Οι Illusion μετακόμισαν από το Αγρίνιο στην καρδιά του Λονδίνου. Και θέλουν να βρεθούν μια μέρα στο Glastonbury.

Το σενάριο  «ελληνική αγγλόφωνη μπάντα κάνει την απόπειρά της στο εξωτερικό» δεν είναι σίγουρα καινούριο- αυτό που κάνει όμως κάθε φορά ενδιαφέρουσες αυτές τις περιπτώσεις είναι το θάρρος και η επιμονή των μουσικών να δημιουργήσουν χώρο για τη δική τους πρόταση μέσα σε ένα συνωστισμό από εξίσου αξιόλογες μπάντες με τον ίδιο ακριβώς στόχο. Οι Illusion δεν πρέπει να πονοκεφάλιασαν ίδιαίτερα σχετικά με το θέμα- ακόμα και όταν έκαναν τις πρώτες άγουρες πρόβες σε ένα υπόγειο στο Αγρίνιο. Oι στίχοι, οι επιρροές (μεταξύ άλλων Libertines, Muse, Nirvana, Artic Monkeys και Oasis), αλλά και το όνομά τους είχαν το βλέμμα σταθερά στραμμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τον περασμένο Νοέμβριο η τριμελής μπάντα ακολούθησε πιο δραστικά αυτή την τάση, εγκαταστάθηκε δηλαδή στο Λονδίνο, έχοντας ήδη στο ενεργητικό της τον πρώτο της δίσκο με τίτλο Illusion και εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές και φεστιβάλ όπως το LakeParty στην Τριχωνίδα. Σήμερα ο Γιάννης Παναγιωτίδης (κιθάρα, φωνή), ο Γιώργος Ψυχογιός (ντραμς) και ο Αλέξανδρος Σιάμος (μπάσο) βολτάρουν κάτω από το Big Ben και το London Eye και εξερευνούν τις μικρές pubs του Piccadilly Circus που αποδεικνύονται ιδανικές για τα πρώτα τους λάιβ.
Μια βροχερή μέρα, οι Illusion έκαναν ένα διάλειμμα, ξέκλεψαν λίγο χρόνο και απάντησαν στις ερωτήσεις της Popaganda…

Γιατί διαλέξατε το όνομα Illusion; Tι σημαίνει για τη μουσική σας; Tο διαλέξαμε επειδή θέλαμε κάτι μικρό κι εύηχο. Θεωρήσαμε ότι πληρούσε αυτές τις προϋποθέσεις, οπότε και το κρατήσαμε. Η αλήθεια είναι ότι για τη μουσική μας δε λέει απολύτως τίποτα.

Πότε κάνατε τελευταία φορά πρόβα και τι δουλέψατε στη διάρκειά της; Από τη στιγμή που μετακομίσαμε στο Λονδίνο και μέχρι τώρα δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε πρόβα, οπότε η τελευταία μας ήταν περίπου πριν δύο μήνες. Τότε δουλέψαμε πάνω σε νέο υλικό, μέρος του οποίου παρουσιάζουμε στα τελευταία μας live, μαζί με τα κομμάτια του πρώτου δίσκου.

Ονομάστε τέσσερις βασικές μουσικές σας επιρροές. Nirvana, Muse, Libertines, Jack White.

Σε ποιο μουσικό φεστιβάλ θα θέλατε να παίξετε; Στο Glastonbury.

Τι μουσική ακούτε όταν είστε μόνοι σας και δεν σας βλέπει/ακούει κανείς; Γιάννης: Από τη στιγμή που ήρθαμε στο Λονδίνο, με έχει πιάσει και ακούω αρκετά ελληνική μουσική. Από Μάλαμα και Θανάση, μέχρι Τρύπες και Διάφανα Κρίνα. Γιώργος: Επειδή ακούω κι αρκετή ποπ, θα σου πω Lorde, Jesse Jay, αλλά και αμερικάνικη hip hop. Αλέξανδρος: Hozier.

Την frontwoman ποιάς μπάντας είχατε ερωτευτεί στα 15; Γιάννης: Dolores O’ Riordan των Cranberries. Γιώργος: Gwen Stefani από τους No Doubt. Αλέξανδρος: Shirley Manson από τους Garbage. 

Περιγράψτε τη μουσική σας με πέντε λέξεις. Cumshot, anal, milf, squirting, amateur.

Σε ποια συναυλία ουρλιάξατε τελευταία «κι άλλο, κι άλλο»; (μετράνε και τα επαναλαμβανόμενα παλαμάκια). Κάθε φορά που βλέπουμε τον Moa Bones.

Τρία επικά soundtrack ταινιών. Lion King, Requiem for a Dream, Pirates of the Carribean

Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνετε πριν ανεβείτε στη σκηνή; Κάνουμε ζέσταμα και χαλαρώνουμε στα παρασκήνια.

Συμπληρώστε τις παρακάτω φράσεις: α) Θα σταματούσα να παίζω μουσική μόνο αν… σταματούσα να παίζω μουσική, β) αν ζούσε ο…. Παύλος Σιδηρόπουλος θα ήθελα πολύ να μοιραστώ τη σκηνή μαζί του, γ) το τελευταίο κομμάτι που πρόσθεσα στο mp3 μου ήταν… Γιάννης, Γιώργος: Foo Fighters – Save your breath , Αλέξανδρος:  Ian Brown – Stellify

 Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Να ξεκινήσουμε τα live στο Λονδίνο!