Ξεκίνησε το 2010. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Μια περιοδική έκθεση για να εορταστούν τα 50 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση αυτού του τόσο αγαπημένου ήρωα. Ενός από τους ήρωες με τους οποίους έχουμε περάσει τις πιο απολαυστικές στιγμές στην κόμικ ζωή μας, ως παιδιά-ενήλικοι-μεγάλοι. Ο Αστερίξ, ο μικρός το δέμας, αλλά πανίσχυρος όταν επιδρά πάνω του το μαγικό φίλτρο του δρυίδη Πανοραμίξ, ήρωας που εμπνεύστηκε ο Ρενέ Γκοσινί και εικονογράφησε ο Αλμπέρ Ουντερζό, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο χαρτί στις 29/10/1959. Στις σελίδες του περιοδικού Pilote. Ακολούθησαν δεκάδες ιστορίες που κατέστησαν τον ανυπότακτο Γαλάτη που κατατροπώνει τις ρωμαϊκές λεγεώνες, πάντα μαζί με τον στρουμπουλό αχώριστο φίλο του Οβελίξ, μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της ένατης τέχνης. Αλλά, και της έβδομης αφού σχεδόν είκοσι φορές οι περιπέτειες έχουν μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη, χώρια τα αμέτρητα καρτούν.
Στην Ελλάδα, λοιπόν, υπήρξε αυτή η φοβερή ιδέα: να μπουν τα κόμιξ στα αρχαιολογικά μουσεία, να ξεκινήσει αυτός ο διάλογος που δεν είχε προηγούμενο σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. Εμπνευστής της ο Κωστής Κατσακιώρης, για πολλά χρόνια συνεργάτης του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, αλλά και της Γαλλικής Πρεσβίας – συλλέκτης και φίλος των κόμιξ φυσικά από παιδί. «Η ιδέα ξεκίνησε σε μια εκδήλωση για τα 50 χρόνια Αστερίξ, στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, με το οποίο συνεργάζομαι 20 και πλέον έτη. Σε συνεργασία με την Μαμούθ Κομίξ που τον εκδίδει στην Ελλάδα, στην οποία ήμουν υπεύθυνος επικοινωνίας, και το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης καθώς και την Διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, αποφασίσαμε ότι αυτός είναι ένας παιχνιδιάρικος και ταυτόχρονα διδακτικός τρόπος για να επιστρέψουν οι νέοι στα μουσεία. Διάλογος μεταξύ των ρωμαϊκών εκθεμάτων που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και του Αστερίξ που τοποθετείται χρονικά στην ίδια περίοδο με τα ευρήματα. Τα έργα που βρίσκονται στην έκθεση είναι μια προσφορά της Μαμούθ Κόμιξ, για να μπορούν να κάνουν αυτή τη διαδρομή στα Μουσεία της Ελλάδας και να γνωρίσουν τα παιδιά την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας».
Και η αλήθεια είναι ότι αυτό έγινε. Η διάρκειά του μάλιστα είναι εντυπωσιακή , αφού η περιοδική έκθεση τρέχει ακόμα (από το 2010), έχοντας περάσει από μουσειακούς χώρους της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Άργους Ορεστικού, των Ιωαννίνων, των Δελφών, της Ηγουμενίτσας, του Βόλου, της Νικόπολης, της Άρτας, των Χανίων και της Σητείας, καθώς και της Κομοτηνής. Πού οφείλεται όμως αυτό το διαχρονικό ενδιαφέρον; «Ο Αστερίξ αποδεικνύει τρομερές αντοχές στον χρόνο. Περισσότερα από έξι εκατομμύρια από το 1989 έως σήμερα. Τόσα είναι τα αντίτυπα ολόκληρης της σειράς του Αστερίξ που έχουν πωληθεί από τη Μαμούθ Κόμιξ στην Ελλάδα. Σήμερα, πιο επίκαιρος από ποτέ, αυτή τη φορά ο αγαπημένος Γαλάτης προτείνει αντίσταση στη βαρβαρότητα και τον τρόμο μέσω του Πολιτισμού και της Ιστορίας. Φυσικά, αναφέρομαι στον τόπο καταγωγής του, τη Γαλλία, και όσα περνάει τις τελευταίες μέρες. Ο Αστερίξ έρχεται να υπενθυμίσει ότι δεν πρέπει να το βάζεις κάτω. Πρέπει να κοιτάμε πάντα ψηλά χωρίς να φοβόμαστε μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, όπως λέει η διάσημη φράση που συναντάμε στις σελίδες του» λέει ο κύριος Κατσακιώρης και συνεχίζει: «Ο Αστερίξ, πέρα από την γαλλική, ήταν πάντα ένας οδηγός για την ελληνική πραγματικότητα.
Κάποτε λέγαμε ότι είμαστε το τελευταίο γαλατικό χωριό της Ευρώπης, ότι όσο εμείς πίνουμε ούζα και χορεύουμε συρτάκι, οι Ευρωπαίοι δουλεύουν. Μετά φτάσαμε να είμαστε με έναν άλλο τρόπο απομονωμένοι, ως οι παρίες εντός μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θυμίζει λίγο αυτοκρατορία. Όμως τα μηνύματα που έχει ο Αστερίξ, όπως η αδελφοσύνη, η διατήρηση και υπεράσπιση της ταυτότητάς σου. η μάχη για τα ιδεώδη σου είναι εξίσουν καθημερινά όσο και διαρκή.
Τον ρωτάμε μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτή η πρωτοφανής ανταπόκριση που κρατά ζωντανή την έκθεση για έκτο συνεχόμενο χρόνο. Απαντά χαριτολογώντας, «μεταξύ σοβαρού κι αστείου λέω πως θα υποβάλλω υποψηφιότητα για ρεκορ Γκίνες, καθώς 6 χρόνια σχεδόν, η έκθεση είναι ακόμα ενεργή, αυτό δεν έχει προηγούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι η μόνη έκθεση κόμιξ σε αρχαιολογικό μουσείο και όντως υπάρχει η σκέψη να την προτείνουμε για το σχετικό βραβείο».
Λίγος μαγικός ζωμός ακόμα και θα γίνει και αυτό…
