίστευα πως κοιμόταν. Το θεωρώ χάρισμα αυτό για μια ταινία. Μια άλλη καταπληκτική ταινία που είδα πρόσφατα ήταν το Paterson του Jim Jarmusch. Την σκεφτόμουν για πολύ καιρό μετά κι ακόμη τη φέρνω συχνά στο μυαλό μου. Βλέπω επίσης πάρα πολλές ξένες σειρές. Εκεί κολλάω και μπορώ να μείνω ξάγρυπνη μια ολόκληρη νύχτα για να ολοκληρώσω μια σεζόν. Αυτό το χρωστάω στο φίλο μου το Θάνο που με μύησε στο θαυμαστό κόσμο των ξένων σειρών.
ΒΙΒΛΙΑ: Γενικά είμαι βιβλιοφάγος. Στους χορούς που κάναμε στο σχολείο, ότι βιβλίο έμενε από τη λαχειοφόρο που δεν τα έπαιρνε κανείς, έλεγαν «κρατήστε τα για την Ειρηνη».Πλέον βέβαια διαβάζω κι από επαγγελματική διαστροφή. Πάντα ψάχνω ενδιαφέρουσες ιστορίες που θα μπορούσαν να γίνουν παράσταση. Δεν έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό κάτι που να μου έχει μείνει. Πέρα από την Ξέφρενη πορεία στο οποίο στηρίχτηκε και η παράσταση Το κορίτσι του λύκου. Μόλις έπιασα στα χέρια μου το Την Κυριακή έχουμε γάμο του Γιάννη Ξανθούλη και εκκρεμούν και κάποια διηγήματα που μου έχουν στείλει φίλοι, που τα έχουν γράψει οι ίδιοι. Ανυπομονώ να τα διαβάσω
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Το σιχαίνομαι. Θα ήθελα να μην είναι τόσο αναγκαίο. Προσπαθώ να κόψω τη σχέση με το κινητό και το Ίντερνετ αλλά είναι αδύνατο. Είναι τρομακτική η ευκολία που σου δίνει, αδύνατο να το τιθασεύσεις. Γενικά όμως πέρα από facebook,instagram,twitter και google search, είμαι άσχετη. Ωστόσο ναι, αλήθεια είναι ότι η βασική μου ενημέρωση προέρχεται από το Ίντερνετ. Παίρνω όμως και μια φορά την εβδομάδα εφημερίδα, μου αρέσει σαν διαδικασία και που τα δάχτυλά μου μετά είναι μαύρα απ’το μελάνι.
ΣΠΟΡ: Με τα σπορ έχω μια περίεργη σχέση. Όπως είπα βαριέμαι εύκολα οπότε κατά καιρούς ασχολούμαι με διάφορα. Η τελευταία μου αγάπη είναι με το kick boxing, ωστόσο λόγω έλλειψης χρόνου κι αυτό είναι περιορισμένο. Υπήρξε περίοδος που έκανα δύο φορές την ημέρα προπόνηση.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Δεν βλέπω καθόλου ελληνική επικαιρότητα. Την έχω μόνο για να βλέπω ταινίες και ξένες σειρές. Εκεί κολλάω (το ξαναλέω).
ΤΑΞΙΔΙ: Μου αρέσουν πάρα πολύ τα ταξίδια, βέβαια και σε ποιον δεν αρέσουν. Θέλω να φεύγω συχνά και με την πρώτη ευκαιρία το κάνω, ακόμη και σε κοντινούς προορισμούς στην Ελλάδα. Με την παράσταση κάνω μια μικρή περιοδεία και αυτό μου δίνει την ευκαιρία να ταξιδεύω κιόλας. Το τελευταίο ταξίδι που έκανα στο εξωτερικό ήταν τον περασμένο Σεπτέμβρη που έκανα ένα road trip στη νότια Γαλλία για να επισκεφτώ τις πόλεις που διάβαζα πως περιόδευε το τσίρκο στο Κορίτσι του λύκου. Αυτό όμως το ταξίδι που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν στην Αμερική για 1,5 μήνα. Θα ήθελα να ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Το Παγκράτι.
ΤΩΡΑ: Αυτή την περίοδο παίζω στο Κορίτσι του λύκου στο Θέατρο του Νέου κόσμου μέχρι 11 Απριλίου και στη Μεγάλη Χίμαιρα μέχρι 12 Ιουνίου. Παράλληλα κάνω μια μικρή περιοδεία σε διάφορες πόλεις με το Κορίτσι του λυκου. Ξεκίνησα από Πάτρα και θα συνεχίσω με Ηράκλειο, Χανιά και Ιωάννινα. Προς το παρόν.
