Στο έργο «Η ζωή μου στην τέχνη» οι ηθοποιοί βγάζουν τα απωθημένα τους

Η θεατρική παράσταση Η ζωή μου στην τέχνη ανεβαίνει για δεύτερη συνεχή χρονιά στο θέατρο Αργώ (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο) σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά και οι ηθοποιοί Νίκος Αναγνωστόπουλος, Νατάσσα Μήττα και Παναγιώτης Νάτσης μιλούν στη Popaganda για το έργο και εξηγούν πως αυτό ταυτίζεται και παρεισφρέει στην προσωπική τους ζωή. 

Πόσο «ψυχρός επαγγελματίας» μπορεί να είναι ένας ηθοποιός; Νατάσα Μήττα: Αναλόγως τι σημαίνει αυτό για τον καθένα. Προσωπικά δεν δίνω καμία αρνητική χροιά στην έννοια, κρατώ περισσότερο τη σημασία της ιδιότητας του «επαγγελματία». Ένας ηθοποιός, λοιπόν, μπορεί να είναι σε μέγιστο βαθμό επαγγελματίας και αυτό σημαίνει για μένα εκτός από το «να τα λέει» καλά, να χαρακτηρίζεται από διάφορες ποιότητες, απαραίτητες για μία συνεργασία ευχάριστη και αποτελεσματική για τους συνεργάτες του. Και λέγοντας «ποιότητες» μου έρχεται στο μυαλό η πλαστικότητα, η σκηνική αντίληψη, η προσαρμοστικότητα, οι ευρηματικές ιδέες, να κάνει focus, βεβαίως, καθαρά στο κομμάτι της δουλειάς και όχι σε κουτσομπολιά, συναισθηματισμούς ή ίσως στο να καλύψει προσωπικά κενά. Προκύπτει τώρα μια εύλογη ερώτηση όμως, πόσο συχνά συναντάς στο χώρο τέτοιους «επαγγελματίες».

Πιστεύετε πως οι ρόλοι είναι στην ουσία προσχήματα για να πούμε αυτά που θέλουμε; Ν.Μ.: Η τέχνη κατά βάση είναι ένα μεγάλο μέσο πολλαπλών μηνυμάτων. Στο θέατρο ο ηθοποιός είναι ο πιο άμεσος φορέας του μηνύματος. Όμως αυτός που μιλά πρώτα είναι ο συγγραφέας. Πάνω σε αυτό προσθέτει ο σκηνοθέτης κατευθύνοντας το τι θα ακουστεί και με ποιό τρόπο. Και έρχεται ο ηθοποιός να συμφωνήσει, να διαπραγματευτεί και εκείνος επίσης να προσθέσει για να ακουστούν οι φωνές αυτών που θέλουν να μιλήσουν. Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο θα αγχωθεί ο ηθοποιός, είναι κατά πόσο μέσα από την ερμηνεία του «πέρασε» το μήνυμα στο θεατή.

Σας έχει συμβεί ποτέ να παρασυρθείτε από ένα ρόλο και να εκφράσετε στη συμπεριφορά σας στοιχεία του ρόλου που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν εκφράζατε στην καθημερινή σας ζωή; Νίκος Αναγνωστόπουλος: Δεν μου έχει συμβεί ποτέ να παρασυρθώ από ένα ρόλο και μάλιστα το θεωρώ λάθος να αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί. Γιατί αν συνέβαινε αυτό πολλοί ηθοποιοί θα ήταν στη «φυλακή».

Πώς επηρεάζει η προσωπική σας ζωή και κατάσταση την ερμηνεία σας στη σκηνή; Ν.Α.: Εμένα προσωπικά επηρεάζουν απόλυτα την ερμηνεία ή την απόδοση μου στη σκηνή τα «θέματα», τα προβλήματα ή τα χαρούμενα γεγονότα που μου συμβαίνουν. Βέβαια, έχω μάθει από τη σχολή να προσπαθώ να το κρύβω, κάτι που ακόμα δεν μου είναι εύκολο. Τώρα, πλέον, με μαθαίνουν να φέρομαι έτσι όπως λένε «επαγγελματικά».

Έχει υπάρξει ποτέ η δουλειά σας το καταφύγιο από προσωπικά προβλήματα; Παναγιώτης Νάτσης: Τη δουλειά μου την ευχαριστιέμαι πραγματικά. Με κάνει να ξεχνιέμαι και συγχρόνως με ανεβάζει. Καλώς ή κακώς, έχει υπάρξει καταφύγιο από τα προσωπικά μου προβλήματα και ο όρος καταφύγιο εμπεριέχει και την έννοια της παρηγοριάς. Όποτε αναπόφευκτα θα αναζητήσω παρηγοριά εκεί που περνάω καλά. Συν τοις άλλοις, το να προσπαθείς να υποδυθείς ένα ρόλο, εκ των πραγμάτων, σε μεταφέρει σε έναν άλλο κόσμο όπου πολλές φορές το προσωπικό στοιχείο «καλύπτεται» και μαζί με αυτό και οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζεις. Ωστόσο, κάθε τέτοια φορά, προσπαθώ να μη μεταφέρω τα προβλήματά μου στη δουλειά μου, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

Πώς επηρεάζουν οι σχέσεις σας με το σκηνοθέτη και τους συναδέλφους την ποιότητα της δουλειάς σας; Το ιδανικό σε μια παράσταση είναι η ομαδικότητα, η συναδελφικότητα και ο κοινός στόχος της δημιουργίας. Σίγουρα, οι όποιες «σχέσεις» δημιουργούνται με τον εκάστοτε σκηνοθέτη ή συναδέλφους, θα επηρεάσουν μόνο τη διάθεσή μου, αλλά σε καμία περίπτωση την ποιότητα της δουλειάς μου. Αυτό που θα δώσω τόσο στις πρόβες όσο και κατά τη διάρκεια των παραστάσεων υποδηλώνει το σεβασμό προς τον εαυτό μου, τη δουλειά μου, το θεατή που έχει πληρώσει για να μας δει. Κανένας δεν ενδιαφέρεται για το εάν εγώ πίνω καφέ με το σκηνοθέτη ή δε συμπαθώ ένα συνάδελφο.

Από Παρασκευή 14 Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο (9.15μμ) και Κυριακή (6.30μμ) έως 18 Ιανουαρίου.
Γενική είσοδος 12 ευρώ, μειωμένη 8 ευρώ (κάρτα ανεργίας, φοιτητικό, πολύτεκνοι, ομαδικό)
Θέατρο Αργώ, 210-5201.684-5, Ελευσινίων 15, στάση μετρό Μεταξουργείο, Αθήνα,  http://www.argotheater.gr